۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نائینی، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type="authorName" |نایینی، محمدحسین | ! نام!! data-type="authorName" |نایینی، محمدحسین | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | غروی نائینی، محمدحسین | | data-type="authorOtherNames" | غروی نائینی، محمدحسین | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" | ۲۶ خرداد ۱۲۳۹ (۲۷ ذیقعده ۱۲۷۶) | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" | ۲۳ مرداد ۱۳۱۵ (۲۶ جمادی‌الاول ۱۳۵۵) در نجف | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[رسالة الصلاة في المشكوك (ط - الحديثه)]] | ||
[[أجود التقریرات]] | |||
[[تنبیه الامه و تنزیه المله]] | |||
[[کتاب الصلاة (للنایینی)]] | |||
[[رساله شریفه مجمع الرسائل]] | |||
[[المکاسب و البيع]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00009AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا محمدحسین غروی نائينى''' (۱۲۷۶-۱۳۵۵ق/۱۲39-۱۳۱۵ش)، فقیه، اصولی، ازمراجع بزرگ تقلید شیعه، از مهمترین حامیان نهضت مشروطه ایران، کتاب معروف [[تنبیه الامه و تنزیه المله]] او در موافقت با مشروطه مشروعه و نفی استبداد است. | |||
== ولادت == | |||
میرزای نائینی فرزند حاج ميرزا عبدالرحيم نائينى، در 17 ذى قعدۀ سال 1276 هجرى قمرى در شهر نائين و در يك خانوادۀ روحانى چشم به جهان گشود. | میرزای نائینی فرزند حاج ميرزا عبدالرحيم نائينى، در 17 ذى قعدۀ سال 1276 هجرى قمرى در شهر نائين و در يك خانوادۀ روحانى چشم به جهان گشود. | ||
| خط ۵۱: | خط ۶۲: | ||
آیت‌الله نائينى، يكى از بزرگترين و نامورترين مراجع عصر خويش و يكى از | آیت‌الله نائينى، يكى از بزرگترين و نامورترين مراجع عصر خويش و يكى از محققین نامى در اصول و فقه است. او را مجدّد علم اصول و نوآور آن ناميده‌اند و اغلب مراجع و فضلاى معاصر از افاضات علمى و رشحات فكرى اين مرد فضيلت و دانش، به صورت مستقيم يا غير مستقيم بهره برده‌اند. | ||
ميرزاى نائينى در اثر اطلاعات وسيع در علومى همچون رياضى، حكمت، فلسفه و عرفان و احاطه به كليات فقه، امتيازات خاصى ميان علماى نجف اشرف داشت. | ميرزاى نائينى در اثر اطلاعات وسيع در علومى همچون رياضى، حكمت، فلسفه و عرفان و احاطه به كليات فقه، امتيازات خاصى ميان علماى نجف اشرف داشت. | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۹: | ||
او هرگز اوقات گران‌بهايش را بيهوده صرف نمى‌كرد. يا مشغول مباحثۀ مسائل علمى بود و يا با شرح صدر و گشاده رويى در ميان مردم به گفت و شنود و رسيدگى به نيازها و مشكلات آنان اشتغال داشت. هميشه در مصرف، اقتصاد را رعايت مى‌كرد و در صرف بيت المال مسلمانان، زهد و تقوا و صرفه جويى داشت. | او هرگز اوقات گران‌بهايش را بيهوده صرف نمى‌كرد. يا مشغول مباحثۀ مسائل علمى بود و يا با شرح صدر و گشاده رويى در ميان مردم به گفت و شنود و رسيدگى به نيازها و مشكلات آنان اشتغال داشت. هميشه در مصرف، اقتصاد را رعايت مى‌كرد و در صرف بيت المال مسلمانان، زهد و تقوا و صرفه جويى داشت. | ||
تا آنجا كه مقدور بود از سهم | تا آنجا كه مقدور بود از سهم مبارک امام عجل‌الله‌تعالى‌فرجه و ساير حقوق شرعيه استفادۀ خصوصى نمى‌كرد و هزينۀ زندگى شخصى را از درآمدهاى خويش تأمين مى‌نمود. | ||
او نمونۀ بارزى از تقوا و صلاح و رستگارى بود، آن چنان كه نمونۀ بارزى از بلند انديشى در علم نيز، به شمار مى‌آمد. | او نمونۀ بارزى از تقوا و صلاح و رستگارى بود، آن چنان كه نمونۀ بارزى از بلند انديشى در علم نيز، به شمار مى‌آمد. | ||
| خط ۷۵: | خط ۸۶: | ||
در دورۀ قاجار مردم مسلمان ايران زير پاى شاهزادگان و درباريان قاجار پامال بودند و پادشاهان و فرمانروايان، مالك همه چيز مردم بى‌پناه بودند و مردم بى‌دفاع، از خود اختيارى نداشتند و | در دورۀ قاجار مردم مسلمان ايران زير پاى شاهزادگان و درباريان قاجار پامال بودند و پادشاهان و فرمانروايان، مالك همه چيز مردم بى‌پناه بودند و مردم بى‌دفاع، از خود اختيارى نداشتند و عين‌الدوله‌ها و شمس الملوكها، شاه ناتوان و بى اراده را آلت دست خودخواهى و هوس بازى خويش قرار داده و تركتازى را به حد اعلاى خود رسانده بودند. | ||
در چنان شرايط خفقان و خودسرى، تنها علماى بزرگ دين ناله‌هاى مردم را از دور و نزديك مى‌شنيدند و كمكى به حال آنان | در چنان شرايط خفقان و خودسرى، تنها علماى بزرگ دين ناله‌هاى مردم را از دور و نزديك مى‌شنيدند و كمكى به حال آنان می‌كردند. در آن زمان در تهران و تبريز و ساير شهرها، علما به استغاثۀ مردم پاسخ مثبت داده و خواهان اجراى قانون و نظم و عدالت و قسط اسلامى شدند. | ||
در چنان روزگار سياه و خفقانى بود كه آیت‌الله نائينى، آن فقيه دلسوز و آگاه، كتاب شريف «تنبيه الأمة و تنزيه الملة» را نوشت و انواع استبداد و خودسرى و حكومت خودكامۀ پادشاهان مستبد را با منطق و حكمت تبيين كرد و وظايف علما و فقها را نسبت به دين و اوضاع جارى بيان نمود و با تبيين فصول مختلف عهدنامۀ مالك اشتر، حدود و اختيارات حاكم و حكومت اسلامى را نشان داد. | در چنان روزگار سياه و خفقانى بود كه آیت‌الله نائينى، آن فقيه دلسوز و آگاه، كتاب شريف «تنبيه الأمة و تنزيه الملة» را نوشت و انواع استبداد و خودسرى و حكومت خودكامۀ پادشاهان مستبد را با منطق و حكمت تبيين كرد و وظايف علما و فقها را نسبت به دين و اوضاع جارى بيان نمود و با تبيين فصول مختلف عهدنامۀ مالك اشتر، حدود و اختيارات حاكم و حكومت اسلامى را نشان داد. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۱۳: | ||
در سال 1341 هجرى قمرى «ملك فيصل» كه قصد انجام انتخابات و تأسيس مجلس شوراى ملى فرمايشى را داشت، از فعاليتهاى علماى شيعه سخت به زحمت افتاد. | در سال 1341 هجرى قمرى «ملك فيصل» كه قصد انجام انتخابات و تأسيس مجلس شوراى ملى فرمايشى را داشت، از فعاليتهاى علماى شيعه سخت به زحمت افتاد. | ||
چون اعتقاد علماى شيعه بر اين بود كه بايد انتخابات زير نظر | چون اعتقاد علماى شيعه بر اين بود كه بايد انتخابات زير نظر روحانیت صورت گيرد و نسبت به شیعیان عراق كه دو ثلث ملت عراق را تشكيل مى‌دادند، توجه بيشترى شود. | ||
اما ملك فيصل زير بار نمى‌رفت، لذا «آیت‌الله شيخ مهدى خالصى» كه از علماى بزرگ عراق و مقيم كاظمين بود، حكم تحريم انتخابات را صادر نمود. اين حكم را مرحوم آیت‌الله نائينى و سپس آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] هم امضا نمودند و در اثر امضاى اين دو بزرگوار، مخالفت‌هاى زيادى در عراق ايجاد شد و دولت عراق تصميم گرفت شيخ مهدى خالصى و علامۀ نائينى و ساير | اما ملك فيصل زير بار نمى‌رفت، لذا «آیت‌الله شيخ مهدى خالصى» كه از علماى بزرگ عراق و مقيم كاظمين بود، حكم تحريم انتخابات را صادر نمود. اين حكم را مرحوم آیت‌الله نائينى و سپس آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] هم امضا نمودند و در اثر امضاى اين دو بزرگوار، مخالفت‌هاى زيادى در عراق ايجاد شد و دولت عراق تصميم گرفت شيخ مهدى خالصى و علامۀ نائينى و ساير روحانیون طراز اول و سرشناس مؤثر در اين امر را تبعيد كند. | ||
در اواخر سال 1341 هجرى قمرى، تبعيد علما همراه با اقدامات و پوششهاى نظامى صورت گرفت. آیت‌الله نائينى، آیت‌الله اصفهانى، آیت‌الله خالصى و جمعى از شاگردان مبرز آیت‌الله نائينى مانند آقا سيد جمال‌الدين گلپايگانى، سيد حسن تهامى بيرجندى، آقا سيد حسن بحر العلوم و آقا شيخ | در اواخر سال 1341 هجرى قمرى، تبعيد علما همراه با اقدامات و پوششهاى نظامى صورت گرفت. آیت‌الله نائينى، آیت‌الله اصفهانى، آیت‌الله خالصى و جمعى از شاگردان مبرز آیت‌الله نائينى مانند آقا سيد جمال‌الدين گلپايگانى، سيد حسن تهامى بيرجندى، آقا سيد حسن بحر العلوم و آقا شيخ اسدالله زنجانى همراه عده‌اى از بستگان علامۀ نائينى به ايران تبعيد شدند. | ||
مردم متدين و مبارز ايران، تا از ورود علما و مراجع اطلاع يافتند، بى‌درنگ به استقبال آنان شتافتند. در قصر شيرين، کرمانشاه، همدان و قم، استقبال عظيمى از اين قافلۀ تبعيد شدۀ علم و فضيلت به عمل آمد. | مردم متدين و مبارز ايران، تا از ورود علما و مراجع اطلاع يافتند، بى‌درنگ به استقبال آنان شتافتند. در قصر شيرين، کرمانشاه، همدان و قم، استقبال عظيمى از اين قافلۀ تبعيد شدۀ علم و فضيلت به عمل آمد. | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۳۹: | ||
فضل و دانش آیت‌الله نائينى چنان در افق بالايى قرار داشت كه طلاب از اقطار مختلف كشورهاى اسلامى به درس ايشان حاضر گشته و از نظرات دقيقشان استفاده | فضل و دانش آیت‌الله نائينى چنان در افق بالايى قرار داشت كه طلاب از اقطار مختلف كشورهاى اسلامى به درس ايشان حاضر گشته و از نظرات دقيقشان استفاده می‌كردند. دقت نظر و تحقيقات علمى گسترده، ايشان را محور حركت علمى در نجف اشرف گردانيد. | ||
از سوى ديگر، مرحوم ميرزاى نائينى عنايت خاصى نسبت به شاگردان خود داشته و اهتمام كامل در تربيت و پرورش آنان بذل مى‌نمود و در تهذيب و تعليم آنان، طبق برنامه و اصول صحيح اهتمام كامل داشت. | از سوى ديگر، مرحوم ميرزاى نائينى عنايت خاصى نسبت به شاگردان خود داشته و اهتمام كامل در تربيت و پرورش آنان بذل مى‌نمود و در تهذيب و تعليم آنان، طبق برنامه و اصول صحيح اهتمام كامل داشت. | ||
| خط ۱۶۳: | خط ۱۷۴: | ||
علامه ميرزا محمدحسین نائينى پس از آن همه خدمات به جهان علم، و پس از عمرى زحمت و كوشش در راه تعليم و تربيت شاگردان مكتب توحيد و قرآن، شمع وجودش در 26 جمادى الأول سال 1355 هجرى قمرى، مطابق با 24 مرداد 1315 هجرى شمسى به خاموشى گراييد و به جوار رحمت حق پيوست. عموم كشورهاى اسلامى و به خصوص ايران، عراق و | علامه ميرزا محمدحسین نائينى پس از آن همه خدمات به جهان علم، و پس از عمرى زحمت و كوشش در راه تعليم و تربيت شاگردان مكتب توحيد و قرآن، شمع وجودش در 26 جمادى الأول سال 1355 هجرى قمرى، مطابق با 24 مرداد 1315 هجرى شمسى به خاموشى گراييد و به جوار رحمت حق پيوست. عموم كشورهاى اسلامى و به خصوص ايران، عراق و پاکستان در سوگ او گريان شد و جهان اسلام فقيه بزرگوارى را از دست داد. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۱۷۵: | خط ۱۸۶: | ||
[[تنبیه الامه و تنزیه المله]] | [[تنبیه الامه و تنزیه المله]] | ||
[[کتاب | [[کتاب الصلاة (للنایینی)]] | ||
[[رساله شریفه مجمع الرسائل]] | [[رساله شریفه مجمع الرسائل]] | ||
| خط ۱۹۷: | خط ۲۰۸: | ||
[[تنبيه الامة و تنزيه الملة]] | [[تنبيه الامة و تنزيه الملة]] | ||
[[ | [[أجود التقريرات]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:25 دی الی 24 بهمن]] | [[رده:25 دی الی 24 بهمن]] | ||