مکتب‌های حدیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

مکتب‌های حدیثی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۸

۳٬۵۶۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

A-esmaili@noornet.net

۶۱٬۱۸۹

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
+'''مکتب‌های حدیثی'''، نوشته محمد حسن ربانی(1343ش) است. در این کتاب مکتب‌های حدیثی منسوب به شهرهای مدینه، کوفه، بغداد، قم، حله، جبل عامل، اصفهان، نجف، مشهد، قم در دورۀ اخیر و بحرین، بررسی شده‌اند. این کتاب فرایند چگونگی تدوین حدیث را از آغاز تا اکنون به ضمیمۀ ویژگی‌های مکتب‌های حدیثی، سرآمدان هریک از آن‌ها و تفاوتشان را با یکدیگر بررسی کرده است. نویسنده، مکتب حدیثی را آن می‌داند که بر اساس یک حرکت و جریان حدیثی، تألیفات فراوان و نگارش‌های گوناگون در وادی حدیث پدیدار شده و پیامدهایی نیز داشته باشد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 17</ref>
+وی در بررسی مکتب های حدیثی از مکتب حدیثی مدینه به دوره طلایی یاد می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 19</ref>و شکل‌گیری مکتب روایی کوفه را به دوران امام باقر (ع) و امام صادق (ع) مربوط می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 73</ref>در باور او شکوفایی مکتب بغداد به دوران قدرت آل بویه(448ق –332ق) بازمی‌گردد.<ref>ر.ک: همان، ص 120</ref>مکتب قم با ابراهیم بن هاشم(260ق) و فرزندش علی بن ابراهیم(328ق) و سپس، احمد بن محمد بن خالد برقی اوج می‌گیرد.<ref>ر.ک: همان، ص 176</ref>مصنف با تردید برای شهر حله مکتب حدیثی برمی‌شمرد چرا که در آن شهر غلبه با فقیهان بوده و رویکرد حدیثی ضعف داشته است.‏<ref>ر.ک: همان، ص 261-260</ref>مکتب حدیثی جبل عامل نیز پدیدآورندۀ علم درایة الحدیث در شیعه است.<ref>ر.ک: همان، ص 272</ref>مکتب حدیثی اصفهان به قرن یازدهم و دوازدهم بازمی‌گردد که این شهر در آن زمانه مرکز نشر حدیث شد. شیخ بهایی(1030ق) آغازگر این مکتب است.‏<ref>ر.ک: همان، ص 294</ref>مکتب حدیثی نجف با میرزا حسین نوری(320ق) در قرن سیزدهم ظهور کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 326</ref>پیشینه مکتب حدیثی مشهد به امین السلطان طبرسی(580ق) می‌رسد و با شیخ حر عاملی(1104ق)، میرزا مهدی اصفهانی(1365ق)، نمازی شاهرودی(1405) و محمدرضا حکیمی(1400ق) ادامه می‌یابد.‏<ref>ر.ک: همان، ص 342-334</ref>قم در دوره اخیر در مکتب حدیثی آیت الله بروجردی(1380ق) جلوه گر شده است. پایان‌بخش کتاب، مکتب حدیثی بحرین است. بحرانی ها، شیخ یوسف(1186ق)، سید هاشم(1107ق) و شیخ عبدالله چهره های شاخص آن اند.‏<ref>ر.ک: همان، ص 362-356</ref> رویکردی که بر این مکتب چیره است، بیش از آنکه نقد، تحلیل و فقه الحدیث باشد، تجمیع حدیث است.‏<ref>ر.ک: همان، ص 353</ref>
 ==پانویس ==
 <references/>
 ==منابع مقاله==
+# مقدمه کتاب
+# متن کتاب.
 ==وابسته‌ها==
 {{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
-[[رده:فاقد مقاله]]
+[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
+[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
+[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]