مولانا و حکایات نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآوران =  

[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده)

| کد کنگره =‏ 77م35م/301 BP

| موضوع = پیامبر اسلام. مولانا. شعر فارسی. ادبیات.  

| شابک =6-25-2905-964-978

| تعداد جلد =1

| کتابخوان همراه نور =

| کد پدیدآور =  

}}  

تمام آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] سرشار از عرض ادب و ارادت به ساحت نورانی و مقدّس رسول خداست و دور نیست که بگوییم تمام فلسفه‌ی عرفانی مولانا حول همین محور می‌چرخد و بیرون از این را عرفان نمی‌داند. وفور حکایاتی که در کتاب [[مثنوی]] و احیاناً در [[دیوان کبیر]] در باره‌ی شخص پیامبر وجود دارد به قدری هست که بتوان فهمید تمام ذهن و ضمیر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را پر کرده است. در اینجا نیز با کتابی مواجه هستیم که یک مولوی شناس شهیر آنچه از پیامبر در مثنوی وجود دارد را برای خواننده‌ی مشتاق استخراج و کتابی مستقل ساخته تا هم گرایندگان به مولانا بدانند که بدون ارادت به پیامبر راه را خطا رفته‌اند و هم برای مشتاقان آن ذات نورانی که حکایات منظوم حضرت را از زبان یک عارف بشنوند و بخوانند.

{{پایان شعر}}

آنچه که متن کتاب را تکمیل می‌کند توضیحات و شرحی است که در پاورقی هر صفحه وجود دارد. توضیح کلمات دشوار، معنی کردن کلمات و عبارات عربی، مشخّص کردن آیه و سوره، مشخّص نمودن روایت و آوردن متن روایت با سند مربوطه از نکاتی است که در این کتاب قابل توجّه است. نمایه‌ای هم در انتهای کتاب از متن حکایات وجود دارد که به یافتن مطلب خاص به خواننده کمک می‌کند.

مولانا و حکایات نبوی، کتابی است که صرفاً به حکایات پیامبر اسلام از منظر مولانا در کتاب مثنوی می‌پردازد. استخراج و تنظیم دقیق آن در این موضوعِ خاص کاری ارزشمند است که به این شکل و با استقلال کامل بدون سابقه بوده و ابتکاری است که توجّه را به نویسنده جلب می‌کند، خاصّه با توضیحات و اشاراتی که در پاورقی هر صفحه وجود دارد نشان از آن است که کتاب تنها یک روایت و یا گزارش و استخراج ساده نیست، بلکه کاری علمی‌و تخصّصی است که قهراً از هر کسی بر نمی‌آمده، زیرا برای این کار اشرافی بر متن مثنوی لازم است تا چنین امری حاصل شود و نویسنده که خود از مولوی شناسان مسلّم و مثنوی پژوهان شهیر این روزگاراست که تصحیح نوینی از [[مثنوی معنوی (مصحح محمدی)]] نیز از او در دست است بانضمام کار درخشان و ماندگاری که در احادیث مثنوی تحت عنوان [[پرتو ساقی، جامع احادیث مثنوی]] از خود بجا گذاشته نشان می‌دهد که کتاب مولانا و حکایات نبوی نیز اثری است عالمانه و دقیق که با پشتوانه‌ای عالی و معرفت شناسانه حاصل شده است. ضمن این که دو کار ارزشمند دیگر نویسنده که این اثر را کامل می‌کند نیز نباید مورد غفلت قرار بگیرد، یکی [[آیات مثنوی معنوی]] و یکی هم [[مصحف خاموشان]] که هر دو تسلّط این استاد مولوی شناس را هم به آثار [[مولانا]] نشان می‌دهد و هم به [[قرآن کریم]]. و از آنجا که حکایات نبوی برخی در قرآن است و برخی در دل احادیث و تاریخ، کسی که به جمع و تدوین چنین کاری اهتمام می‌کند بدون تجربه و تخصّص در ادبیات، قرآن شناسی، علم الحدیث، تاریخ اسلام و پیامبر، و نیز آشنایی کامل با [[مولوی]] و کتاب [[مثنوی]] ممکن و میسّر نیست. این است که این کتاب را در عین سادگی بسیار علمی‌و کارشناسانه نشان می‌دهد.

و نیز مقدّمه‌ی کتاب با تمام اختصار بسیار پربار و معنوی است و به بهترین وجه ممکن از پیامبر از منظر عارفان سخن گفته است. از قول مناقب العارفین آورده است که مولانا چون آواز اذان مؤذّن به گوش مبارکش رسیدی به عظمتی تمام بر سر زانوها قیام نمودی و گفتی: «نامت بمانا تا ابد ای جان ما روشن به تو»<ref>مناقف العارفین، ج1، ص 197</ref>. این ارادت و عشق به نام پیامبر و وجود او چیزی است که تمام فکر و اثر مولانا را پر کرده است. در نظر او در همین مقدّمه با آمدن ظهور و بعثت پیامبر اسلام دیگر کسی نباید برای اخبار الهی رو به آسمان کند که آسمان با تمام عظمتش برترین نماینده‌ی خود را در زمین مقرّر داشته است، تفسیر او از رجم شیاطین در خصوص استراق سمع از این بابت است چنان که بیان داشته است:  

{{ب|''گر همی ‌جویید درّ بی بها''|2=''ادخلوا الابیات من ابوابها''}}

{{ب|''می‌زن آن حلقه در و بر باب بیست''|2=''از سوی بام فلکتان راه نیست''}}

{{ب|''پیش او آیید اگر خائن نه اید''|2=''نیشکر گردید از او گرچه نی اید''<ref>مقدّمه، صص 16-15</ref>}}

{{پایان شعر}}

کتاب مولانا و حکایات نبوی به مانند دیگر آثاری‌که از [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]]  در مجموعه مثنوی پژوهی و مولوی شناسی به انتشار رسیده در راستای معرّفی درست اندیشه‌های [[مولانا]] است. در این کتاب هم نکات مهمی‌وجود دارد که به آن اشاره می‌شود:

# نو بودن موضوع در مثنوی.

# مقدّمه‌ای مفید و آگاهی بخش.

# انگشت گذاشتن روی باور مولانا