موسوی کاظمی قزوینی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شيخ محمد حسين كاشف الغطا' به 'شيخ محمد حسين كاشف الغطا '
جز (جایگزینی متن - 'تاليفات' به 'تأليفات')
جز (جایگزینی متن - 'شيخ محمد حسين كاشف الغطا' به 'شيخ محمد حسين كاشف الغطا ')
خط ۵۲: خط ۵۲:
ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش اهل بيت(ع) به شهر نجف روى آورد و پس از تكميل سطح، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و در محضر بزرگان و اساتيد حوزه نجف، همچون حضرات آيات: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد حسين حمّامى و شيخ محمد رضا آل ياسين، زانوى ادب به زمين زد و بهره‌ها برگرفت.
ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش اهل بيت(ع) به شهر نجف روى آورد و پس از تكميل سطح، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و در محضر بزرگان و اساتيد حوزه نجف، همچون حضرات آيات: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد حسين حمّامى و شيخ محمد رضا آل ياسين، زانوى ادب به زمين زد و بهره‌ها برگرفت.


پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمد حسين اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمد حسن مظفر، شيخ محمد حسين كاشف الغطاء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و سيد محمود شاهرودى نائل آمد.
پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمد حسين اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمد حسن مظفر، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمد حسين كاشف الغطا]] ء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و سيد محمود شاهرودى نائل آمد.


پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب اهل بيت(ع) از طريق تدريس، منبر، تأليف، امامت جماعت و مناظره با منحرفان پرداخت و در اين راه سر از پاى نشناخت و از هيچ كس نهراسيد و اين همه، انگيزه بدخواهى مخالفان و دشمنان و فشارهاى بسيار رژيم بعث گرديد تا بدان‌جا كه قصد كشتن او و آتش زدن خانه‌اش را در سر پرورانيدند و او به ناچار در ذيقعده 1391ق، بصره را به سوى كويت ترك نمود و در آنجا به راهنمايى مردم و بزرگداشت كلمه حق و از ميان بردن باطل كوشيد.
پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب اهل بيت(ع) از طريق تدريس، منبر، تأليف، امامت جماعت و مناظره با منحرفان پرداخت و در اين راه سر از پاى نشناخت و از هيچ كس نهراسيد و اين همه، انگيزه بدخواهى مخالفان و دشمنان و فشارهاى بسيار رژيم بعث گرديد تا بدان‌جا كه قصد كشتن او و آتش زدن خانه‌اش را در سر پرورانيدند و او به ناچار در ذيقعده 1391ق، بصره را به سوى كويت ترك نمود و در آنجا به راهنمايى مردم و بزرگداشت كلمه حق و از ميان بردن باطل كوشيد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش