۸۱٬۸۲۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ميرزا عبدالجواد اديب نيشابورى' به 'میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ميرزا عبدالجواد اديب نيشابورى' به 'میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سبزواری (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|عبدالاعلى سبزواری (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|محقق سبزواری (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|محقق سبزواری (ابهام زدایی)}} | ||
'''سيد عبدالاعلى موسوى سبزوارى''' (1288-1372ش)، فقيه، اصولی، فیلسوف، متکلم، مفسر و قرآن‌پژوه بزرگ جهان تشيع، محدث، مرجع دینی، پس از وفات [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] در ۱۴۱۳ق، مدت کوتاهی عهده‌دار ریاست حوزه علمیه نجف بود، از آثار تفسیری او [[مواهب الرحمن في تفسير القرآن]] | '''سيد عبدالاعلى موسوى سبزوارى''' (1288-1372ش)، فقيه، اصولی، فیلسوف، متکلم، مفسر و قرآن‌پژوه بزرگ جهان تشيع، محدث، مرجع دینی، پس از وفات [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] در ۱۴۱۳ق، مدت کوتاهی عهده‌دار ریاست حوزه علمیه نجف بود، از آثار تفسیری او [[مواهب الرحمن في تفسير القرآن]] | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
=== اساتيد=== | === اساتيد=== | ||
در سال 1342ق به مشهد مقدس رفت و در آن‌جا از محضر بزرگانى چون: علاّمه حاج | در سال 1342ق به مشهد مقدس رفت و در آن‌جا از محضر بزرگانى چون: علاّمه حاج میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری (م 1344ق)، ميرزا عسكر شهيدى، معروف به آقا بزرگ حكيم (م 1354ق)، آيت‌الله سيد محمّد عصّار لواسانى (م 1356ق) و حاج شيخ على اكبر نهاوندى (م 1369ق) بهره برد. | ||
وى پس از حدود هشت سال اقامت در مشهد، براى تكميل درس سطح فقه، اصول و نيز فلسفه، تفسير و ديگر علوم اسلامى، عزم سفر نجف اشرف نمود و در آن شهر در درس آيات عظام: [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] (م 1355ق)، [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] (م 1361ق)، [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمّدحسين اصفهانى]]، معروف به «كمپانى» (م 1361ق)، آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آقا سيد حسين بادكوبه‌اى (م 1358ق) و... شركت نمود و آموخته‌هاى فقهى و فلسفى خويش را تكميل كرد. وى تفسير قرآن، مناظره و كلام را با حضور در جلسات تفسيرى علامه محمد جواد بلاغى فراگرفت. همچنين از علاّمه [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]] (م1351ق)، حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] (م 1359ق) و ديگر مشايخ و استادان خود اجازات روايتى و اجتهادى كسب نمود و در حالى كه 36 سال داشت، در سال 1365ق خود عهده‌دار تدريس خارج فقه و اصول شد و به تربيت شاگردان و دانشوران پرداخت. | وى پس از حدود هشت سال اقامت در مشهد، براى تكميل درس سطح فقه، اصول و نيز فلسفه، تفسير و ديگر علوم اسلامى، عزم سفر نجف اشرف نمود و در آن شهر در درس آيات عظام: [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] (م 1355ق)، [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] (م 1361ق)، [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمّدحسين اصفهانى]]، معروف به «كمپانى» (م 1361ق)، آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آقا سيد حسين بادكوبه‌اى (م 1358ق) و... شركت نمود و آموخته‌هاى فقهى و فلسفى خويش را تكميل كرد. وى تفسير قرآن، مناظره و كلام را با حضور در جلسات تفسيرى علامه محمد جواد بلاغى فراگرفت. همچنين از علاّمه [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]] (م1351ق)، حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] (م 1359ق) و ديگر مشايخ و استادان خود اجازات روايتى و اجتهادى كسب نمود و در حالى كه 36 سال داشت، در سال 1365ق خود عهده‌دار تدريس خارج فقه و اصول شد و به تربيت شاگردان و دانشوران پرداخت. | ||
| خط ۸۹: | خط ۹۰: | ||
#مجموعه‌اى در رسائل فقهى و... از ديگر آثار علمى آن دانشمند است كه نشر و گسترش احكام اسلامى و معارف قرآنى را سرلوحه خود كرده بود. | #مجموعه‌اى در رسائل فقهى و... از ديگر آثار علمى آن دانشمند است كه نشر و گسترش احكام اسلامى و معارف قرآنى را سرلوحه خود كرده بود. | ||
{{سید عبدالاعلی سبزواری}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:قرآن‌پژوهان]] | |||
[[رده:مفسران شیعه]] | |||