۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عزيز الله' به 'عزيزالله'
جز (جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک ') |
جز (جایگزینی متن - 'عزيز الله' به 'عزيزالله') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00073AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==اقامت در تهران== | ==اقامت در تهران== | ||
پس از درگذشت آيت‌الله حاج آقا يحيى سجادى، امام جماعت مسجد سيد | پس از درگذشت آيت‌الله حاج آقا يحيى سجادى، امام جماعت مسجد سيد عزيزالله در محرم 1370 ه.ق، جمعى از اهالى تهران از مرجع بزرگ آيت‌الله بروجردى تقاضا مى‌كنند كه شخصيت بزرگى را به تهران اعزام نمايند تا در مسجد حاج سيد عزيزالله اقامه جماعت نموده و به امور دينى مردم و حل و فصل مسائل مباشرت نمايد. | ||
[[بروجردی، حسین|مرحوم آيت‌الله بروجردى]] شخص با كفايت آيت‌الله خوانسارى را كه از نظر زهد، تقوا و مبارزه با هواى نفس مشهور عام و خاص بودند، به تهران اعزام و تا آخر عمر در مسجد حاج سيد | [[بروجردی، حسین|مرحوم آيت‌الله بروجردى]] شخص با كفايت آيت‌الله خوانسارى را كه از نظر زهد، تقوا و مبارزه با هواى نفس مشهور عام و خاص بودند، به تهران اعزام و تا آخر عمر در مسجد حاج سيد عزيزالله تهران به اقامه نماز جماعت و تدريس خارج فقه و اصول مشغول، و عمر پر بركت خود را در خدمت به اسلام و حوزه‌هاى علمى سپرى نمودند. | ||
هر روز نزديكى‌هاى ظهر، سيد با وقارى به همراه يك نفر و بدون كوچكترين تشريفات و بيا و برو، از ميان محيط شلوغ و مردم مشغول كسب و داد و ستد عبور مى‌نمايد و به سوى مسجد سيد | هر روز نزديكى‌هاى ظهر، سيد با وقارى به همراه يك نفر و بدون كوچكترين تشريفات و بيا و برو، از ميان محيط شلوغ و مردم مشغول كسب و داد و ستد عبور مى‌نمايد و به سوى مسجد سيد عزيزالله حركت مى‌كند. در حركت و رهسپارى ايشان، كوهى از وقار و متانت نمايان بود كه روح و روحانیت و صفا و معنويت را به تماشاگران مى‌بخشيد، و معنويت اسلام را به بازاريان و مردم غرق در ماديات عرضه مى‌كرد. با مشاهده ايشان، بازاريان كركره‌ها را پائين كشيده، به سوى‌نماز جماعت مى‌شتافتند. همين مرجع بزرگوار گاهى در راه‌بندانهاى بازار، همانند مردم‌عادى متوقف و بدون كوچكترين امتياز و تشخص، با يك حالت عادى و خاکى عبور و مرور مى‌نمودند. | ||
بعدها فهميده شد كه چه گنجينه‌اى بوده است، به حدى كه [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) پس از فوت آيت‌الله بروجردى، پيشنهاد داشته‌اند كه آيت‌الله خوانسارى به قم بازگردند و همه پشت سر او بايستند و مرجعيت نيرومند و پايدار شيعه را استحكام‌بخشند، و از تعدد رساله‌ها كه همان تشعب و پراكنده ساختن قدرت شيعه است، جلوگيرى به عمل بياورند. از اين پيشنهاد معلوم مى‌گردد كه آن مرحوم، شايستگى و لياقت چنين مديريت والايى را داشته است كه كانديداى چنين رتبت و منزلت باشند. | بعدها فهميده شد كه چه گنجينه‌اى بوده است، به حدى كه [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) پس از فوت آيت‌الله بروجردى، پيشنهاد داشته‌اند كه آيت‌الله خوانسارى به قم بازگردند و همه پشت سر او بايستند و مرجعيت نيرومند و پايدار شيعه را استحكام‌بخشند، و از تعدد رساله‌ها كه همان تشعب و پراكنده ساختن قدرت شيعه است، جلوگيرى به عمل بياورند. از اين پيشنهاد معلوم مى‌گردد كه آن مرحوم، شايستگى و لياقت چنين مديريت والايى را داشته است كه كانديداى چنين رتبت و منزلت باشند. | ||