۹٬۴۵۲
ویرایش
مواهب الرحمن في تفسير القرآن (مستنبط غروی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۳
، ۲ دسامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
جز (جایگزینی متن - 'یـ' به 'ی') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =30 | | تعداد جلد =30 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10670 | ||
| کتابخوان همراه نور =10670 | | کتابخوان همراه نور =10670 | ||
| کد پدیدآور =03568 | | کد پدیدآور =03568 | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مواهب الرحمن في تفسير القرآن (ابهام زدایی)}} | |||
'''مواهب الرحمن في تفسير القرآن'''، تألیف [[مستنبط غروي، مرتضي|سید مرتضی موسوی تبریزی]]، معروف به [[مستنبط غروي، مرتضي|مستنبط غروی]] (متوفی 1391ق)، از جمله تفاسیر استدلالی قرآن کریم است. اصل کتاب سی جلد است، اما این جلد از کتاب حاوی تفسیر جزء سی‌ام قرآن کریم به زبان عربی است. | '''مواهب الرحمن في تفسير القرآن'''، تألیف [[مستنبط غروي، مرتضي|سید مرتضی موسوی تبریزی]]، معروف به [[مستنبط غروي، مرتضي|مستنبط غروی]] (متوفی 1391ق)، از جمله تفاسیر استدلالی قرآن کریم است. اصل کتاب سی جلد است، اما این جلد از کتاب حاوی تفسیر جزء سی‌ام قرآن کریم به زبان عربی است. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در میان تفاسیر موجود شیعه برخی را می‌توان دید که به شکل مختصر، چکیده‌ای از مباحث تفسیری آیات قرآن را نمایش داده‌اند. در این‌باره باید از تفسیر «[[الأصفى في تفسير القرآن|الأصفی و المصفی]]» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانی]]، «[[تفسير القرآن الكريم (شبر)|تفسیر شبّر]]» [[شبر، سید عبدالله|عبدالله شبّر]] و «[[الوجيز في تفسير الكتاب العزيز|الوجيز]]» [[علی محمد علی دخیل|علی‌محمد علی دخیل]] یاد کرد. جز تفاسیر یادشده، دیگر تفسیرهای شیعیان اغلب به شکل تفصیلی و | در میان تفاسیر موجود شیعه برخی را می‌توان دید که به شکل مختصر، چکیده‌ای از مباحث تفسیری آیات قرآن را نمایش داده‌اند. در این‌باره باید از تفسیر «[[الأصفى في تفسير القرآن|الأصفی و المصفی]]» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانی]]، «[[تفسير القرآن الكريم (شبر)|تفسیر شبّر]]» [[شبر، سید عبدالله|عبدالله شبّر]] و «[[الوجيز في تفسير الكتاب العزيز|الوجيز]]» [[علی محمد علی دخیل|علی‌محمد علی دخیل]] یاد کرد. جز تفاسیر یادشده، دیگر تفسیرهای شیعیان اغلب به شکل تفصیلی و ترتیبی (ترتیب سوره‌های قرآن یا ترتیب نزول) تدوین شده‌اند. بیشتر مفسران شیعی با این سبک بیانی به سراغ تفسیر رفته‌اند و به همین دلیل، تفاسیر مفصل و ترتیبی قرآن در مقایسه با تفسیرهای منظوم، مزجی و مختصر بسیار پرحجم هستند. گویی هدف نخست و اصلی مفسران شیعه این بوده است که در تفسیر قرآن بنا را بر تفصیل و توضیح بیشتر بگذارند و به ترتیبِ سوره‌های موجود در قرآن - و بعضاً به ترتیب نزول - سراغ کشف مفاهیم و معارف قرآن بروند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/52579/48 ر.ک: محمدی یدک، علی، 1391، ص48]</ref>. | ||
علی محمدی یدک در مقاله‌ای، تفاسیر شیعه را بر اساس روش‌های تفسیری طبقه‌بندی کرده است. او در بخشی از مقاله می‌نویسد: «بررسی روش تفسیر عرفانی بر پایه سیر و سلوک و ریاضت و مجاهدت نفس به | علی محمدی یدک در مقاله‌ای، تفاسیر شیعه را بر اساس روش‌های تفسیری طبقه‌بندی کرده است. او در بخشی از مقاله می‌نویسد: «بررسی روش تفسیر عرفانی بر پایه سیر و سلوک و ریاضت و مجاهدت نفس به شرح آیه‌های قرآن می‌پردازد. در این روش، مفسر مدعی است که خداوند از طریق قلب و دل معانی قرآن را به او الهام می‌کند و کشف و شهود و داده‌های درونی، منبع و مستند تفسیر او است. به دیگر سخن، راه رسیدن به تفسیر قرآن، داده‌های عرفانی مفسر است نه چیز دیگر. بنابراین، عقل و استدلال، روایت، گرایش‌های ادبی، کلامی، فقهی و نظایر آن در این روش راهی ندارد و یا کمتر بدان‌ها توجه می‌شود»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/52579/59 ر.ک: محمدی یدک، علی، 1390، ص59]</ref>. سپس در ذکر اسامی تفاسیر عرفانی در شماره 15 از تفسیر مواهب الرحمن نام برده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/52579/60 ر.ک: همان، ص60]</ref>. درحالی‌که با نگاهی مختصر به این تفسیر، به استدلالی بودن این تفسیر پی خواهیم برد. | ||
البته در دائرةالمعارف تشیع در رابطه با این تفسیر چنین آمده است: «[[مواهب الرحمن في تفسير القرآن]]، اثر سید مرتضی (زنده در 1381ق) فرزند سید احمد موسوی، مشهور به [[مستنبط غروي، مرتضي|مستنبط غروی]]. این تفسیر در سی مجلد به زبان فارسی شامل تمام قرآن به شیوه استدلالی است. مؤلف در این اثر هر یک جزء از قرآن مجید را در یک مجلد تفسیر نموده است و مجلد سی‌ام آن، که شامل سوره‌های کوچک است، به سبک استدلالی و با استناد به روایات ائمه معصومین(ع) تدوین شده است. مجلد آخر این اثر در تبریز به سال 1381ق، به قطع وزیری طبع گردیده است<ref>ر.ک: صالحی، شهید، ص570</ref>. اطلاعاتی که در دائرةالمعارف تشیع در رابطه با چاپ جزء سی‌ام آمده صحیح است و با کتاب مطابقت دارد، جز اینکه متن کتاب به زبان عربی است. | البته در دائرةالمعارف تشیع در رابطه با این تفسیر چنین آمده است: «[[مواهب الرحمن في تفسير القرآن]]، اثر سید مرتضی (زنده در 1381ق) فرزند سید احمد موسوی، مشهور به [[مستنبط غروي، مرتضي|مستنبط غروی]]. این تفسیر در سی مجلد به زبان فارسی شامل تمام قرآن به شیوه استدلالی است. مؤلف در این اثر هر یک جزء از قرآن مجید را در یک مجلد تفسیر نموده است و مجلد سی‌ام آن، که شامل سوره‌های کوچک است، به سبک استدلالی و با استناد به روایات ائمه معصومین(ع) تدوین شده است. مجلد آخر این اثر در تبریز به سال 1381ق، به قطع وزیری طبع گردیده است<ref>ر.ک: صالحی، شهید، ص570</ref>. اطلاعاتی که در دائرةالمعارف تشیع در رابطه با چاپ جزء سی‌ام آمده صحیح است و با کتاب مطابقت دارد، جز اینکه متن کتاب به زبان عربی است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
#[[:noormags:986546|محمدی یدک، علی، «طبقه‌بندی گرایش‌ها و سبکهای تفسیری شیعه»، پایگاه مجلات تخصصی نور، هفت آسمان، بهار 1391، شماره 53، صفحه 29 تا 52]]. | #[[:noormags:986546|محمدی یدک، علی، «طبقه‌بندی گرایش‌ها و سبکهای تفسیری شیعه»، پایگاه مجلات تخصصی نور، هفت آسمان، بهار 1391، شماره 53، صفحه 29 تا 52]]. | ||
# صالحی، شهیدی، دائرةالمعارف تشیع، ج4، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، چاپ دوم، 1377. | # صالحی، شهیدی، دائرةالمعارف تشیع، ج4، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، چاپ دوم، 1377. | ||
#[[:noormags:981407|محمدی یدک، علی، «طبقه‌بندی تفاسیر شیعه بر اساس روش‌های تفسیری»، پایگاه مجلات تخصصی نور، هفت آسمان، بهار 1390، سال سیزدهم، شماره 49، صفحه 49 تا 66]]. | #[[:noormags:981407|محمدی یدک، علی، «طبقه‌بندی تفاسیر شیعه بر اساس روش‌های تفسیری»، پایگاه مجلات تخصصی نور، هفت آسمان، بهار 1390، سال سیزدهم، شماره 49، صفحه 49 تا 66]]. | ||
{{الگو:علوم قرآنی}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||