۸۱٬۶۹۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (عج)' به '(عج)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (عج)' به '(عج)') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
به استناد قرآن و روایات و شهادت تاریخ و علم و عقل هیچ منعی برای عمر طولانی نیست.<ref>ر.ک: همان، ص23</ref> آنچه مهم است شناخت و معرفت امام است و این اهمیت به‌قدری است که در روایات نشناختن امام برابر با بی‌دینی و جهالت شمرده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | به استناد قرآن و روایات و شهادت تاریخ و علم و عقل هیچ منعی برای عمر طولانی نیست.<ref>ر.ک: همان، ص23</ref> آنچه مهم است شناخت و معرفت امام است و این اهمیت به‌قدری است که در روایات نشناختن امام برابر با بی‌دینی و جهالت شمرده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | ||
در فصل بعدی به جهان قبل از عصر مهدوی پرداخته و بیان شده که فراگیر شدن فساد و ظلم و ستم از نشانه‌های قبل از ظهور است؛ چنان‌که فراگیری عدالت از نشانه‌های اصلی حکومت حضرت مهدی (عج) می‌باشد. اما این فراگیری ظلم و فساد علت ظهور نمی‌باشد، بلکه نشانه‌ی قبل از ظهور است که به دنبال آن ظهور صورت می‌گیرد. بلکه می‌توان گفت محرومیت ما از امام زمان(ع) به علت همین فسادها و انتخاب بدی‌ها بر خوبی‌هاست؛ اگر ما با کردار خوب و شایسته، منتظر اصلاح جامعه توسط حضرت مهدی(عج) باشیم، ظهور زودتر صورت می‌گرفت.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> | در فصل بعدی به جهان قبل از عصر مهدوی پرداخته و بیان شده که فراگیر شدن فساد و ظلم و ستم از نشانه‌های قبل از ظهور است؛ چنان‌که فراگیری عدالت از نشانه‌های اصلی حکومت حضرت مهدی(عج) می‌باشد. اما این فراگیری ظلم و فساد علت ظهور نمی‌باشد، بلکه نشانه‌ی قبل از ظهور است که به دنبال آن ظهور صورت می‌گیرد. بلکه می‌توان گفت محرومیت ما از امام زمان(ع) به علت همین فسادها و انتخاب بدی‌ها بر خوبی‌هاست؛ اگر ما با کردار خوب و شایسته، منتظر اصلاح جامعه توسط حضرت مهدی(عج) باشیم، ظهور زودتر صورت می‌گرفت.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> | ||
در فصل سوم به جهان در عصر مهدویت پرداخته و از مهم‌ترین آثار و برکات حکومت جهانی حضرت مهدی سخن گفته است.<ref>ر.ک: همان، ص147</ref> | در فصل سوم به جهان در عصر مهدویت پرداخته و از مهم‌ترین آثار و برکات حکومت جهانی حضرت مهدی سخن گفته است.<ref>ر.ک: همان، ص147</ref> | ||