منع الموانع عن جمع الجوامع في أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''منع الموانع عن جمع الجوامع في أصول الفقه'''، تألیف تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی (727/728-771ق)، رساله‌ای مختصر، اما منحصربه‌فرد در شرح و توضیح کتاب دیگرش «جمع الجوامع» است. کتاب با تحقیق سعید بن علی‌ محمد حمیری منتشر شده است.
'''منع الموانع عن جمع الجوامع في أصول الفقه'''، تألیف [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی]] (727/728-771ق)، رساله‌ای مختصر، اما منحصربه‌فرد در شرح و توضیح کتاب دیگرش «[[جمع الجوامع في اصول الفقه|جمع الجوامع]]» است. کتاب با تحقیق سعید بن علی‌ محمد حمیری منتشر شده است.


حمیری، «جمع الجوامع» را کتاب مختصر و کوچکی دانسته است که در موضوع خود بین کتب اصولی بی‌نظیر بوده و از سبکی بدیع برخوردار است. این کتاب از هنگام انتشارش جایگاه والایی پیدا کرد و در زمانی طولانی سبب شگفتی بود. با این اوصاف همانند دیگر آثار بشری خالی از عیب نبود. آن‌گونه که صاحب «كشف الظنون» نوشته، بیش از بیست شرح و تعداد زیادی حواشی و منظومات بر این کتاب نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-7</ref>‏.
حمیری، «جمع الجوامع» را کتاب مختصر و کوچکی دانسته است که در موضوع خود بین کتب اصولی بی‌نظیر بوده و از سبکی بدیع برخوردار است. این کتاب از هنگام انتشارش جایگاه والایی پیدا کرد و در زمانی طولانی سبب شگفتی بود. با این اوصاف همانند دیگر آثار بشری خالی از عیب نبود. آن‌گونه که صاحب «كشف الظنون» نوشته، بیش از بیست شرح و تعداد زیادی حواشی و منظومات بر این کتاب نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-7</ref>‏.