منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران از عصر میرداماد و میرفندرسکی تا زمان حاضر: تفاوت میان نسخه‌ها

| چاپ =1

| تعداد جلد =4

| کتابخوان همراه نور =10905

| کد پدیدآور =

# منتخبات فلسفی [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر‌الدین محمد بن ابراهیم شیرازی]](979-1045ق)؛ گردآورنده در این رساله تقریباً مفصل، موضوعاتی را انتخاب کرده و با استفاده از کتاب‌های مختلف [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، به تبیین دیدگاه وی پرداخته و در پانوشت‌ها نیز، اقوال دیگر حکما نقل و نقد شده است. اصالت الوجود و مفهوم آن، وجود ذهنی و ظهور ظلّی، در بیان اثبات مبدأ وجود و تحقیق در وحدت حق و صفات کمالیه وجود واجبی، در بیان کیفیت شوق هیولا به‌صورت، از جمله مسائلی است که در این رساله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص80</ref>.

# اثبات واجب از ملا رجبعلی تبریزی (-1080ق)؛ این رساله شامل یک مقدمه و پنج مطلب و یک خاتمه است که گردآورنده ضمن تصحیح و نگارش مقدمه مختصر بر آن، به بررسی احوال و آثار ملا رجبعلی تبریزی پرداخته و کل رساله را در دوازده فراز تقسیم و به شرح بسط آن پرداخته است. ازآنجایی‌که ملا رجبعلی حکیم مشایی است و این رساله نیز بر اساس آموزه‌های مشاء به نگارش درآمده و لغزش‌هایی در آن به چشم می‌خورد‌، گردآورنده با دقت تمام و با تسلط بی‌نظیر خود به تمام لغزش‌ها در تعلیقات اشاره و خود به بیان مطلب پرداخته و در واقع این رساله را شرح و تصحیح انتقادی کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. مطالب کتاب بدین ترتیب است: مقدمه، در بیان معنای وجود و معنای اشتراک لفظی و معنوی. مطلب اول، در اثبات واجب‌الوجود بالذات؛ مطلب دوم، در اثبات «احدیت» بالذات، یعنی نفی ترکیب؛ مطلب سوم، در اثبات «واحدیت» بالذات، یعنی نفی شریک؛ مطلب چهارم در بیان آنکه صفت عین ذات نمی‌تواند بود و مطلب پنجم، در بیان آنکه اشتراک لفظ وجود و موجود مین واجب تعالی و ممکنات اشتراک لفظی است نه معنوی. خاتمه، در بیان احادیثی که بر دو مطلب اخیر شاهدند<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>.

# تعلیقات بر شفاء (منتخبات فلسفی آقاحسین خوانساری)؛ عنوان حواشی است از آقاحسین خوانساری(1016-1098ق) بر [[الشفاء|شفای ابن‌سینا]]؛ گردآورنده علاوه بر تصحیح و تعلیق بر این حاشیه، در مقدمه‌ای به معرفی آثار و بیان افکار و اندیشه و احوال آقا حسین خوانساری پرداخته است. تعلیقات [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|مرحوم جلال‌الدین آشتیانی]] در این حاشیه‌، نوعاً از کلمات ملاصدرا و شفا استخراج شده و در بعضی موارد هم خود [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|مرحوم جلال‌الدین آشتیانی]] به‌نقد حاشیه خوانساری پرداخته است و نشانی متن شفا را در پاورقی داده است<ref>همان، ص81- 82</ref>.

# رساله مسالک الیقین از ملا محمد شمسای گیلانی (982-1064ق)؛ [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|مرحوم آشتیانی]] ضمن تصحیح و نگارش مقدمه‌ای بر این رساله، با تعلیقات انتقادی خود به ایراداتی که شمسا به ملاصدرا گرفته جواب مستدل داده و مأخذ کلمات وی را نیز‌، بیان کرده است. وی در این تعلیقات، نوعاً به بیان اشتباهات ملاشمسا پرداخته و به‌طور مفصل علل انحراف وی را بیان داشته است<ref>همان، ص82</ref>.