۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۴۳
، ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'منابع فقه شيعه' به 'منابع فقه شیعه'
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
جز (جایگزینی متن - 'منابع فقه شيعه' به 'منابع فقه شیعه') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =00509 | ||
| کتابخوان همراه نور =00509 | | کتابخوان همراه نور =00509 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
قرآن: | قرآن: | ||
ايشان در شروع بررسى منابع ابتدا نظريات فقهاى مذاهب اسلامى را درباره منابع اجتهاد بيان كرده است؛ براى مثال گفته شده كه كتاب، سنّت، عقل و اجماع منابع فقه | ايشان در شروع بررسى منابع ابتدا نظريات فقهاى مذاهب اسلامى را درباره منابع اجتهاد بيان كرده است؛ براى مثال گفته شده كه كتاب، سنّت، عقل و اجماع منابع فقه شیعه دوازده امامى مى‌باشد. علماى اخبارى فقط كتاب و سنت را و گاه فقط سنت را به عنوان منبع اجتهاد پذيرفته‌اند. برخى ديگر چون علماى مذهب حنفى كتاب، سنت متواتره، اقوال صحابه، اجماع صحابه، قياس، استحسان و نظر عرف را منبع استنباط مى‌دانند. علماى مذهب مالكى، شافعى، حنبلى و ظاهرى‌ها نيز هر كدام براى خود منابعى دارند كه در بعضى موارد با ديگرى متفاوت مى‌باشند. | ||
مؤلف در ادامه، قرآن را به عنوان مرجع مورد اتفاق همه مذاهب اسلامى برشمرده است كه اختلافات اندك نيز در جزيياتى مانند تفسير، نسخ، تحريف و مانند آن مى‌باشد. در تاريخ فقاهت نيز هميشه قرآن به عنوان اولين مرجع شناخته شده است كه بقيه مراجع استنباط همگى در طول آن قرار مى‌گيرند. تشكيل شدن بخش اعظم قرآن از آيات الاحكام خود در تاييد اين رفتار فقها مى‌باشد كه در طول ساليان متمادى كوشيده‌اند تا ظرايف و نكات تازه‌اى را در مورد اين آيات به دست آورند كه امروزه اين تلاش‌ها در اختيار ما قرار گرفته است. اينكه اولين تحقيق در مورد آيات الاحكام از چه زمانى شروع شده است نكته بعدى مورد توجه مؤلف مى‌باشد كه آن را با وجود اختلافى بودن از چند كتاب قابل توجه نقل كرده است. | مؤلف در ادامه، قرآن را به عنوان مرجع مورد اتفاق همه مذاهب اسلامى برشمرده است كه اختلافات اندك نيز در جزيياتى مانند تفسير، نسخ، تحريف و مانند آن مى‌باشد. در تاريخ فقاهت نيز هميشه قرآن به عنوان اولين مرجع شناخته شده است كه بقيه مراجع استنباط همگى در طول آن قرار مى‌گيرند. تشكيل شدن بخش اعظم قرآن از آيات الاحكام خود در تاييد اين رفتار فقها مى‌باشد كه در طول ساليان متمادى كوشيده‌اند تا ظرايف و نكات تازه‌اى را در مورد اين آيات به دست آورند كه امروزه اين تلاش‌ها در اختيار ما قرار گرفته است. اينكه اولين تحقيق در مورد آيات الاحكام از چه زمانى شروع شده است نكته بعدى مورد توجه مؤلف مى‌باشد كه آن را با وجود اختلافى بودن از چند كتاب قابل توجه نقل كرده است. | ||