معالم البلاغه در علم معانی و بيان و بديع
معالم البلاغه در علم معانی و بيان و بديع، نوشته محمد خليل رجایی در معانی و بیان وبدیع به زبان فارسی است.
| معالم البلاغه در علم معانی و بيان و بديع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رجايي، محمد خليل (نويسنده) |
| ناشر | دانشگاه پهلوی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1353ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | بدیع - زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ر3م6 2028 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دکتر علی‌محمد مژده، رئیس دانشکده ادبیات(سال 1340) درباره این کتاب می‌نویسد:
از دانشمند محترم، جناب آقای محمد خليل رجایی تقاضا شد که به تألیف کتابی سودمند درعلوم معانی و بیان و بدیع به زبان فارسی، دست‌یازند و ضمن رعایت ایجاز و اختصار، تألیفی جامع و کامل بپردازند تا هم دانشجویان رشته ادبیات فارسی از زحمت جزوه‌نویسی فراغت‌یابند و هم، دیگرطالبان علوم ادبی، مجموعه‌ای از دروس معانی و بیان، دراختیار داشته‌باشند؛ خوشبختانه، این دعوت مورد قبول قرارگرفت و این کتاب، که بی‌شک و شبهه، در نوع خود کم‌نظیر و در عین اختصار، جامع مسائل و دقایق علوم معانی و بیان و بدیع است، پرداخته شد.
در زبان فارسی، کمتر تألیف سودمندی در فن مزبور، صورت گرفته و با توجه به همین نکته، ارزش کتاب حاضر بیشتر ظاهر می‌شود. [۱]
این مجموعه، تألیفی است در علم بلاغت و علم توابع بلاغت، مشتمل بر اصول عمده و فوائد مهم هردو علم، با ذکر شواهد و امثله عربی و فارسی که در تصنیف و تحریر مطالب آن، حتی‌الامکان، اختصار وافی به مقصود، رعایت‌شده و بر یک مقدمه و سه فن، مرتب گردیده‌است:
فن اول علم معانی، فن دوم علم بیان، که این‌دو را «علم بلاغت» گویند و فن سوم علم بدیع که آن‌را «علم توابع بلاغت» نیز می‌نامند.
غایت و غرض از این سه‌علم، آگاهی بر لطائف و دقایق عبارات و درک محسنات ذاتی و عَرَضی سخن منثور و منظوم، تازی و پارسی و تشخیص کلام فصیح از غیرفصیح و بلیغ از غیربلیغ. [۲]
پانویس
منبع مقاله
- مقدمه دکتر پژوه
- مقدمه مؤلف