مظلوميت شيعه در عصر عباسيان

مظلومیت شیعه در عصر عباسیان، نوشته صادق انصاری‌پور (متولد 1363ش)، کاوشی تاریخی و مستند به منابع معتبر است، درباره وضعیت غم‌بار پیروان اهل‌بیت(ع) در دوران خلفای عباسی و ستمگری‌های شگرفی که بر آنان روا داشتند.

مظلوميت شيعه در عصر عباسيان
مظلوميت شيعه در عصر عباسيان
پدیدآورانانصاری‌پور، صادق (نويسنده) مجمع جهانی شیعه شناسی (محقق)
ناشردار الکتب التاریخیة ناشرون
مکان نشرایران - قم
سال نشر1394ش
چاپ1
شابک978-600-94930-4-3
موضوعشیعه - تاریخ - عباسیان - تاریخ
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/الف8م6 239 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف نگارنده

نویسنده، هدف خودش را از نگارش این کتاب، آگاهی‌بخشی در زمینه ستمگری گسترده خلفای عباسی نسبت به امامان معصوم(ع) و شیعیانشان دانسته و با تأکید بر انصاف و حقیقت‌جویی افزوده است: کارهای مثبتی که برخی از عباسیان در حقّ شیعیان انجام داده‌اند نیز بیان شده است[۱]. او فقدان تألیفی مستقلّ در موضوع وضعیت شیعه در دوره بنی‌عباس را زمینه‌ساز آفرینش این اثر شمرده است[۲].

این کتاب در 10 فصل، موضوعات مهمّ ذیل را بررسی کرده است:

  1. تعریف، اقسام و عوامل ظلم و راهکارهای اسلام برای مبارزه با آن[۳].
  2. تاریخچه عباسیان و مقایسه آن با امویان[۴].
  3. اوضاع شیعیان در دوره سفاح و منصور دوانیقی[۵].
  4. وضعیت شیعه در دوران مهدی، هادی و هارون‌الرشید[۶].
  5. توطئه‌های مأمون و معتصم برضدّ امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و شیعیان[۷].
  6. چگونگی برخورد خلفای معاصر امام هادی(ع) با آن حضرت و شیعیان[۸].
  7. چگونگی برخورد خلفای معاصر امام حسن عسکری(ع) با آن حضرت و شیعیان[۹].
  8. مروری بر وضعیت خلفای عباسی بعد از شهادت امام عسکری(ع) تا دوران المقتفي‌لأمرالله[۱۰].
  9. وضعیت شیعیان در زمان آخرین خلفای عباسی[۱۱].
  10. علل انقراض عباسیان[۱۲].

عوامل سقوط عباسیان

نویسنده با بیان اینکه ظلم‌هاى بى‌شمار حکمرانان عباسى نسبت به شیعه، سرانجام دامنگیر خودشان شد و بساط حکومتشان را برچید[۱۳]، به 5 مورد از علل فروپاشی آنان اشاره کرده و افزوده است: در هنگام حمله مغول به بغداد، از طرف گروه مهاجم، ظلم‌هاى زیادى به شیعیان وارد شد؛ به‌طورى‌که همدانى در کتاب «جامع التواريخ» خود مى‌نویسد: مغول‌ها در ماجراى حملات خود، به مرقد ائمه تشیع(ع)، مانند مشهد موسى بن جعفر(ع) آسیب رساندند و آن را ویران کرده و به آتش کشیدند[۱۴].

مآخذ نویسنده

نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم، از 98 کتاب عربی و فارسی (تاریخی، تفسیری و...) استفاده کرده است[۱۵].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص18
  2. ر.ک: همان، ص19
  3. ر.ک: متن کتاب، ص20-32
  4. ر.ک: همان، ص33-49
  5. ر.ک: همان، ص50-81
  6. ر.ک: همان، ص83-105
  7. ر.ک: همان، ص106-136
  8. ر.ک: همان، ص137-174
  9. ر.ک: همان، ص176-192
  10. ر.ک: همان، ص193-211
  11. ر.ک: همان، ص212-241
  12. ر.ک: همان، ص242-248
  13. ر.ک: همان، ص247
  14. ر.ک: همان، ص248
  15. ر.ک: همان، ص249-‌256

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها