مطهری، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

==خدمات فرهنگی==

از مهم‌ترین خدمات استاد مطهرى در طول حیات پربرکتش ارائه ایدئولوژى اصیل اسلامى از طریق درس و سخنرانى و تألیف کتاب بود. این امر خصوصا در سال‌هاى 1351 تا 1357 به‌خاطر افزایش تبلیغات گروه‌هاى چپ و پدید آمدن گروه‌هاى مسلمان چپ‌زده و ظهور پدیده التقاط به اوج خود رسید. پس از حضرت امام، استاد مطهرى اولین شخصیتى بود که به خطر سران سازمان موسوم به «مجاهدین خلق ایران» پى برد و دیگران را از همکارى با این سازمان بازمى‌داشت و حتى تغییر ایدئولوژى آنها را پیش‌بینى نمود. در این سال‌ها استاد شهید به توصیه امام خمینى(ره) مبنى بر تدریس در حوزه علمیه قم، هفته‌اى دو روز به قم عزیمت کرده و درس‌هاى مهمى در آن حوزه القا نمود و هم‌زمان در تهران نیز جلسات مختلفى براى اساتید دانشگاه در منزل خود برگزار کرد. در سال 1355 به دنبال اعتراض به یک استاد کمونیست دانشکده الهیات! به‌خاطر القاى تعالیم مارکسیستى در سر کلاس، اجباراً زودتر از موعد مقرر بازنشسته شد. همچنین در این سال‌ها استاد شهید با همکارى تنى چند از شخصیت‌هاى روحانى، «جامعه روحانیت مبارز تهران» را بنیان گذاشت؛ بدان امید که روحانیت شهرستان‌ها نیز به‌تدریج چنین سازمانى پیدا کند.

گرچه ارتباط استاد مطهرى با امام خمینى پس از تبعید ایشان از ایران به‌وسیله نامه و غیره استمرار داشته است، ولى در سال 1355 موفق گردید مسافرتى به نجف اشرف نموده و ضمن دیدار با امام خمینى درباره مسائل مهم نهضت و حوزه‌هاى علمیه با ایشان مشورت نماید. پس از وفات سید مصطفى خمینى، فرزند ارشد امام خمینى و آغاز دوره جدید نهضت اسلامى، استاد مطهرى به‌طور فعال‌ترى در خدمت نهضت قرار گرفت و در تمام مراحل آن نقشى اساسى ایفا نمود.

در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، امام خمینى ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامى نمود. هنگام بازگشت امام خمینى به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود.

استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تا اینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرو رفتند.

1. آزادى معنوى؛

 

2. آشنایى با قرآن؛

 

3. آیند انقلاب اسلامى ایران؛

 

4. آیین جام؛

 

5. احیاى تفکر اسلامى؛

 

6. اخلاق جنسى در اسلام و جهان غرب؛

 

7. اسلام و نیازهاى زمان؛

 

8. امامت و رهبرى؛

 

9. امدادهاى غیبى در زندگى بشر؛

 

10. انسان و سرنوشت؛

 

11. انسان کامل؛

 

12. بررسى اجمالى نهضت‌هاى اسلامى در صد ساله اخیر؛

 

13. بیست گفتار؛

 

14. پاسخ‌هاى استاد به نقدهایى بر کتاب مسئله حجاب؛

 

15. پانزده گفتار؛

 

16. پنج مقاله؛

 

17. پیامبر امى؛

 

18. تعلیم و تربیت در اسلام؛

 

19. توحید؛

 

20. جاذبه و دافعه على(ع)؛

 

21. جهاد؛

 

22. حج؛

 

23. حماسه حسینى؛

 

24. حکمت‌ها و اندرزها؛

 

25. خاتمیت؛

 

26. ختم نبوت؛

 

27. خدمات متقابل اسلام و ایران؛

 

28. داستان راستان؛

 

29. درس‌هاى اسفار؛

 

30. ده گفتار؛

 

31. زن و مسائل قضایى و سیاسى؛

 

32. سیرى در سیره ائمه اطهار؛

 

33. سیرى در سیره نبوى؛

 

34. سیرى در نهج البلاغة؛

 

35. شرح منظومه؛

 

36. شش مقاله؛

 

37. عدل الهى؛

 

38. عرفان حافظ؛

 

39. علل گرایش به مادیگرى؛

 

40. فطرت؛

 

41. فلسف اخلاق؛

 

42. فلسف تاریخ؛

 

43. قیام و انقلاب مهدى از دیدگاه فلسف تاریخ؛

 

44. گفتگوى چهارجانبه؛

 

45. گفتارهایى در اخلاق اسلامى؛

 

46. مسئله حجاب؛

 

47. مسئله ربا و بانک به ضمیمه مسئله بیمه؛

 

48. مسئله شناخت؛

 

49. معاد؛

 

50. مقالات فلسفى؛

 

51. مقدمه‌اى بر جهان‌بینى اسلامى؛

 

52. نامه تاریخى استاد مطهرى به امام خمینى؛

 

53. نبرد حق و باطل (به ضمیمه تکامل اجتماعى انسان در تاریخ)؛

 

54. نبوت؛

 

55. نظام حقوق زن در اسلام؛

 

56. نظرى به نظام اقتصادى اسلام؛

 

57. نقدى بر مارکسیسم؛

 

58. هدف زندگى؛

 

59. ولاءها و ولایت‌ها؛