مسافر قبله

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مسافر قبله، نوشته قرآن‌پژوه معاصر، سید جعفر صادقی فدکی (متولد 1346ش)، توضیح 42 ادب از آداب واجب یا مستحب سفر زیارتی عمره و حج بر اساس سفارش‌های اهل‌بیت(ع) است.

مسافر قبله
مسافر قبله
پدیدآورانصادقی فدکی، جعفر (نويسنده) پژوهشكده حج و زيارت (گردآورنده)
عنوان‌های دیگرآداب سفر عمره و حج از نگاه اهل بیت علیهم‌السلام
ناشرنشر مشعر
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1395ش
چاپ1
شابک978-964-540-652-1
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ص2آ4 188/8 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

به گفته نویسنده، در این اثر، عمده‌ترین آداب این سفر الهی بیان شده است تا حج‌گزاران و زائران، با آگاهی لازم در این سفر الهی قدم گذارند و مناسک عمره و حج خود را به‌طور شایسته و آن‌گونه که اهل‌بیت(ع) سفارش کرده‌اند، انجام دهند و سعی شده تا همه مطالب با استناد به معارف وحیانی و احادیث باشد و از پرداختن به مباحث ذوقی و برداشت‌های ذهنی و سلیقه‌ای اجتناب شود[۱].

ساختار و محتوا

نویسنده، مباحث کتابش را در 4 فصل سامان داده است:

  1. مفاهیم و کلیات (اهمیت و جایگاه سفر عمره و حج و اهداف و مقاصد آن)؛
  2. آداب پیش از سفر عمره و حج (10 ادب)؛
  3. آداب سفر عمره و حج (25 ادب)؛
  4. آداب پس از مناسک عمره و حج (7 ادب)؛

نمونه مباحث

  1. یکی از آداب مهم و واجب عمره و حج، مال و توشه حلال است. حج‌گزار باید هم هزینه اصل سفر و هم هزینه آنچه را در این سفر با خود به‌همراه می‌برد، از اموال حلال و پاک تهیه کند[۲].
  2. از جمله آداب و شرایط مهم سفر عمره و حج آن است که زائر هر عملی را تنها برای خدا انجام دهد و هیچ نیت و قصدی غیر از رضای الهی نداشته باشد. بر اساس آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصوم(ع)، خدا تنها اعمالی را می‌پذیرد و پاداش می‌دهد که خالص برای او باشد[۳].
  3. یکی از توصیه‌های خاندان عصمت و طهارت به حج‌گزاران، پس از بازگشت از سفر، آن است که آشنایی با معارف و آموزه‌های دین و روایات امامان معصوم نباید به شخص حج‌گزار و زمان حضور در مکه و مدینه محصور و محدود گردد، بلکه شایسته و لازم است، حاجیان پس از بازگشت به وطن، این معارف و علوم را به دیگران انتقال دهند و آنان را نیز از برکات و منافع معنوی این سفر بهره‌مند گردانند[۴].

مآخذ نگارنده

نویسنده، برای نگارش اثر حاضر از 134 کتاب فارسی و عربی (فقهی، روایی، تاریخی، تفسیری، لغوی و...) استفاده کرده است[۵].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص19-20
  2. ر.ک: متن کتاب، ص92
  3. ر.ک: همان، ص122
  4. ر.ک: همان، ص351
  5. ر.ک: همان، ص361-368

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها