مرويات الصحابة في الحوض و الكوثر
| مرويات الصحابة رضي الله عنهم في الحوض و الكوثر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صوفی، عبدالقادر بن محمد عطا (نويسنده) ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الذیل علی جزء بقي بن مخلد من أحادیث الحوض ** المستدرک في الأحادث الحوض ** ما روی في الحوض و الکوثر |
| سال نشر | 1437ق - 2016م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مرويات الصحابة في الحوض و الكوثر، شامل سه رساله: «ما روي في الحوض و الكوثر»، «الذيل علی جزء بقي بن مخلد في الحوض و الكوثر» و«المستدرك في أحاديث الحوض و الكوثر»، در موضوع حدیث (احادیث اعتقادی) است. رساله‌های یادشده توسط عبدالقادر محمد عطا صوفی تحقیق شده است.
كتاب ما روي في الحوض و الكوثر
گردآوری‌شده توسط ابوعبدالرحمن بقی بن مخلد قرطبی (متوفای276ق)، از عالمان حدیث و تفسیر و فقه است.
این رساله مختصر، شامل چهل‌وسه حدیث نبوی درباره حوض و کوثر است که نویسنده آنها را از قول راویانی متعدد نقل کرده است. وی مطالب رساله را با ذکر دو روایت ابوامامه صدی بن عجلان باهلی از پیامبر(ص) در موضوع یادشده آغاز نموده است. در این حدیث نبوی به ورود هفتاد هزار نفر از امت پیامبر(ص) به بهشت و حوض و کوثر و وعده خداوند تعالی به آن اشاره شده است[۱]. گردآورنده در ادامه روایاتی را از برخی صحابه، مانند ابوسعید خدری، عبدالله بن عمر، عقبة بن عامر، حذیفة بن یمان، ابوذر و دیگر صحابیان آورده است.
الذيل علی جزء بقي بن مخلد من أحاديث الحوض
گردآوری‌شده توسط ابوالقاسم خلف بن عبدالملک بن مسعود بن بشکوال (متوفای 578ق)، از عالمان مورخ است.
این اثر مختصر در حقیقت ذیل مطالب و احادیثی است که بقی بن مخلد درباره حوض و کوثر جمع‌آوری کرده است[۲]. نویسنده به برخی از احادیث پیرامون موضوع یادشده که که بالغ بر پانزده حدیث از روایانی، مانند: صنابح، براء بن عازب، میمونه همسر پیامبر(ص)، جابر بن عبدالله انصاری که بقی بن مخلد آنها را ذکر ننموده، اشاره کرده است.
المستدرك في أحاديث الحوض و الكوثر
گردآوری‌شده توسط عبدالقادر بن محمد عطا صوفی (معاصر) است.
این نوشتار مشتمل بر احادیثی مربوط به حوض و کوثر است که در حقیقت مستدرکی بر دو اثر متعلق به بقی بن مخلد و ابن بشکوال در این موضوع است[۳].
نویسنده، مطالب این اثر را بر اساس نام راویان و با ترتیب حروف الفبا تنظیم نموده است. وی نخست احادیث را با توجه به نام روای آنها ذکر نموده و در مرحله بعد به احادیثی از راویان بر اساس کنیه آنان اشاره نموده و در پایان احادیثی از زنان صحابی را آورده است[۴].
محقق علاوه بر مقابله میان نسخه‌ای از متن کتاب با تعدادی از مصادر حدیثی و روایی، به آدرس‌دهی آیات، استخراج و مستندسازی احادیث در اغلب موارد بر اساس صحیحین و تعریف برخی از صحابه در پاورقی پرداخته است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.