۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مدرس در طول اين مدت در حضور آيات عظام سيد محمدباقر درچه‌اى و شيخ مرتضى ريزى و ديگر اساتيد در فقه و اصول، به درجه اجتهاد رسيد و در اصول آن‌چنان مهارتى يافت كه توانست تقريرات مرحوم ريزى را كه حاوى ده هزار سطر بود، بنگارد. شهيد مدرس چكيده زندگى‌نامه تحصيلى خود را در حوزه علميه اصفهان در مقدمه «شرح رسائل» كه به زبان عربى نگاشته، آورده است. | مدرس در طول اين مدت در حضور آيات عظام سيد محمدباقر درچه‌اى و شيخ مرتضى ريزى و ديگر اساتيد در فقه و اصول، به درجه اجتهاد رسيد و در اصول آن‌چنان مهارتى يافت كه توانست تقريرات مرحوم ريزى را كه حاوى ده هزار سطر بود، بنگارد. شهيد مدرس چكيده زندگى‌نامه تحصيلى خود را در حوزه علميه اصفهان در مقدمه «شرح رسائل» كه به زبان عربى نگاشته، آورده است. | ||
وى پس از اتمام تحصيلات در اصفهان، در شعبان 1311ق، وارد نجف اشرف شد و پس از زيارت بارگاه مقدس نخستين فروغ امامت و تشرف به حضور آيت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]، | وى پس از اتمام تحصيلات در اصفهان، در شعبان 1311ق، وارد نجف اشرف شد و پس از زيارت بارگاه مقدس نخستين فروغ امامت و تشرف به حضور آيت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]، در مدرسه منسوب به صدر سكونت اختيار نمود و با عارف نامدار حاج آقا شيخ حسينعلى [حسنعلى] اصفهانى هم‌حجره گرديد <ref>غلامرضا گلى زواره، ص563</ref>. | ||
مدرس در اين شهر از جلسه درس آيات عظام [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و شريعت اصفهانى بهره برد و با [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد محمدصادق طباطبائى و شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]]، سيد هبةالدين شهرستانى و سيد مصطفى كاشانى ارتباط داشت و مباحثه‌هاى دروس خارج را با آيت‌الله حاج سيد ابوالحسن و آيت‌الله حاج سيد على كازرونى انجام مى‌داد <ref>غلامرضا گلى زواره، ص564</ref>. | مدرس در اين شهر از جلسه درس آيات عظام [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و شريعت اصفهانى بهره برد و با [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد محمدصادق طباطبائى و شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]]، سيد هبةالدين شهرستانى و سيد مصطفى كاشانى ارتباط داشت و مباحثه‌هاى دروس خارج را با آيت‌الله حاج سيد ابوالحسن و آيت‌الله حاج سيد على كازرونى انجام مى‌داد <ref>غلامرضا گلى زواره، ص564</ref>. | ||