محاصره مسجدالحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

تصرف مسجدالحرام، در 20 نوامبر 1989 میلادی، برابر با 29 آبان 1358 شمسی، پس از حمله و اشغال مسجدالحرام، و گروگان گیری حجاج، به دست یک گروه مسلح بنیادگرای اسلامی و مخالف دولت عربستان سعودی، صورت گرفت. این گروه معتقد بودند که محمد عبدالله القحطانی، منجی اسلام یا همان مهدی موعود است و همه باید از او اطاعت کنند. این رویداد، بسیاری از مسلمانان را شوکه کرد. بسیاری از حجاج به گروگان گرفته شدند و تعدادی از گروگان گیران، نیروهای امنیتی و گروگان ها، در تیراندازی‌های طرفین درگیری، کشته شدند. دولت عربستان، پس از این حادثه، سختگیری‌های مذهبی را افزایش داد. این اقدام به رهبری جهیمان بن حمد بن سیف العتیبی، انجام گرفت. او معتقد بود که شوهر خواهرش همان مهدی موعود است. او برای اثبات گفته‌های خود، از احادیثی سخن می گفت که در آن، بازگشت مهدی موعود پیشگویی شده بود. این گروه، اولین روز سال 1400 قمری (20 نوامبر 1979م) را برای تصرف مسجدالحرام برگزیدند، تا بر بعضی از احادیث درباره‌ی تاریخ قیام مهدی منطبق باشد. در صبح 20 نوامبر 1979 میلادی، هنگامی که، امام جماعت مسجد الحرام در حال آماده شدن برای برپایی نماز جماعت، برای پنجاه هزار عبادت کننده، در آخرین روز حج بود، شورشیان، اسلحه‌های خود را بیرون آوردند، دروازه‌ها را بستند و چند مأمور را کشتند. تعداد این افراد، پانصد نفر تخمین زده می‌شد. همچنین چهارصد تا پانصد نفر از حجاج نیز به کمک این گروه پیوستند. در همان زمان، گروه سعودی بن لادن، در حال نوسازی مسجد بود. یکی از کارکنان این شرکت، پیش از آنکه شورشیان سیم‌های تلفن را قطع کنند، موضوع را به ریاست شرکت گزارش داد و آن‌ها نیز به اطلاع ملک خالد رساندند. شورشیان، بیشتر گروگان‌ها را آزاد می‌کردند. نیروهای امنیتی، برای حمله به شورشیان، به اجازه‌ی علمای مذهبی نیاز داشتند؛ زیرا در اسلام، از اعمال خشونت در مسجدالحرام، نهی شده است. نیروهای امنیتی، پس از اجازه و فتوای علمای مذهبی، کوشیدند وارد مسجد شوند. ولی ناموفق بودند. در نهایت سه تن از نیروهای کماندویی فرانسوی، برای این مأموریت در نظر گرفته شدند. از آنجا که ورود غیر مسلمان به مسجد ممنوع بود، نیروهای فرانسوی، طی مراسمی تشریفاتی در عربستان، به اسلام گرویدند. پس از دو هفته، شورشیان تسلیم شدند. در این حادثه، 127 تن از نیروهای امنیتی و 250 تن از نیروهای شورشی کشته شدند. دولت عربستان برای اطلاع رسانی این حادثه، کوشش چندانی نکرد و ترسید که افکار عمومی را به قیام‌های مشابهی علیه خود تحریک کند. از این رو در رسانه‌های خود خبر حمله جهیمان و انگیزه‌ی او را سانسور کردند. اما در این میان، [[ترافیموف، یاروسلاف|یاروسلاو تورفیفوف]]، روزنامه نگار آمریکایی اوکراینی تبار، [[حزیمی، ناصر|ناصر الحزیمی]] و  [[هگ‌هامر، توماس|توماس هیگهامر]] توانستند با تحقیقات جالب و خواندنی خود، داستان هجوم جهیمان را به مسجدالحرام، به شایستگی، بازتعریف کنند. کتاب حاضر که در بردارنده‌ی سه اثر به نام‌های «حصر مکه»، «ایام مع جهیمان»، و «حتی لایعود الجهیمان» از نویسندگان یاد شده است، به تحلیل این واقعه می‌پردازد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2393 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>