۸۱٬۶۰۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '==پانويس ==↵<references />↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '==پانويس ==↵<references />↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[حسنزاده آملی، حسن]] ( | [[حسنزاده آملی، حسن]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 10/5 /ح5م3 | | کد کنگره =BP 10/5 /ح5م3 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
اسلام - | اسلام - مقاله‌ها و خطابه‌ها | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دفتر | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1376 ش | | سال نشر = 1376 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10586AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10586AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =5 | | چاپ =5 | ||
| شابک =964-424-297-1 | | شابک =964-424-297-1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10586 | |||
| کتابخوان همراه نور =10586 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مجموعه مقالات''' کتابی است كه توسّط علامه [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] براى سمينارهاى مختلف علمى به رشتۀ تحرير درآمده است و مشتمل بر هشت مقاله مى‌باشد. | '''مجموعه مقالات''' کتابی است كه توسّط علامه [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] براى سمينارهاى مختلف علمى به رشتۀ تحرير درآمده است و مشتمل بر هشت مقاله مى‌باشد. | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
مقاله اوّل: | مقاله اوّل: | ||
در بعد عرفانى علاّمه طباطبايى است كه در سالگرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه براى سمينار كازرون فارسى نوشته شده است. حضرت طباطبائى در زمرۀ اوتاد و ابدالى بود كه هم در عرفان علمى و هم در عرفان عملى به كمال و فعليّت رسيده بود. آن جناب در برهان كردن عرفان حظّ وافرى را دار بود. وى از تربيت شدگان محضر حاج سيد على قاضى بود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در عرفان عملى سهم بسزائى داشت. مراقباتش عجيب بود، به طور دقيق كشيك نفس مى‌كشيد و به شايستگى مواظب احوال و اوقات و اوضاع خود بود، وقتى در محضر | در بعد عرفانى علاّمه طباطبايى است كه در سالگرد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه براى سمينار كازرون فارسى نوشته شده است. حضرت طباطبائى در زمرۀ اوتاد و ابدالى بود كه هم در عرفان علمى و هم در عرفان عملى به كمال و فعليّت رسيده بود. آن جناب در برهان كردن عرفان حظّ وافرى را دار بود. وى از تربيت شدگان محضر حاج سيد على قاضى بود. [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] در عرفان عملى سهم بسزائى داشت. مراقباتش عجيب بود، به طور دقيق كشيك نفس مى‌كشيد و به شايستگى مواظب احوال و اوقات و اوضاع خود بود، وقتى در محضر مبارکش سخنانى از حالات شبش به ميان آورد، فرمود: هر وقت در روز مراقبت من قوى‌تر است، مشاهداتى كه در شب دارم زلال‌تر و صافى و روشنتر است. | ||
ولايت تكوينى: | ولايت تكوينى: | ||
همچنين ولايت تكوينى او 2 در اولين سالگرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] براى موسّسۀ مطالعات و تحقيقات فرهنگى تهران نوشته شده است به نظر استاد علامه انسان را قابليّت و لياقتى است كه اگر نهال وجودش را بدست مربيان كامل و مكمّل بسپارد و دستور العمل باغبان دين و نهال‌پرور و انسان‌ساز را در متن وجود و شئون زندگیش پياده كند آنچنان عروج وجودى و اشتداد روحى پيدا مى‌كند كه به مقام ولايت تكوينى نائل مى‌شود، به طورى مادّۀ كائنات در تحت ارادۀ وى قرار مى‌گيرد و موجودات عالم چنان در اطاعت وى خواهند بود كه اعضاء و جوارح ما در اطاعت و اختيار ما مى‌باشد. انسان كامل غايت حركت | همچنين ولايت تكوينى او 2 در اولين سالگرد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] براى موسّسۀ مطالعات و تحقيقات فرهنگى تهران نوشته شده است به نظر استاد علامه انسان را قابليّت و لياقتى است كه اگر نهال وجودش را بدست مربيان كامل و مكمّل بسپارد و دستور العمل باغبان دين و نهال‌پرور و انسان‌ساز را در متن وجود و شئون زندگیش پياده كند آنچنان عروج وجودى و اشتداد روحى پيدا مى‌كند كه به مقام ولايت تكوينى نائل مى‌شود، به طورى مادّۀ كائنات در تحت ارادۀ وى قرار مى‌گيرد و موجودات عالم چنان در اطاعت وى خواهند بود كه اعضاء و جوارح ما در اطاعت و اختيار ما مى‌باشد. انسان كامل غايت حركت جسمیّه و ايجاديه و كمال عالم كيانى و غرض آنست انسان كامل جامع بين مظهريّت ذات مطلقه و مظهريّت اسماء و صفات و افعال است. | ||
مقالۀ چهارم: | مقالۀ چهارم: | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۲: | ||
مقاله‌اى است كه استاد آن را به دومين كنگرۀ هزاره نهج‌البلاغه ارائه كرده است. | مقاله‌اى است كه استاد آن را به دومين كنگرۀ هزاره نهج‌البلاغه ارائه كرده است. | ||
در اين مقاله ابتداء قرآن و عترت مورد بحث و بررسى قرار مى‌گيرد و در پايان اشاره‌اى به توحيد از ديدگاه نهج‌البلاغه مى‌شود؛ | در اين مقاله ابتداء قرآن و عترت مورد بحث و بررسى قرار مى‌گيرد و در پايان اشاره‌اى به توحيد از ديدگاه نهج‌البلاغه مى‌شود؛ مثلاًخطبۀ 184 يك پارچه حكم و معارف الهيه است به خصوص عبارت «لا يشمل بعدّ و لا يحب بعدّ» خداوند حد ندارد و واحدى عددى نيست، زيرا كه صمد حقّ است و جزا و موجودى صمد حق نيست. | ||
ملا مهدى نراقى: | ملا مهدى نراقى: | ||
آخرين مقالۀ كتاب درباره علامه مولوى مهدى نراقى است. بى‌شك آن جناب در تبحّر و تمهّر به جميع علوم عقلى و نقلى حتى در ادبيات و رياضيّات عاليه در عداد طراز اول از اكابر علماى اسلام و در اتّصاف به فضائل اخلاقى و ملكات ملكوتى از نوادر روزگار است. ارباب تراجم نوشته‌اند كه جناب نراقى در اصفهان زبان و خطّ عبرى را نيز فرا گرفت گاهى در مشكلات علوم از آنها بهره مى‌گرفت. ملا مهدى نراقى فرزند و خلف صالحى دارد كه بنام ملاّاحمد نراقى معروف است، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] در مستند بسيار از والدش نقل آراء فقهى مى‌نمايد و بدان استناد مى‌جويد و اعتماد مى‌كند پدر در فقه، معتمد مى‌نويسد و پسر مستند، پدر تجريد الاصول در علم اصول مى‌نويسد و پسر شرحى مبسوط بر آن در هفت مجلّد مى‌نويسد، پدر در علم اخلاق [[جامع السعادات]] به عربى مى‌نويسد و پسر معراج السعاده ترجمه آن به فارسى با بعضى از زيادات، پدر ديوان اشعار به نام طائر قدسى دارد و پسر بنام طاقديس بالاخره پدر و پسر هر دو از علماى بزرگ اسلام بشمار مى‌روند و به قول [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] ناشناخته‌اند، ناگفته نماند كه حكايات مشقّات آن جناب در تحصيل و تحمّل فقر و فاقه و صبر بر حوادث و نوائب روزگار و رياضت‌ها و عبادات او مشهور است. | آخرين مقالۀ كتاب درباره علامه مولوى مهدى نراقى است. بى‌شك آن جناب در تبحّر و تمهّر به جميع علوم عقلى و نقلى حتى در ادبيات و رياضيّات عاليه در عداد طراز اول از اكابر علماى اسلام و در اتّصاف به فضائل اخلاقى و ملكات ملكوتى از نوادر روزگار است. ارباب تراجم نوشته‌اند كه جناب نراقى در اصفهان زبان و خطّ عبرى را نيز فرا گرفت گاهى در مشكلات علوم از آنها بهره مى‌گرفت. ملا مهدى نراقى فرزند و خلف صالحى دارد كه بنام ملاّاحمد نراقى معروف است، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] در مستند بسيار از والدش نقل آراء فقهى مى‌نمايد و بدان استناد مى‌جويد و اعتماد مى‌كند پدر در فقه، معتمد مى‌نويسد و پسر مستند، پدر تجريد الاصول در علم اصول مى‌نويسد و پسر شرحى مبسوط بر آن در هفت مجلّد مى‌نويسد، پدر در علم اخلاق [[جامع السعادات]] به عربى مى‌نويسد و پسر معراج السعاده ترجمه آن به فارسى با بعضى از زيادات، پدر ديوان اشعار به نام طائر قدسى دارد و پسر بنام طاقديس بالاخره پدر و پسر هر دو از علماى بزرگ اسلام بشمار مى‌روند و به قول [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] ناشناخته‌اند، ناگفته نماند كه حكايات مشقّات آن جناب در تحصيل و تحمّل فقر و فاقه و صبر بر حوادث و نوائب روزگار و رياضت‌ها و عبادات او مشهور است. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||