۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'دهههاى' به 'دهههاى'
جز (جایگزینی متن - 'اندیشههاى' به 'اندیشههاى') |
جز (جایگزینی متن - 'دهههاى' به 'دهههاى') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''مجموعه رسائل فلسفی کندی'''، ترجمه «[[رسائل الكندي الفلسفية]]»، تحقیق و تصحیح محمد عبدالهادی ابوریده است. [[یوسف ثانی، محمود|سید محمود یوسف ثانی]]، این اثر را به فارسی روان ترجمه کرده است. | '''مجموعه رسائل فلسفی کندی'''، ترجمه «[[رسائل الكندي الفلسفية]]»، تحقیق و تصحیح محمد عبدالهادی ابوریده است. [[یوسف ثانی، محمود|سید محمود یوسف ثانی]]، این اثر را به فارسی روان ترجمه کرده است. | ||
مترجم در مقدمه خویش مینویسد: بررسى و مطالعه آثار و آراى کندى، براى آگاهى از تاریخ فلسفه اسلامى، بهویژه در نخستین | مترجم در مقدمه خویش مینویسد: بررسى و مطالعه آثار و آراى کندى، براى آگاهى از تاریخ فلسفه اسلامى، بهویژه در نخستین دهههاى تکون آن، از اهمیتى ویژه برخوردار است و تحقیق در اندیشهها و دیدگاههاى او، مستقلاً نیز واجد ارزش علمى خاص خود است. مجموعه رسائل کندى که براى نخستین بار در حدود شصت سال پیش از این، توسط محقق مصرى، محمد عبدالهادى ابوریده در دو جلد منتشر شد، افقهاى تازهاى را در جهت شناخت آراى نخستین فیلسوف بزرگ اسلامى گشود و از آن پس پژوهش در اندیشههاى او مورد توجه محققان و اندیشمندان قرار گرفت. متأسفانه از این مجموعه رسائل، تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، تنها رساله درباره فلسفه اولى که براى معتصم خلیفه عباسى نوشته شده و رسالة الحدود آن، به زبان فارسى ترجمه شده و مترجم هر دو رساله نیز استاد مرحوم احمد آرام بوده است. مجموعه رسائل منتشرشده از کندى در این دو جلد، جمعا 29 رساله است (14 رساله در جلد نخست و 15 رساله در جلد دوم). آنچه در این مجموعه تقدیم خوانندگان عزیز می‌شود، ترجمه 14 رساله جلد نخست مجموعه رسائل کندى، بر مبناى طبع ابوریده است<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، صفحه هشت - نه</ref>. | ||
در ترجمه سعى شده است که حتىالمقدور ضمن حفظ امانت و وفادارى به متن، شیوایى و رسایى فداى امانتدارى نشود و تا حد امکان جمع بین آن دو صورت گیرد. البته مواردى وجود دارد که عبارت عربى حتى براى مصحح نیز قابل فهم نبوده و یا ابهام و غموضى داشته است که دستیابى به مقصود فیلسوف را دشوار مىکرده است. مصحح در موارد بسیارى به این امر اشاره و گاه برداشت خود را نیز در حاشیه ذکر کرده است و مترجم نیز اکثر قریب به اتفاق این موارد را در حاشیه متذکر شده است. بنابراین اگر خواننده در برخى مواضع، فهم مقصود را دشوار بیابد، می‌تواند احتمال دهد که این امر ناشى از عبارت عربى بوده و انتقال آن به زبان فارسى بهصورت دیگرى میسور نبوده است و البته مراجعه به متن عربى رسائل، می‌تواند در رفع ابهام تا حدود زیادى مؤثر باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه نه</ref>. | در ترجمه سعى شده است که حتىالمقدور ضمن حفظ امانت و وفادارى به متن، شیوایى و رسایى فداى امانتدارى نشود و تا حد امکان جمع بین آن دو صورت گیرد. البته مواردى وجود دارد که عبارت عربى حتى براى مصحح نیز قابل فهم نبوده و یا ابهام و غموضى داشته است که دستیابى به مقصود فیلسوف را دشوار مىکرده است. مصحح در موارد بسیارى به این امر اشاره و گاه برداشت خود را نیز در حاشیه ذکر کرده است و مترجم نیز اکثر قریب به اتفاق این موارد را در حاشیه متذکر شده است. بنابراین اگر خواننده در برخى مواضع، فهم مقصود را دشوار بیابد، می‌تواند احتمال دهد که این امر ناشى از عبارت عربى بوده و انتقال آن به زبان فارسى بهصورت دیگرى میسور نبوده است و البته مراجعه به متن عربى رسائل، می‌تواند در رفع ابهام تا حدود زیادى مؤثر باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه نه</ref>. | ||