ماه خدا پژوهشی جامع درباره ماه مبارک رمضان از نگاه قرآن و حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' {{جعبه' به '{{جعبه')
    جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت')
    خط ۷۲: خط ۷۲:
    شناخت، نخستين شرط اساسى براى ورود به ضيافت الهى است. اين شناخت، افق گسترده‌اى دارد كه از شناخت معناى مهمانى خدا آغاز شده و تا شناخت فلسفه روزه، ارزشى كه روزه و روزه‌دار از آن برخوردارند، نقش روزه در حيات مادى و معنوى انسان و نيز مراتب اين ضيافت ربانى، امتداد مى‌يابد. نويسنده بر اين باور است كه مهمانان خدا، بدون شناخت و آگاهى از اين مسائل، نمى‌توانند براى بهره‌مندى از ضيافت الهى و برخوردارى از دستاوردهاى آن، آماده شوند. اهميت اين شناخت، در محدوده‌اى گسترده و دربردارنده تمام اين مسائل، فصل اول از بخش دوم را با عنوان «شناخت مهمانى خدا»، به خود اختصاص داده است<ref>همان، ص 26</ref>
    شناخت، نخستين شرط اساسى براى ورود به ضيافت الهى است. اين شناخت، افق گسترده‌اى دارد كه از شناخت معناى مهمانى خدا آغاز شده و تا شناخت فلسفه روزه، ارزشى كه روزه و روزه‌دار از آن برخوردارند، نقش روزه در حيات مادى و معنوى انسان و نيز مراتب اين ضيافت ربانى، امتداد مى‌يابد. نويسنده بر اين باور است كه مهمانان خدا، بدون شناخت و آگاهى از اين مسائل، نمى‌توانند براى بهره‌مندى از ضيافت الهى و برخوردارى از دستاوردهاى آن، آماده شوند. اهميت اين شناخت، در محدوده‌اى گسترده و دربردارنده تمام اين مسائل، فصل اول از بخش دوم را با عنوان «شناخت مهمانى خدا»، به خود اختصاص داده است<ref>همان، ص 26</ref>


    نكته مهم ديگر كه به نظر نويسنده، اهميت بسيار دارد، ضرورت برنامه‌ريزى براى آماده‌سازى مسلمانان جهت ورود به مهمان‌سراى رمضانى است. وى بر اين باور است كه بررسى سيره اهل بيت(ع) در اين زمينه، نشان مى‌دهد كه آن بزرگواران به اين موضوع، توجهى خاص داشته‌اند. وى براى اثبات اين مدعا و محتواى اين انديشه، ملاحظه خطبه‌هاى پيامبر(ص) و [[امام على(ع)]] كه در آستانه ماه رمضان و با هدف آماده‌سازى و استقبال از آن بيان كرده‌اند را كافى مى‌داند<ref>همان</ref>
    نكته مهم ديگر كه به نظر نويسنده، اهميت بسيار دارد، ضرورت برنامه‌ريزى براى آماده‌سازى مسلمانان جهت ورود به مهمان‌سراى رمضانى است. وى بر اين باور است كه بررسى سيره اهل‌بيت(ع) در اين زمينه، نشان مى‌دهد كه آن بزرگواران به اين موضوع، توجهى خاص داشته‌اند. وى براى اثبات اين مدعا و محتواى اين انديشه، ملاحظه خطبه‌هاى پيامبر(ص) و [[امام على(ع)]] كه در آستانه ماه رمضان و با هدف آماده‌سازى و استقبال از آن بيان كرده‌اند را كافى مى‌داند<ref>همان</ref>


    فصل سوم اين بخش، به اين سخنان اختصاص دارد. به نظر نويسنده، مطالعه اين خطبه‌ها، مسئوليت رهبران سياسى، دينى و فرهنگى را در كشورهاى اسلامى، در مورد آماده ساختن مسلمانان براى ورود به مهمان‌سراى الهى و بهره‌گيرى از بركات و آثار آن، دوچندان مى‌كند<ref>همان</ref>
    فصل سوم اين بخش، به اين سخنان اختصاص دارد. به نظر نويسنده، مطالعه اين خطبه‌ها، مسئوليت رهبران سياسى، دينى و فرهنگى را در كشورهاى اسلامى، در مورد آماده ساختن مسلمانان براى ورود به مهمان‌سراى الهى و بهره‌گيرى از بركات و آثار آن، دوچندان مى‌كند<ref>همان</ref>
    خط ۹۴: خط ۹۴:
    به نظر نويسنده، همان‌گونه كه ورود به دايره مهمانى الهى، آدابى دارد، خروج از مهمان‌سراى الهى نيز آداب خاصى دارد كه مراعات اين آداب و پايبندى به آن‌ها، در جبران كاستى‌هايى كه در طول اقامت انسان در اين مهمان‌سرا وجود داشته، سهم دارد و نقاط ضعف و كمبودهاى آن را جبران مى‌كند و امكان بيشترى در بهره‌مندى از بركاتش به او مى‌دهد تا در خدمت تقويت بعد روحى و بنيه معنوى خويش باشد<ref>همان، ص 30</ref>
    به نظر نويسنده، همان‌گونه كه ورود به دايره مهمانى الهى، آدابى دارد، خروج از مهمان‌سراى الهى نيز آداب خاصى دارد كه مراعات اين آداب و پايبندى به آن‌ها، در جبران كاستى‌هايى كه در طول اقامت انسان در اين مهمان‌سرا وجود داشته، سهم دارد و نقاط ضعف و كمبودهاى آن را جبران مى‌كند و امكان بيشترى در بهره‌مندى از بركاتش به او مى‌دهد تا در خدمت تقويت بعد روحى و بنيه معنوى خويش باشد<ref>همان، ص 30</ref>


    آخرين بخش كتاب، به بيان و شرح اين آداب، اختصاص يافته است. آنچه در اين زمينه به نظر نويسنده، توجه‌برانگيز و داراى درس‌ها و نكات آموزنده است، سيره اهل بيت(ع) در وداع با ماه ميهمانى الهى است<ref>همان</ref>
    آخرين بخش كتاب، به بيان و شرح اين آداب، اختصاص يافته است. آنچه در اين زمينه به نظر نويسنده، توجه‌برانگيز و داراى درس‌ها و نكات آموزنده است، سيره اهل‌بيت(ع) در وداع با ماه ميهمانى الهى است<ref>همان</ref>


    با توجه به نكات و ديدگاه‌هاى يادشده، نويسنده در اين اثر، با الهام از آيات و آموزه‌هاى قرآن و روايات، براى پرداختن به اين ماه الهى، شكل كلى و چهارچوب مسائل را به بيانى شيوا و روان، سامان داده است.
    با توجه به نكات و ديدگاه‌هاى يادشده، نويسنده در اين اثر، با الهام از آيات و آموزه‌هاى قرآن و روايات، براى پرداختن به اين ماه الهى، شكل كلى و چهارچوب مسائل را به بيانى شيوا و روان، سامان داده است.