لب الأثر في الجبر و القدر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران]] (نويسنده)

مؤسسة الإمام الصادق(علیه‌السلام)

| سال نشر = 1377 ش یا 1418 ق  

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1288AUTOMATIONCODE

| تعداد جلد =1

| کتابخانۀ دیجیتال نور =10832

'''لبّ الأثر في الجبر و القدر''' تقرير بخشى از مباحث اصول حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) مى‌باشد كه توسّط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانى]] به رشتۀ تحرير

درآمده است [[سبحانی تبریزی، جعفر|استاد سبحانى]] گرچه همۀ مباحث اصولى حضرت امام را نوشته و در مجموعه‌اى تحت عنوان «تهذيب الاصول»

به چاپ رسانده‌اند ولى بخاطر اهميت اين مساله اين بخش از مباحث را به صورت جداگانه براى طالبان معارف عقلى و اسلامى عرضه نموده است.

در فصل اوّل چهار مساله مورد بررسى قرار مى‌گيرد كه عبارتند از:

#دربارۀ سير تاريخى بحث جبر و تفويض است اين مساله از صدر اسلام تاكنون ذهن حكماء و متكلّمين را بخود مشغول داشته است.اشاعره كسانى هستند كه به جبر گرايش دارند و معتقدند كه تمام افعال بندگان، مخلوق خداوند سبحان است و مجازا به ايشان نسبت داده مى‌شود زيرا هرچه قدرت است از ناحيه خداوند است در مقابل آنها معتزله قرار دارد كه مى‌گويند افعال انسانها به خودشان واگذار شده است و خداوند قدرت انجام آن را به آنها داده است و هيچ نقشى در اعمال آنها ندارد مذهب حقّ همان مذهب ائمّه(ع) مى‌باشد كه هر دو مسلك را مردود اعلام كرده و به نظريّه «الامر بين الامرين» اعتقاد دارند.

فصل دوّم مبانى جبر و تفويض را بيان كرده سپس آنرا ابطال مى‌كند گفته شد كه اشاعره اعتقاد دارد به اينكه افعال عباد مخلوق خداست و انسان هيچ قدرت و اختيارى ندارد اين‌گروه منكر قانون عليت در نظام امكانى هستند در مقابل معتزله مى‌گويد كه افعال انسانها به خودشان واگذار شده است و خداوند هيچ نقشى در اعمال انسان ندارد اكنون سؤال اينجاست كه علّت گرايش به اين دو خطّ فكرى چيست؟اشاعره براى اينكه توحيد در خالقيّت محفوظ بماند به جبر گرويدند و معتزله نيز براى حفظ عدالت الهى به تفويض گرايش پيدا كردند به نظر معتزله اسناد افعال عباد به خداوند با عدالت و حكمت الهى منافات دارد.

فصل سوّم دربارۀ نظريه الامر بين الامرين است كه از ائمّه(ع) به ما رسيده است اين نظريه موافق عقل، كتاب و سنت است. اين نظريه بر يك اصل فلسفى قوى استوار است و آن اينكه چون موجودات امكانى عين الربط هستند لذا اوصاف و آثار و افعال آن نيز عين الربط‌اند از پس فاعليت آن به فاعليت رب است و همچنين قدرت آنها به قدرت رب است بنابراين افعال و اراده ممكن مظاهر فعل الهى و قدرت و اراده و علم او هستند.

براين‌اساس افعال انسان داراى دو جنبه است از يك جهت به خدا استناد دارد چون عين الربط است و از جهت ديگر به انسان هستنداست، زيرا او محل ظهور قدرت خداوند است با اين نظريه هم توحيد افعالى درست مى‌شود و هم عدالت الهى رعايت مى‌شود در پايان اين فصل آيات و رواياتى كه در اين زمينه وارد شده است مورد بررسى و استفاده قرار مى‌گيرد.

فصل پنجم كتاب به اخبار طينت و تفسير آن اختصاص دارد.در كتب روائى بعضى از روايات ديده مى‌شود كه دربارۀ طينت انسان وارد شده است كه ظاهرا از آنها جبر فهميده مى‌شود مثلا «الشقىّ شقى فى بطن امّه و السعيد سعيد فى بطن امّه» که [[سبحانی تبریزی، جعفر|استاد سبحانى]] با دقّت بيشترى آنها را تفسير كرده و درباره طينت انسان مطالب ارزنده‌اى را بيان مى‌كند.

اين رساله از يك مقدّمه و سه فصل تشكيل يافته است در مقدّمه اشاره مى‌شود كه يكى از مسائل مهم در جهان‌بينى انسان آنست كه آيا انسان در اعمال خود مخيّر است يا مسيّر؟اين مساله از ديرباز انديشۀ هر متفكّرى را بخود مشغول كرده است گروهى به جبر گرويدند عدّه‌اى به تفويض روى آوردند و بعضى هم به «الامر بين الامرين» معتقد شدند.

فصل دوّم كتاب دررابطه با مكاتب اهل تفويض است به عقيده معتزله خداوند انسانها را آفريده و افعال آنها را به خودشان واگذار كرده است پس انسانها در ايجاد افعالشان مستقلّ هستند و خداوند هيچ نقشى در اعمال آنها ندارد.

1-قيام معلول به علّت عينى الربط است 2-چون حقيقت وجود داراى تشكيك است لذا هرگاه اين حقيقت در يكى از مراتب عاليه‌اش داراى اثر بوده بايد همين اثر در مراتب پايين هم باشد.اكنون مى‌گوئيم افعال انسان داراى دو جهت است از يك جهت به خداوند استناد دارد زيرا انسان معلول خداست و هرچه دارد از او دارد و از يك جهت به انسان استناد دارد چون او محل ظهور قدرت خداوند است براين‌اساس نظريه «الامر بين الامرين»ثابت مى‌شود.

#آيا حسنات و سيّئات از جانب خداوند است يا از جانب انسانها؟