لاهوتی، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین')
خط ۴۸: خط ۴۸:
وى تازه ازدواج کرده بود که وسایل سفر آمریکا فراهم آمد و براى ادامه تحصیل راهى آن دیار شد. او از دانشگاه ایالتى میشیگان، دانشنامه فوق لیسانس گرفت و بعد از انقلاب به مشهد بازگشت، اما سازمان صدا و سیماى جمهورى اسلامى، او را در مهرماه 1359، بازنشسته کرد؛ ناچار، یکى دو سال، کارهاى آزاد از کارخانه‌دارى گرفته تا ساختمان‌سازى را آزمود، ولى هیچ‌یک را مطابق میل و طبع هنرمند خود نیافت.
وى تازه ازدواج کرده بود که وسایل سفر آمریکا فراهم آمد و براى ادامه تحصیل راهى آن دیار شد. او از دانشگاه ایالتى میشیگان، دانشنامه فوق لیسانس گرفت و بعد از انقلاب به مشهد بازگشت، اما سازمان صدا و سیماى جمهورى اسلامى، او را در مهرماه 1359، بازنشسته کرد؛ ناچار، یکى دو سال، کارهاى آزاد از کارخانه‌دارى گرفته تا ساختمان‌سازى را آزمود، ولى هیچ‌یک را مطابق میل و طبع هنرمند خود نیافت.


لاهوتى، از آبان سال 1363، با عنوان مترجم، به خدمت بنیاد تازه‌تأسیس پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى درآمد. ممارست او در ادب فارسى، احاطه بر زبان انگلیسى و هم‌جوارى‌اش با استاد [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانى]]، از وى محقق و مترجمى کم‌مانند به وجود آورد. لاهوتى، کتاب‌هاى گران‌سنگى چون «شکوه شمس» پروفسور شیمل و «شرح مثنوى» اثر [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] را در کنار پیر و مراد و هم‌خانه خود، [[آشتیانی، جلال‎‌الدین|استاد آشتیانى]] ترجمه کرد.
لاهوتى، از آبان سال 1363، با عنوان مترجم، به خدمت بنیاد تازه‌تأسیس پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى درآمد. ممارست او در ادب فارسى، احاطه بر زبان انگلیسى و هم‌جوارى‌اش با استاد [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانى]]، از وى محقق و مترجمى کم‌مانند به وجود آورد. لاهوتى، کتاب‌هاى گران‌سنگى چون «شکوه شمس» پروفسور شیمل و «شرح مثنوى» اثر [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] را در کنار پیر و مراد و هم‌خانه خود، [[آشتیانی، جلال‎‌الدین|استاد آشتیانى]] ترجمه کرد.


وى مدتى مدرس دانشگاه پیام نور بود و بعد از آن عضو هیئت علمى گروه انگلیسى دانشگاه آزاد مشهد شد. او در این دانشگاه، گاهى متن و گاهى دستور زبان انگلیسى درس مى‌داد، اما بیش از همه، به تدریس و ترجمه مشغول بود که در واقع فن خاص او به شمار مى‌رفت.
وى مدتى مدرس دانشگاه پیام نور بود و بعد از آن عضو هیئت علمى گروه انگلیسى دانشگاه آزاد مشهد شد. او در این دانشگاه، گاهى متن و گاهى دستور زبان انگلیسى درس مى‌داد، اما بیش از همه، به تدریس و ترجمه مشغول بود که در واقع فن خاص او به شمار مى‌رفت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش