۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كفاية الأصول (طبع قدیم): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [['
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] ( | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (نویسنده) | ||
[[قوچانی، علی]] (معلق) | [[قوچانی، علی]] (معلق) | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19078 | |||
| کتابخوان همراه نور =19078 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كفاية الأصول'''، اثر عربى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد كاظم بن حسين آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] در علم اصول، به سبک | '''كفاية الأصول'''، اثر عربى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد كاظم بن حسين آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] در علم اصول، به سبک كلاسيك و نو مطرح شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۴: | ||
كتاب، حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. | كتاب، حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. | ||
اين اثر قيّم، بر اثر ايجاز، جامعيت، دشوارى فهم و درك مطالب عميق آن، از آغاز انتشار، مورد توجه فقهاء و مدرسان بزرگ و محور مبانى علمى و بحث‌هاى عالى اجتهادى در حوزه‌هاى علمى شيعه واقع گرديده و به‌عنوان آخرين كتاب درسى اصول فقه، قبل از درس خارج اصول، انتخاب شده است و به همين جهت، دانشمندان، محقّقان و | اين اثر قيّم، بر اثر ايجاز، جامعيت، دشوارى فهم و درك مطالب عميق آن، از آغاز انتشار، مورد توجه فقهاء و مدرسان بزرگ و محور مبانى علمى و بحث‌هاى عالى اجتهادى در حوزه‌هاى علمى شيعه واقع گرديده و به‌عنوان آخرين كتاب درسى اصول فقه، قبل از درس خارج اصول، انتخاب شده است و به همين جهت، دانشمندان، محقّقان و پژوهشگران بسيارى براى حل معضلات و غوامض و نيز توضيح مقاصد نویسنده، بر آن شرح نوشته يا حاشيه نگاشته‌اند. | ||
اين كتاب، يكى از آثار ارزش‌مند | اين كتاب، يكى از آثار ارزش‌مند نویسنده است كه از مهم‌ترين و رايج‌ترين تأليفات عصر حاضر مى‌باشد. | ||
كتاب، علاوه بر مزايا و جهاتى كه در خود داشته است، ترقى و تكميل دانشمندان را نيز ايجاب و ازاين‌رو ترجيحش را بر كتب اين فن، اقتضاء مى‌نموده است. | كتاب، علاوه بر مزايا و جهاتى كه در خود داشته است، ترقى و تكميل دانشمندان را نيز ايجاب و ازاين‌رو ترجيحش را بر كتب اين فن، اقتضاء مى‌نموده است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۹: | ||
1. تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند. | 1. تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند. | ||
2. تعريف وضع و اقسام آن: | 2. تعريف وضع و اقسام آن: نویسنده، معتقد است وضع، نوعى از اختصاص لفظ به معنا و ارتباط خاص بين آن دو بوده كه ناشى از تخصيص آن لفظ، به آن معنا و يا كثرت استعمال مى‌باشد. | ||
3. | 3. کیفیت استعمال لفظ در معناى مجازى. | ||
4. صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن. | 4. صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۷: | ||
5. اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها. | 5. اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها. | ||
6. وضع مركبات: | 6. وضع مركبات: نویسنده، معتقد كه وضع مركبات، مانند وضع مفردات بوده و نيازى به وضع متفاوت ندارد. | ||
7. علائم حقيقت و مجاز. | 7. علائم حقيقت و مجاز. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۵: | ||
9. حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد. | 9. حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد. | ||
10. صحيح و اعم: | 10. صحيح و اعم: نویسنده، معتقد است كه اين مسئله، مبتنى بر ثبوت حقيقت شرعيه مى‌باشد. وى، پس از بررسى معناى صحت و فساد و لزوم تصور قدر جامع بنا بر هر دو قول، در دو بخش، به ادله هر يك اشاره كرده است: | ||
الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛ | الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛ | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۵: | ||
12. استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است. | 12. استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است. | ||
13. مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، | 13. مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، کیفیت حمل صفات خداوند بر ذات مقدسش، چگونگى ارتباط مبادى با ذات و اعتبار تلبس حقيقى، بحث شده است. | ||
در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و... | در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و... | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۲۲: | ||
5. الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛ | 5. الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛ | ||
6. حقائق الاصول، [[حکیم، محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛ | 6. حقائق الاصول، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛ | ||
7. حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمدحسین بن عزيز خالصى كاظمى؛ | 7. حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمدحسین بن عزيز خالصى كاظمى؛ | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۳۰: | ||
9. حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛ | 9. حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛ | ||
10. حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى | 10. حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى نجف‌آبادى؛ | ||
11. حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] بن ملا محمد؛ | 11. حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] بن ملا محمد؛ | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۴۲: | ||
15. شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛ | 15. شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛ | ||
16. طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ | 16. طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ نصراللّه حويزى؛ | ||
17. عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛ | 17. عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛ | ||
| خط ۱۷۴: | خط ۱۷۷: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]/ نقش:نویسنده | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]/ نقش:نویسنده | ||
[[بدایة الوصول فی شرح کفایة الأصول]] | [[بدایة الوصول فی شرح کفایة الأصول]] | ||
| خط ۲۱۳: | خط ۲۱۷: | ||
[[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | [[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | ||
[[ | [[نهایة الوصول في شرح كفايه الأصول]] | ||
[[خود آموز کفایه]] | [[خود آموز کفایه]] | ||