قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج)''' نام كتابى است كه به قلم يكى از ارادتمندان به ساحت امام عصر (ع)؛ يعنى مرحوم [[توحيدي، رضا|آيت‌اللّه حاج شيخ رضا توحيدى(ره)]]، در باب قرابت‏ها، شباهت‏ها و فصول مشترك قرآن و امام زمان (ع) به نگارش درآمده است. اصل اين كتاب بنا به آنچه [[مهدی‌پور، علی‌اکبر|حجّت‌الاسلام على‌اكبر مهدى‏‌پور]] در معرّفى مؤلّف و كتاب آورده‌‏اند، در دوازده دفتر تنظيم و تدوين شده كه تنها اين بخش مشتركات به چاپ رسيده است.<ref> ر.ک: بزرگمهرنیا(ترکی)، عبدالحسن، ص74</ref>
'''قرآن و آخرين حجت: مشترکات قرآن و حجت زمان(عج)''' نام كتابى است كه به قلم يكى از ارادتمندان به ساحت امام عصر(ع)؛ يعنى مرحوم [[توحيدي، رضا|آيت‌اللّه حاج شيخ رضا توحيدى(ره)]]، در باب قرابت‏ها، شباهت‏ها و فصول مشترك قرآن و امام زمان(ع) به نگارش درآمده است. اصل اين كتاب بنا به آنچه [[مهدی‌پور، علی‌اکبر|حجّت‌الاسلام على‌اكبر مهدى‏‌پور]] در معرّفى مؤلّف و كتاب آورده‌‏اند، در دوازده دفتر تنظيم و تدوين شده كه تنها اين بخش مشتركات به چاپ رسيده است.<ref> ر.ک: بزرگمهرنیا(ترکی)، عبدالحسن، ص74</ref>


اين كتاب، چنانچه از نام آن پيداست به بررسى فصول مشترك ميان ثقلين (قرآن و عترت) می‌پردازد و به ده‌‏ها شباهت و قرابت ميان اين دو گوهر گرانبها اشاره می‌‏كند.
اين كتاب، چنانچه از نام آن پيداست به بررسى فصول مشترك ميان ثقلين (قرآن و عترت) می‌پردازد و به ده‌‏ها شباهت و قرابت ميان اين دو گوهر گرانبها اشاره می‌‏كند.
خط ۳۲: خط ۳۲:
مؤلّف، محور و مدار بحث را خطبه 186 «نهج البلاغه» قرار داده است.
مؤلّف، محور و مدار بحث را خطبه 186 «نهج البلاغه» قرار داده است.


[[امام علی علیه‌السلام|حضرت امير(ع)]] در اين خطبه، پس از بيان بعثت، در فرازهاى واپسين خطبه به ويژگی‌هاى قرآن مى‏پردازد و در آن، نزديك به پنجاه صفت براى اين كتاب آسمانى برمی‌‏شمارد. مؤلّف، ضمن ترجمه و توضيح مفردات اين خطبه، آن صفات و امتيازات را در عموم معصومان (ع) خاصّه در امام عصر (ع) به عنوان «ثقل اصغر» باز می‌جويد و به انطباق آنها با امامان معصوم می‌‏پردازد و می‌‏نويسد:
[[امام علی علیه‌السلام|حضرت امير(ع)]] در اين خطبه، پس از بيان بعثت، در فرازهاى واپسين خطبه به ويژگی‌هاى قرآن مى‏پردازد و در آن، نزديك به پنجاه صفت براى اين كتاب آسمانى برمی‌‏شمارد. مؤلّف، ضمن ترجمه و توضيح مفردات اين خطبه، آن صفات و امتيازات را در عموم معصومان(ع) خاصّه در امام عصر(ع) به عنوان «ثقل اصغر» باز می‌جويد و به انطباق آنها با امامان معصوم می‌‏پردازد و می‌‏نويسد:
هرچه در قرآن باشد، به نحو اتمّ، در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدايى ندارند.
هرچه در قرآن باشد، به نحو اتمّ، در معصوم وجود دارد و حجّت و قرآن از هم جدايى ندارند.
ايشان درباره اين انطباق و اشتراك آورده‏‌اند:
ايشان درباره اين انطباق و اشتراك آورده‏‌اند: