فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

 

'''محمّد بن مرتضى مشهور به ملامحسن فیض کاشانى''' (۱۰۰۷-۱۰۹۱ق)، حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر و یکى از اکابر علما و فقهای اخباری دوره صفویه در قرن یازدهم هجری و از شاگردان برجسته [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرای شیرازی]] و معاصر با شاه عباس دوم بوده است. «تفسير الصافي»، از آثار معروف ایشان است.

ملامحسن در چهاردهم صفر سال ۱۰۰۷ق، در کاشان به دنیا آمد.

بنابر آنچه نقل شده مرحوم فیض نزدیک به دویست جلد کتاب ارزشمند در علوم و فنون مختلف تألیف کرده است. برخى از تألیفات این مرد بزرگ عبارتند از: [[تفسير الصافي|تفسیر صافى]]، [[الوافي]]، [[الشافي في العقائد و الأخلاق و الأحكام|الشافي]]، النوادر، [[المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء|المحجة البيضاء]]، [[مفاتيح الشرائع (تحقیق رجایی)|مفاتيح الشرائع،]] [[أصول المعارف]]، [[علم اليقين في أصول‌الدين|علم اليقين]]، حقّ اليقين، [[عين اليقين]]، ضياء القلب، الفت‌نامه، زاد السالك، [[شوق مهدی(عج)|شوق المهدي]] و [[كلیات علامه ملا محمد محسن فیض کاشانی (دیوان فیض کاشانی)|دیوان قصائد]]

[[علم الیقین في أصول الدین]]  

[[نوادر الأخبار فیما یتعلق بأصول الدین]]  

[[فهرست‌های خودنوشت فیض کاشانی؛ به انضمام پژوهشی در کتاب شناسی و نسخه شناسی آثار او]]