فیروزآبادی، محمد بن یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت. | پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت. | ||
وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|[[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم]] جوزيه]] شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرّانى استفاده نمود؛ همچنين | وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|[[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم]] جوزيه]] شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقىالدين سُبكى و پسرش تاجالدين سبكى و ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بوده‌اند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود. | ||
افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، صلاح‌الدين صَفَدى، تقىالدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند. | افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، صلاح‌الدين صَفَدى، تقىالدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند. | ||