۸۱٬۶۹۴
ویرایش
←وابسته‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[محمد بن يوسف زرندى]] | [[محمد بن يوسف زرندى]] | ||
[[ | [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] | ||
[[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدين سبکی ]] | [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدين سبکی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|فیروزآبادی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|فیروزآبادی (ابهام زدایی)}} | ||
'''مجدالدين محمد بن يعقوب فيروزآبادى''' (729-817ق)، مكنّى به ابوطاهر، عالم لغوى، محدّث، مفسر، سيره‌نويس و فقيه شافعى، مؤلف [[القاموس المحيط|قاموس]] | '''مجدالدين محمد بن يعقوب فيروزآبادى''' (729-817ق)، مكنّى به ابوطاهر، عالم لغوى، محدّث، مفسر، سيره‌نويس و فقيه شافعى، مؤلف [[القاموس المحيط|قاموس]] | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۲: | ||
پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت. | پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت. | ||
وى فقه را نزد [[محمد بن يوسف زرندى]] آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ | وى فقه را نزد [[محمد بن يوسف زرندى]] آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرّانى استفاده نمود؛ همچنين [[تقى‌الدين سُبكى]] و پسرش [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدين سبکی]] و [[ابن نباته، محمد بن محمد|ابن نباته]]، [[ابن خباز]]، [[احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى]] و [[ابن جماعه، عبدالعزیز بن محمد|ابن جماعة]] از اساتيد و مشايخ وى بوده‌اند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود. | ||
افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، [[صفدی، خلیل بن ایبک|صلاح‌الدين صَفَدى]]، [[ابن فهد، محمد بن محمد|تقى‌الدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى]] معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند. | افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، [[صفدی، خلیل بن ایبک|صلاح‌الدين صَفَدى]]، [[ابن فهد، محمد بن محمد|تقى‌الدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى]] معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند. | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۰۶: | ||
[[بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز]] | [[بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز]] | ||
[[ترتیب القاموس المحیط علی طریقة المصباح المنیر و أساس البلاغة]] | |||
[[البلغة في تاريخ أئمة اللغة]] | [[البلغة في تاريخ أئمة اللغة]] | ||
[[البلغة في تراجم أئمة النحو و اللغة]] | |||
[[ترجمان اللغه (طبع قدیم)]] | [[ترجمان اللغه (طبع قدیم)]] | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:خرداد (1400)]] | [[رده:خرداد (1400)]] | ||
[[رده:محدثان]] | |||
[[رده:واژه‌‌شناسان]] | |||