في رحاب أهل‌البيت(ع): أفضلية الإمام علي(ع) علی الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

في رحاب أهل‌البيت(ع): أفضلية الإمام علي(ع) علی الصحابة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۲۵

۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ مارس ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۰٬۶۲۲

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضايل - احاديث
-| ناشر = مجمع جهانی اهل بيت عليهم‌السلام. مرکز چاپ و نشر
+| ناشر = مجمع جهانی اهل‌بيت عليهم‌السلام. مرکز چاپ و نشر
 | مکان نشر =ايران - قم
@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 # ایمانی: پیرامون جنبه ایمانی آن حضرت، به برخی از آیاتی که در شأن ایشان نازل شده، اشاره گردیده است که از جمله آنها، عبارتند از آیه 29 سوره فتح: '''تَرَاهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً''' (آنان را در رکوع و سجود می‌بینى). خود آن حضرت نیز در این‌باره فرموده‌اند: «أسلمت قبل إسلام الناس و صليت قبل صلاتهم» (پیش از اسلام آوردن دیگران، اسلام آورده و پیش از نماز خواندن آنان، نماز خواندم)<ref>ر.ک: همان، ص15-‌16</ref>.
 # جهادی: پیرامون بیان جنبه جهادی شخصیت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]، به این نکته اشاره شده است که اثبات این امر، از واضحات و بدیهیات بوده و بدون اختلاف در میان تمامی مسلمانان و نیز نزد بسیاری از غیر مسلمانان، [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]، شجاع‌ترین صحابه بعد از پیامبر(ص) و مجاهدترین ایشان بود<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.
-# سلوکی و اخلاقی: در این‌باره، به برخی از آیات قرآن کریم اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان از آیه 207 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ''' (و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است) و آیه 8 و 9 سوره انسان: '''وَ يطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يتِيماً وَ أَسِيراً إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لاَ نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَ لاَ شُكُوراً''' (و به [پاس] دوستى [خدا]، بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌‏دادند؛ ما براى خشنودى خداست که به شما می‌خورانیم و پاداش و سپاسى از شما نمی‌خواهیم) نام برد<ref>ر.ک: همان، ص24-‌26</ref>.
+# سلوکی و اخلاقی: در این‌باره، به برخی از آیات قرآن کریم اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان از آیه 207 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ''' (و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌‏فروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است) و آیه 8 و 9 سوره انسان: '''وَ يطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يتِيماً وَ أَسِيراً إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لاَ نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَ لاَ شُكُوراً''' (و به [پاس] دوستى [خدا]، بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌‏دادند؛ ما براى خشنودى خداست که به شما می‌خورانیم و پاداش و سپاسى از شما نمی‌خواهیم) نام برد<ref>ر.ک: همان، ص24-‌26</ref>.
 در امر دوم، به بررسی آیاتی پرداخته شده است که فقط در حق [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] نازل شده و در حق دیگری، چنین اتفاقی نیفتاده است. از جمله این آیات، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: