۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
از دیگر ویژگیهای کتاب آن است که نثر بدایعنگار، نثر مرسل ساده و در برخى عبارات، مسجع ساده از انواع نثر فارسى است. تکلف و تصنعى در نثر بدایعنگار نیست. سخنآرایى و نغزگفتارى در تزیین نثر او فراوان است. استخوانبندى عبارات، استوار و خوشنقش است. حسن تألیف، تناسب کلمات، شیوایى و رسایى گفتار، زیبایى نثر او را بازمىنماید. روانى و سلاست، کلام وى را مطبوع و دلانگیز کرده است. ضعف تألیف، غرابت، اغلاق و ایجاز مخل و کلمات نامأنوس و ناخوشآهنگ در گزینش او جاى ندارد. هیچگونه تنافرى در میان عبارات و الفاظ دیده نمىشود. افعال منسوخه در مجموع کتاب انگشتشمار است. از افعال ترکیبى بهتناسب زمان خویش بهره گرفته و ساختار قدیمى آن را حفظ کرده است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref> | از دیگر ویژگیهای کتاب آن است که نثر بدایعنگار، نثر مرسل ساده و در برخى عبارات، مسجع ساده از انواع نثر فارسى است. تکلف و تصنعى در نثر بدایعنگار نیست. سخنآرایى و نغزگفتارى در تزیین نثر او فراوان است. استخوانبندى عبارات، استوار و خوشنقش است. حسن تألیف، تناسب کلمات، شیوایى و رسایى گفتار، زیبایى نثر او را بازمىنماید. روانى و سلاست، کلام وى را مطبوع و دلانگیز کرده است. ضعف تألیف، غرابت، اغلاق و ایجاز مخل و کلمات نامأنوس و ناخوشآهنگ در گزینش او جاى ندارد. هیچگونه تنافرى در میان عبارات و الفاظ دیده نمىشود. افعال منسوخه در مجموع کتاب انگشتشمار است. از افعال ترکیبى بهتناسب زمان خویش بهره گرفته و ساختار قدیمى آن را حفظ کرده است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref> | ||
مؤلف درباره شیوه نگارش و سبک نثر فارسى این کتاب در مقدمه خود چنین میگوید: «... بدان صفت که بر زبان بزرگان دین حدیث رفته و مخبران صادق و گواهان امین یاد کردهاند به شرح بازگوید و در املاى هر خبر و انشاى هر معنى، لطف سیاقت و جمال بلاغت بازنماید و سخنهاى لطیف و معانى جزل به کار برد؛ چه، نامهنگاران این حدیث، | مؤلف درباره شیوه نگارش و سبک نثر فارسى این کتاب در مقدمه خود چنین میگوید: «... بدان صفت که بر زبان بزرگان دین حدیث رفته و مخبران صادق و گواهان امین یاد کردهاند به شرح بازگوید و در املاى هر خبر و انشاى هر معنى، لطف سیاقت و جمال بلاغت بازنماید و سخنهاى لطیف و معانى جزل به کار برد؛ چه، نامهنگاران این حدیث، غالباً از حلیت انشا و طراز بدیع عاطل بودند و در صناعت سخن چندان بضاعت نداشتند و بر ممارست فن بیان و مدارست علم معانى فزونى نیافته و آیین کنایت و لطیفه استعارت نداشته...»<ref>همان</ref> | ||
صنایع لفظى و معنوى بدیع بهخوبى در کتاب فيض الدموع به کار رفته است. صنایع لفظى نظیر: تسجیع (سجع)، موازنه، تجنیس (جناس) و صنایع معنوى مانند: تشبیه، استعاره، کنایه، مراعات نظیر، لف و نشر و... از این کتاب یک اثر ادبى فاخر ساخته است<ref>همان، ص69-70</ref> | صنایع لفظى و معنوى بدیع بهخوبى در کتاب فيض الدموع به کار رفته است. صنایع لفظى نظیر: تسجیع (سجع)، موازنه، تجنیس (جناس) و صنایع معنوى مانند: تشبیه، استعاره، کنایه، مراعات نظیر، لف و نشر و... از این کتاب یک اثر ادبى فاخر ساخته است<ref>همان، ص69-70</ref> |
ویرایش