۶۸
ویرایش
جز
←تحصیلات
جز (←ولادت) |
جز (←تحصیلات) |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزای شیرازی]] و حاج میرزا اسماعیل مجتهد علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ ه.ق بود و این فاجعه را در یادداشتهای منتشر نشده خود منعکس کرده است. | در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزای شیرازی]] و حاج میرزا اسماعیل مجتهد علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ ه.ق بود و این فاجعه را در یادداشتهای منتشر نشده خود منعکس کرده است. | ||
وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر پدر و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت. | وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|پدر]] و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت. | ||
وی علاوه بر درک محضر اساتید یادشده خود در سامرا، در نجف نیز از محضر [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]]، [[مامقانی، محمدحسن|شیخ حسن مامقانی]]، آیت‌الله شربیانی، [[بحرالعلوم، محمد|آیت‌الله سید محمد بحرالعلوم]]، شیخ محمد طه نجف، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نوری]]، [[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاج آقا رضا همدانی]]، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی بهره برد. | وی علاوه بر درک محضر اساتید یادشده خود در سامرا، در نجف نیز از محضر [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]]، [[مامقانی، محمدحسن|شیخ حسن مامقانی]]، آیت‌الله شربیانی، [[بحرالعلوم، محمد|آیت‌الله سید محمد بحرالعلوم]]، شیخ محمد طه نجف، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نوری]]، [[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاج آقا رضا همدانی]]، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی بهره برد. | ||