فضائل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'احمد بن حنبل' به 'احمد بن حنبل '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'احمد بن حنبل' به 'احمد بن حنبل ')
خط ۳۷: خط ۳۷:
|}
|}
</div>
</div>
'''فضائل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)'''، اثر یکی از ائمه اربعه اهل سنت، به نام احمد بن حنبل (164-241ق) است که توسط سید عبدالعزیز طباطبایی مورد تحقیق قرار گرفته و منتشر شده و چندی پیش به‌عنوان کتاب سال حوزه انتخاب شده است.
'''فضائل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)'''، اثر یکی از ائمه اربعه اهل سنت، به نام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  (164-241ق) است که توسط سید عبدالعزیز طباطبایی مورد تحقیق قرار گرفته و منتشر شده و چندی پیش به‌عنوان کتاب سال حوزه انتخاب شده است.


یکی از آثار برجای‌مانده از احمد بن حنبل، کتابی است با عنوان «فضائل الصحابة» که چنان‌که از عنوان آن هویداست، مشتمل بر روایاتی است در منقبت صحابه پیامبر(ص). این کتاب اولین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است و آثار دیگری که در این زمینه در دسترس ماست، همچون «فضائل الصحابة» احمد بن شعیب نسائی (م ۳۰۳ق) و «فضائل الصحابة» ابونعیم اصفهانی (م ۴۳۰ق)، همه متأخر از آن هستند.
یکی از آثار برجای‌مانده از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] ، کتابی است با عنوان «فضائل الصحابة» که چنان‌که از عنوان آن هویداست، مشتمل بر روایاتی است در منقبت صحابه پیامبر(ص). این کتاب اولین کتابی است که در این موضوع به دست ما رسیده است و آثار دیگری که در این زمینه در دسترس ماست، همچون «فضائل الصحابة» احمد بن شعیب نسائی (م ۳۰۳ق) و «فضائل الصحابة» ابونعیم اصفهانی (م ۴۳۰ق)، همه متأخر از آن هستند.


نکته مهم درباره روایات این کتاب این است که این کتاب به‌صورت متعارف، تألیف احمد بن حنبل به حساب نمی‌آید، بلکه مجموعه روایاتی است که عبدالله بن احمد فرزند او از وی روایت کرده است؛ به اضافه روایاتی که از طریق ابوبکر بن مالک قطیعی از عبدالله روایت کرده است و این دو شخص اخیر – عبدالله و قطیعی – علاوه بر مرویاتشان از احمد، روایاتی را از طریق مشایخ خود - غیر احمد - بر آن افزوده‌اند.
نکته مهم درباره روایات این کتاب این است که این کتاب به‌صورت متعارف، تألیف [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  به حساب نمی‌آید، بلکه مجموعه روایاتی است که عبدالله بن احمد فرزند او از وی روایت کرده است؛ به اضافه روایاتی که از طریق ابوبکر بن مالک قطیعی از عبدالله روایت کرده است و این دو شخص اخیر – عبدالله و قطیعی – علاوه بر مرویاتشان از احمد، روایاتی را از طریق مشایخ خود - غیر احمد - بر آن افزوده‌اند.


این کتاب که با فضائل عشره مبشره شروع می‌شود و با فضائل عبدالله بن عباس پایان می‌یابد، مشتمل بر ۱۹۶۲ روایت است که در دو جلد به کوشش وصی‌الله بن محمد عباس در سال ۱۴۰۳ق، به چاپ رسیده است. آنچه شایان توجه است اینکه فضائل امیرالمؤمنین (۳۶۹روایت) که بخش قابل توجهی از حجم کتاب را تشکیل می‌دهد، از خود احمد بن حنبل روایت شده است که آنچه در فضائل علی با اسانید صحاح روایت شده، در حق هیچ‌یک از صحابه نیامده است. نظر به اهمیت این قسمت از کتاب «فضائل الصحابة»، این بخش، از همان بدو تدوین به‌صورت مستقل و مجزا استنساخ و تکثیر شده و تحت عنوان «فضائل علي(ع)» از احمد بن حنبل معروف و متداول گشته است.
این کتاب که با فضائل عشره مبشره شروع می‌شود و با فضائل عبدالله بن عباس پایان می‌یابد، مشتمل بر ۱۹۶۲ روایت است که در دو جلد به کوشش وصی‌الله بن محمد عباس در سال ۱۴۰۳ق، به چاپ رسیده است. آنچه شایان توجه است اینکه فضائل امیرالمؤمنین (۳۶۹روایت) که بخش قابل توجهی از حجم کتاب را تشکیل می‌دهد، از خود [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  روایت شده است که آنچه در فضائل علی با اسانید صحاح روایت شده، در حق هیچ‌یک از صحابه نیامده است. نظر به اهمیت این قسمت از کتاب «فضائل الصحابة»، این بخش، از همان بدو تدوین به‌صورت مستقل و مجزا استنساخ و تکثیر شده و تحت عنوان «فضائل علي(ع)» از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  معروف و متداول گشته است.


کتاب فضائل به شکل قابل ملاحظه‌ای مورد استفاده و استناد مؤلفین و محققین واقع شده است و در سده‌های بعد عالمان برجسته‌ای همچون حاکم نیشابوری و ابن بطریق و ابن تیمیه و ابن حجر عسقلانی از آن نقل روایت نموده‌اند.
کتاب فضائل به شکل قابل ملاحظه‌ای مورد استفاده و استناد مؤلفین و محققین واقع شده است و در سده‌های بعد عالمان برجسته‌ای همچون حاکم نیشابوری و ابن بطریق و ابن تیمیه و ابن حجر عسقلانی از آن نقل روایت نموده‌اند.
خط ۵۶: خط ۵۶:


به نظر می‌رسد این حکم کلی ابن تیمیه در خصوص جعلی بودن روایات قطیعی بسیار خطا و نابجا باشد. بخش عمده‌ای از مرویات قطیعی اگرچه از طریق عبدالله از احمد نباشد، اما همان روایات از طرُق حدیثی دیگر از جمله از طریق عبدالله از پدرش احمد در همین کتاب فضائل یا در مسند روایت شده و از طرقی است که به قول اهل حدیث «يقوّي بعضها بعضاً». زیادات قطیعی عمدتاً از حدیث شماره ۱۶۱ کتاب فضائل آغاز می‌شود که چنین است:
به نظر می‌رسد این حکم کلی ابن تیمیه در خصوص جعلی بودن روایات قطیعی بسیار خطا و نابجا باشد. بخش عمده‌ای از مرویات قطیعی اگرچه از طریق عبدالله از احمد نباشد، اما همان روایات از طرُق حدیثی دیگر از جمله از طریق عبدالله از پدرش احمد در همین کتاب فضائل یا در مسند روایت شده و از طرقی است که به قول اهل حدیث «يقوّي بعضها بعضاً». زیادات قطیعی عمدتاً از حدیث شماره ۱۶۱ کتاب فضائل آغاز می‌شود که چنین است:
# شماره ۱۶۲: حدیث «أول من صلی مع النبي علي بن أبي‌طالب»، به روایت زید بن ارقم. این حدیث از طریق احمد بن حنبل به شماره ۱۲۲ در همین کتاب نقل شده است. بنابراین زیادات قطیعی، به صرف زیاده بودن از جهت اسناد از غیر طریق عبدالله باعث ضعف روایت نمی‌شود؛ چه‌بسا که معتضد به طرق دیگر باشد.
# شماره ۱۶۲: حدیث «أول من صلی مع النبي علي بن أبي‌طالب»، به روایت زید بن ارقم. این حدیث از طریق [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  به شماره ۱۲۲ در همین کتاب نقل شده است. بنابراین زیادات قطیعی، به صرف زیاده بودن از جهت اسناد از غیر طریق عبدالله باعث ضعف روایت نمی‌شود؛ چه‌بسا که معتضد به طرق دیگر باشد.
# شماره ۱۶۳: حدیث منزلت، به‌ روایت سعید بن المسیب از سعد بن مالک. این حدیث از طریق احمد بن حنبل در مسند جلد 1، ص173 به شماره ۱۵۰۹ نیز روایت شده است؛ به‌علاوه که در صحیح مسلم و مسند طیالسی نیز روایت شده است.
# شماره ۱۶۳: حدیث منزلت، به‌ روایت سعید بن المسیب از سعد بن مالک. این حدیث از طریق [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  در مسند جلد 1، ص173 به شماره ۱۵۰۹ نیز روایت شده است؛ به‌علاوه که در صحیح مسلم و مسند طیالسی نیز روایت شده است.
# شماره ۱۶۴: «حدیث غدیر»، به روایت براء بن عازب. این حدیث از طریق احمد بن حنبل در کتاب فضائل به شماره ۱۳۸ و در کتاب مسند احمد جلد 4، ص281 نیز روایت شده است.
# شماره ۱۶۴: «حدیث غدیر»، به روایت براء بن عازب. این حدیث از طریق [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  در کتاب فضائل به شماره ۱۳۸ و در کتاب مسند احمد جلد 4، ص281 نیز روایت شده است.
و...
و...


خط ۶۷: خط ۶۷:
بنابراین، نه حکم کلی بر ضعیف بودن روایات فضائل علی(ع) صحیح است که ابن تیمیه و همفکران او به آن قائلند و نه چنین حکمی بر صحت همه روایات آن.
بنابراین، نه حکم کلی بر ضعیف بودن روایات فضائل علی(ع) صحیح است که ابن تیمیه و همفکران او به آن قائلند و نه چنین حکمی بر صحت همه روایات آن.


آنچه مایه تأسف است این است که کتاب «فضائل أميرالمؤمنين» احمد بن حنبل که مشتمل بر روایات صحیحه و مهمی در شأن آن حضرت است از قرار مسموع در حجاز نیز به طبع رسیده است، ولی اکثر روایات آن در پاورقی ـ به بیان غیر علمی ـ تضعیف شده و حکم به سستی و موهون بودن آنها داده شده است؛ بنابراین تحقیق مرحوم طباطبایی و تعلیقات ایشان بر این روایات برای ما مغتنم خواهد بود<ref>ر.ک: عبدالحسین طالعی و محسن صادقی</ref>.  
آنچه مایه تأسف است این است که کتاب «فضائل أميرالمؤمنين» [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]  که مشتمل بر روایات صحیحه و مهمی در شأن آن حضرت است از قرار مسموع در حجاز نیز به طبع رسیده است، ولی اکثر روایات آن در پاورقی ـ به بیان غیر علمی ـ تضعیف شده و حکم به سستی و موهون بودن آنها داده شده است؛ بنابراین تحقیق مرحوم طباطبایی و تعلیقات ایشان بر این روایات برای ما مغتنم خواهد بود<ref>ر.ک: عبدالحسین طالعی و محسن صادقی</ref>.  


مقدمه مفصلی از محقق در ابتدای کتاب آمده که حاوی گزارشی درباره برخورد برخی از عالمان اهل سنت نسبت به شیعه و احادیث حقانیت آنها و نیز زندگی‌نامه احمد بن حنبل، عبدالله بن احمد و قطیعی است.
مقدمه مفصلی از محقق در ابتدای کتاب آمده که حاوی گزارشی درباره برخورد برخی از عالمان اهل سنت نسبت به شیعه و احادیث حقانیت آنها و نیز زندگی‌نامه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] ، عبدالله بن احمد و قطیعی است.


در پایان کتاب فهرست مصادر و فهارس فنی آمده است.
در پایان کتاب فهرست مصادر و فهارس فنی آمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش