۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت صادق(ع)' به 'حضرت صادق (ع)') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#علاوه بر پاداش زيادتر و تأكيد بيشتر نسبت به زيارت قبر حسين بن على(ع)، از نظر مناسبتهاى زمانى هم آن فوقالعادگى، كاملا محسوس است... ائمه هم نسبت به زيارت او - از دور يا نزديك - اينگونه اصرار و تأكيد داشتهاند... اين همه تأكيد براى چيست؟ مىتوان گفت براى اين است كه عاشوراى حسين و حادثه كربلا، «سمبل» است. همچنانكه مخالفت و دشمنى دشمنان هم، بيش از همه، با نام و ياد و مزار مظلوم كربلا بوده است؛ چراكه كربلا در نظرشان سمبل مقاومت بوده است... | #علاوه بر پاداش زيادتر و تأكيد بيشتر نسبت به زيارت قبر حسين بن على(ع)، از نظر مناسبتهاى زمانى هم آن فوقالعادگى، كاملا محسوس است... ائمه هم نسبت به زيارت او - از دور يا نزديك - اينگونه اصرار و تأكيد داشتهاند... اين همه تأكيد براى چيست؟ مىتوان گفت براى اين است كه عاشوراى حسين و حادثه كربلا، «سمبل» است. همچنانكه مخالفت و دشمنى دشمنان هم، بيش از همه، با نام و ياد و مزار مظلوم كربلا بوده است؛ چراكه كربلا در نظرشان سمبل مقاومت بوده است... | ||
#:تشويق مؤكّد به زيارت كربلا، در جهت خنثى كردن و محو نمودن هرچه بيشتر آن ضايعات و سموم بود. كربلا، از يكسو، سمبل مظلوميت آن پيشوايان عدل بود و از سويى، مظهر دفاعِ بزرگ آل على و عترت پيامبر، از اسلام و قرآن، حتى به قيمت جانهاى عزيز و گرانقدر و قتل عامهاى شگفت و هولناك... خداوند اگر براى زيارت كربلاى حسين، پاداش هزار حج و عمره مىدهد، چون حج هم به بركت عاشورا باقى مانده است، حج را هم حسين زنده كرد. حيات اسلام در سايه خون پاكِ شهيدان كربلا بود. اگر نامى و سخنى از پيامبر و كعبه و قبله و وحى و دين و قرآن مانده است، به بركت وجود حسين و خون و شهادتِ اوست <ref>همان، ص211-212</ref>. | #:تشويق مؤكّد به زيارت كربلا، در جهت خنثى كردن و محو نمودن هرچه بيشتر آن ضايعات و سموم بود. كربلا، از يكسو، سمبل مظلوميت آن پيشوايان عدل بود و از سويى، مظهر دفاعِ بزرگ آل على و عترت پيامبر، از اسلام و قرآن، حتى به قيمت جانهاى عزيز و گرانقدر و قتل عامهاى شگفت و هولناك... خداوند اگر براى زيارت كربلاى حسين، پاداش هزار حج و عمره مىدهد، چون حج هم به بركت عاشورا باقى مانده است، حج را هم حسين زنده كرد. حيات اسلام در سايه خون پاكِ شهيدان كربلا بود. اگر نامى و سخنى از پيامبر و كعبه و قبله و وحى و دين و قرآن مانده است، به بركت وجود حسين و خون و شهادتِ اوست <ref>همان، ص211-212</ref>. | ||
#خواندن زيارت مأثور: تأكيد بر آن است كه در زيارتها، بيشتر از متون زيارتى نقلشده از ائمه معصومين(ع) استفاده شود كه به آنگونه دعاها و زيارتهاى مستند، «مأثوره» گفته مىشود. زيارت عاشورا، زيارت اربعين، زيارت جامعه كبيره، زيارت امين الله، زيارت حضرت معصومه(س) و بسيارى از زيارتنامهها از ائمه اطهار نقل شده است و كلام امام است. خواندن اينها بهتر از متون زيارتى ديگر است؛ مضامينى هم كه در اينگونه زيارتنامههاست، متعالىتر است و از زبان اولياى الهى تراويده است... گاهى اين آموزهها بسيار كوتاه است، ولى رجحان آن به اين است كه از امام نقل شده است؛ مثلا يونس بن ظبيان از حضرت صادق(ع) مىپرسد: يا ابن رسولالله، من بسيار به ياد حسين بن على(ع) مىافتم؛ در آن لحظه چه بگويم؟ فرمود: هنگام ياد از او سه بار بگو: «صَلّى الله عليكَ يا أَباعَبْدِالله»، كه سلام تو از دور يا نزديك به او مىرسد <ref>همان، ص351</ref>. | #خواندن زيارت مأثور: تأكيد بر آن است كه در زيارتها، بيشتر از متون زيارتى نقلشده از ائمه معصومين(ع) استفاده شود كه به آنگونه دعاها و زيارتهاى مستند، «مأثوره» گفته مىشود. زيارت عاشورا، زيارت اربعين، زيارت جامعه كبيره، زيارت امين الله، زيارت حضرت معصومه(س) و بسيارى از زيارتنامهها از ائمه اطهار نقل شده است و كلام امام است. خواندن اينها بهتر از متون زيارتى ديگر است؛ مضامينى هم كه در اينگونه زيارتنامههاست، متعالىتر است و از زبان اولياى الهى تراويده است... گاهى اين آموزهها بسيار كوتاه است، ولى رجحان آن به اين است كه از امام نقل شده است؛ مثلا يونس بن ظبيان از [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] مىپرسد: يا ابن رسولالله، من بسيار به ياد حسين بن على(ع) مىافتم؛ در آن لحظه چه بگويم؟ فرمود: هنگام ياد از او سه بار بگو: «صَلّى الله عليكَ يا أَباعَبْدِالله»، كه سلام تو از دور يا نزديك به او مىرسد <ref>همان، ص351</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش