فردوس الحكمة في الطب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''فردوس الحكمة فى الطب'''، به زبان عربى، مهم‌ترين اثر على بن سهل طبرى در علم پزشكى است كه آن را بايد اثرى درخشان در سرآغاز دوران تأليف و تصنيف كتب طبى بعد از عبور از دوران ترجمه كتب طبى يونانى و سريانى دانست. | |||
پيش از على بن سهل، اطباى بزرگى چون جبرئيل بن بختيشوع، [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|يوحنا بن ماسويه]]، حنين بن اسحاق و... مى‌زيسته‌اند و همگى، تأليفات گران‌قدرى را در حوزه پزشكى به دنياى علم عرضه كرده‌اند، ولى نگاشته‌هاى آنها برخلاف «فردوس الحكمة»، يا ترجمه‌اى - و حداكثر شرحى - از آثار يونانى بوده و يا رسالات متفرقه‌اى در مسائل جزئى پزشكى بوده است؛ ازاين‌رو، «فردوس الحكمة» را بايد قديمى‌ترين نگاشته جامع علم پزشكى در سرزمين‌هاى اسلامى دانست. نگارش اين اثر در سال سوم خلافت متوكل عباسى پايان پذيرفته است | پيش از على بن سهل، اطباى بزرگى چون جبرئيل بن بختيشوع، [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|يوحنا بن ماسويه]]، حنين بن اسحاق و... مى‌زيسته‌اند و همگى، تأليفات گران‌قدرى را در حوزه پزشكى به دنياى علم عرضه كرده‌اند، ولى نگاشته‌هاى آنها برخلاف «فردوس الحكمة»، يا ترجمه‌اى - و حداكثر شرحى - از آثار يونانى بوده و يا رسالات متفرقه‌اى در مسائل جزئى پزشكى بوده است؛ ازاين‌رو، «فردوس الحكمة» را بايد قديمى‌ترين نگاشته جامع علم پزشكى در سرزمين‌هاى اسلامى دانست. نگارش اين اثر در سال سوم خلافت متوكل عباسى پايان پذيرفته است.<ref>همان، ص 2</ref> | ||
مؤلف در مقدمه كتاب، خاطرنشان مى‌كند كه پدرش هميشه در پى كتب طب و فلسفه بود و ازاين‌رو، وى نيز به مطالعه اين كتاب‌ها مشغول بوده است. | مؤلف در مقدمه كتاب، خاطرنشان مى‌كند كه پدرش هميشه در پى كتب طب و فلسفه بود و ازاين‌رو، وى نيز به مطالعه اين كتاب‌ها مشغول بوده است. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
كتاب، در 7 «نوع» تدوين يافته است. هر نوع، مشتمل بر چند مقاله است و هر مقاله، خود داراى چند باب است. در مجموع، اين اثر، شامل 30 مقاله و 360 باب است. | كتاب، در 7 «نوع» تدوين يافته است. هر نوع، مشتمل بر چند مقاله است و هر مقاله، خود داراى چند باب است. در مجموع، اين اثر، شامل 30 مقاله و 360 باب است. | ||
شيوه بحث در اين كتاب را مؤلف چنين بازگو كرده است: «بدأت القول فى الكليات ثم فى الجزويات، فمن فهم ما فى اول كتابى هذا، انتهى الى باب العلل و الاعراض و قد انكشف له الامر و وضح له الطريق | شيوه بحث در اين كتاب را مؤلف چنين بازگو كرده است: «بدأت القول فى الكليات ثم فى الجزويات، فمن فهم ما فى اول كتابى هذا، انتهى الى باب العلل و الاعراض و قد انكشف له الامر و وضح له الطريق .<ref>فردوس الحكمة، ص 7</ref> | ||
مؤلف در تأليف اين اثر - افزون بر كتب [[بقراط]]، [[جالینوس]]، دياسقوريدوس، [[ارسطو]] و بطلميوس - از كتب حكماى نه چندان مشهور يونان هم استفاده كرده است، از جمله ثيوفرساطوط، ديمفراطيس، ارسالاوس، ايكزومينوس و... | مؤلف در تأليف اين اثر - افزون بر كتب [[بقراط]]، [[جالینوس]]، دياسقوريدوس، [[ارسطو]] و بطلميوس - از كتب حكماى نه چندان مشهور يونان هم استفاده كرده است، از جمله ثيوفرساطوط، ديمفراطيس، ارسالاوس، ايكزومينوس و... | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
كسانى چون نفيس کرمانى در كتاب «الاسباب و العلامات»، بدرالدين قلانسى در «قرابادين»، ابن بيطار در «جامع المفردات» و... از اين كتاب بهره برده‌اند. | كسانى چون نفيس کرمانى در كتاب «الاسباب و العلامات»، بدرالدين قلانسى در «قرابادين»، ابن بيطار در «جامع المفردات» و... از اين كتاب بهره برده‌اند. | ||
==پانویس == | |||
<references /> | |||