۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک'
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== ' به '==منابع مقاله== ') |
جز (جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
شارح در مقصد دوم، در دو مقام بحث مى‌كند: مقام اول: امكان تعبّد به ظن، و مقام دوم: وقوع تعبّد به ظن. منظور از امكان، امكان وقوعى است نه امكان ذاتى.به نظرمصنّف مقتضاى اصل اولى در وقوع تعبّد به ظن حرمت است چون تعبّد به ظن تشريع است و تشريع به ادلّه اربعه حرام است. شارح ظنون و اماراتى كه دليل معتبر بر حجيّت آنها وجود دارد از مقتضاى اصل اوّلى خارج كرده و به بحث پيرامون آنها مى‌پردازد. | شارح در مقصد دوم، در دو مقام بحث مى‌كند: مقام اول: امكان تعبّد به ظن، و مقام دوم: وقوع تعبّد به ظن. منظور از امكان، امكان وقوعى است نه امكان ذاتى.به نظرمصنّف مقتضاى اصل اولى در وقوع تعبّد به ظن حرمت است چون تعبّد به ظن تشريع است و تشريع به ادلّه اربعه حرام است. شارح ظنون و اماراتى كه دليل معتبر بر حجيّت آنها وجود دارد از مقتضاى اصل اوّلى خارج كرده و به بحث پيرامون آنها مى‌پردازد. | ||
به نظر شيخ ظواهر مطلقا حجت هستند. نويسنده در بحث حجيت قول لغوى تصريح مى‌كند كه شيخ انصارى(ره) در دوره تدريس اصول كه قبل از آخرين دوره تدريس بوده قائل به عدم حجيت قول لغوى از باب ظن خاصّ بوده‌اند اما در دوره اخيرى كه عمر | به نظر شيخ ظواهر مطلقا حجت هستند. نويسنده در بحث حجيت قول لغوى تصريح مى‌كند كه شيخ انصارى(ره) در دوره تدريس اصول كه قبل از آخرين دوره تدريس بوده قائل به عدم حجيت قول لغوى از باب ظن خاصّ بوده‌اند اما در دوره اخيرى كه عمر مبارکشان كفاف اتمامش را نداد از نظر قبلى برگشتند و در ضمن عبارت «و لكنّ الانصاف» حجيّت قول لغوى را از باب ظنّ خاص قبول كردند. | ||
شارح بيان مى‌كند كه شيخ در بحث اجماع يك نظر ابتكارى ندارد بلكه نظر محقق شوشترى را خيلى خوب تقرير كرده است. به نظر مصنّف اجماع، متواتر منقول و شهرت فتوايى اعتبار به ضميمه دارد. | شارح بيان مى‌كند كه شيخ در بحث اجماع يك نظر ابتكارى ندارد بلكه نظر محقق شوشترى را خيلى خوب تقرير كرده است. به نظر مصنّف اجماع، متواتر منقول و شهرت فتوايى اعتبار به ضميمه دارد. | ||