فتح الجليل للعبد الذليل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فتح الجلیل للعبد الذلیل''' اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (840-911 ه) در اعجاز شگفت‌انگیز آیه «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور...»(بقره/257). مؤلف از این آیه صدوبیست بحث از مباحث علم بدیع و بیش از بیست مسئله از مسایل سایر علوم چون صرف، نحو، فقه، اصول فقه، کلام، اخلاق و سیر و سلوک استخراج کرده است. پاورقی‌های سودمند و عالمانۀ محقق آن دکتر [[زنجير، محمد رفعت|محمد رفعت زنجیر]] بر اهمیت کتاب افزوده است.  

می‌توان برداشت کرد که هدف مؤلف از نگارش این اثر آن است تا مهمترین ویژگی قرآن که همانا تاثیرگذاری، قداست و خدایی بودن است، را نشان دهد. این مهم از راه‌هایی قابل استفاده است. یکی از آن راه‌ها اعجاز بیانی قرآن است. اگر بتوان یک آیه با بیست‌وپنج واژه را تحلیل کرد و مسایل چندین علم و صدوبیست بحث بلاغی از آن استخراج کرد در نتیجه باور به تاثیرگذاری قرآن تقویت خواهد شد. از این‌رو وقتی ولید بن مغیره به اعجاز شگفت‌انگیز آن پی برد اذعان کرد که قرآن سخن بشر نیست. بدین دلیل [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] برای نخستین بار آیه مذکور را در این کتاب مورد پژوهش قرار می‌دهد.<ref>سیوطی، ص 56-57</ref>