فاروقی، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09388.jpg|بندانگشتی|فاروقی، عباس]] | [[پرونده:NUR09388.jpg|بندانگشتی|فاروقی، عباس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |فاروقی، عباس | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |میرزا محمودخان ارفع‌السلطان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1291ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[سفينه سليمانی، سفرنامه سفير ايران به سيام|سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09388AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عباس فاروقى''' | '''عباس فاروقى''' (متولد1291ش)، داماد احمد شاه قاجار، نویسنده، استاد دانشگاه، مصحح کتاب [[سفينه سليمانی، سفرنامه سفير ايران به سيام|سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام]] | ||
== ولادت == | |||
او فرزند میرزا محمودخان ارفع‌السلطان، در 1291ش متولد شد. | |||
وى در سال 1332 پس از | == تحصیلات == | ||
تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در ایران پایان داد و سپس براى ادامه‌ى تحصیل، عازم اروپا گردید و در دانشگاه‌هاى نانسى فرانسه و کان بلژیک، در رشته‌هاى مختلف تحصیل کرد و از رشته‌هاى مهندسى صنعتى و فلاحتى (کشاورزى) و دکتراى حقوق و دکتراى ادبیات، فراغ‌التحصیل گردید. چندى در پاریس و زمانى در آمریکا به تدریس در رشته‌هاى مختلف اشتغال داشت. مدتى هم در یونسکو معاون اداره حذف موانع تربیتى و فرهنگى بود. | |||
وى در سال 1332 پس از بیست سال توقف در اروپا و آمریکا، به ایران بازگشت و رئیس قسمت اقتصادى اصل چهار در تهران شد و سپس در دانشگاه، خدمات خود را آغاز کرد. چندى استاد دانشسراى عالى بود و سپس در دانشکده‌ى ادبیات تهران و دانشکده‌ى ادبیات تبریز استاد بود. وى ریاست دانشکده‌ى ادبیات اصفهان و سرپرستى دانشکده‌ى علوم را نیز برعهده داشت. | |||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
وى در اروپا با خانم | وى در اروپا با خانم ایراندخت قاجار، بزرگترین فرزند سلطان احمدشاه قاجار ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام احمد، زینت‌الملوک و دارا شد. دکتر فاروقى و ایراندخت قاجار در نیمه راه زندگى در سال ۱۳۲۴ از هم جدا شدند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ایشان به زبان‌هاى فرانسه، انگلیسى و فارسى تألیفات زیادى دارد، از جمله از تألیفات وى، هفت جلد به زبان فرانسه و چهار جلد به زبان انگلیسى است که از آن جمله: تاریخ جزیره هرمز سفینه سلیمانى و تاریخ مصر قدیم و روابط سیاسى ایران و اروپا از 1500 تا 1630م است. آخرین سمت او، ریاست مدرسه عالى بابلسر بود. | |||
==منابع مقاله== | |||
[https://rasekhoon.net/mashahir/show/596815/%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%82%DB%8C پایگاه راسخون] | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[سفينه سليمانی (سفرنامه سفير ايران به سيام) 1094- | |||
[[سفينه سليمانی (سفرنامه سفير ايران به سيام) 1094-1098ق.]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:خرداد (1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۱
عباس فاروقى (متولد1291ش)، داماد احمد شاه قاجار، نویسنده، استاد دانشگاه، مصحح کتاب سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام
| نام | فاروقی، عباس |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | میرزا محمودخان ارفع‌السلطان |
| متولد | 1291ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09388AUTHORCODE |
ولادت
او فرزند میرزا محمودخان ارفع‌السلطان، در 1291ش متولد شد.
تحصیلات
تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در ایران پایان داد و سپس براى ادامه‌ى تحصیل، عازم اروپا گردید و در دانشگاه‌هاى نانسى فرانسه و کان بلژیک، در رشته‌هاى مختلف تحصیل کرد و از رشته‌هاى مهندسى صنعتى و فلاحتى (کشاورزى) و دکتراى حقوق و دکتراى ادبیات، فراغ‌التحصیل گردید. چندى در پاریس و زمانى در آمریکا به تدریس در رشته‌هاى مختلف اشتغال داشت. مدتى هم در یونسکو معاون اداره حذف موانع تربیتى و فرهنگى بود.
وى در سال 1332 پس از بیست سال توقف در اروپا و آمریکا، به ایران بازگشت و رئیس قسمت اقتصادى اصل چهار در تهران شد و سپس در دانشگاه، خدمات خود را آغاز کرد. چندى استاد دانشسراى عالى بود و سپس در دانشکده‌ى ادبیات تهران و دانشکده‌ى ادبیات تبریز استاد بود. وى ریاست دانشکده‌ى ادبیات اصفهان و سرپرستى دانشکده‌ى علوم را نیز برعهده داشت.
فرزندان
وى در اروپا با خانم ایراندخت قاجار، بزرگترین فرزند سلطان احمدشاه قاجار ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام احمد، زینت‌الملوک و دارا شد. دکتر فاروقى و ایراندخت قاجار در نیمه راه زندگى در سال ۱۳۲۴ از هم جدا شدند.
آثار
ایشان به زبان‌هاى فرانسه، انگلیسى و فارسى تألیفات زیادى دارد، از جمله از تألیفات وى، هفت جلد به زبان فرانسه و چهار جلد به زبان انگلیسى است که از آن جمله: تاریخ جزیره هرمز سفینه سلیمانى و تاریخ مصر قدیم و روابط سیاسى ایران و اروپا از 1500 تا 1630م است. آخرین سمت او، ریاست مدرسه عالى بابلسر بود.