غدیریه؛ چگونه باید علی را بشناسیم؟

غديريه: چگونه بايد على را بشناسیم؟ از آثار بانوى شاعر اقدس كاظمى قمى متخلص به «مژگان» (متولد 1318ش) است كه در آن، واقعه سرنوشت‌ساز غدير را با زبان لطيف شعر ترسيم كرده است. مترجم سعى كرده است برگردانى دقيق و صحيح به‌دست دهد.

‏غدیریه: چگونه باید علی را بشناسیم؟
غدیریه؛ چگونه باید علی را بشناسیم؟
پدیدآورانکاظمی، اقدس (نويسنده)
عنوان‌های دیگرچگونه باید علی را بشناسیم؟
ناشرمثلث عشق
مکان نشرقم - ایران
سال نشر1387 ش
چاپ1
شابک978-600-90472-8-1
موضوعغدیر خم
زبانفارسی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

كتاب حاضر از مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل: 1- متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در غدير خم سال دهم هجرى و ترجمه فارسى منثور و منظوم آن؛ 2- خطبه منظوم مولا على(ع) كه متن عربى همراه با ترجمه فارسى به صورت شعر است؛ و 3- مجموعه اشعار فارسى نويسنده تحت عناوين ذيل: غديريه، عيد غدير خم، يوم الغدير، على در خانه كعبه، كعبه زادگاه على، يا على و بشنو از نى) تشكيل شده است.

گزارش محتوا

درباره محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است:

1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعه‌قطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مى‌رسد كه ترجمه‌اى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بى‌همتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همه‌جا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلى‌ست و ستوده‌اى كه زوال ندارد».

ستايش مى‌نمايم آن خدا رابه وحدت او ندارد هيچ همتا
كه سلطان عظيم اين جهان استو عالم را به يكتايى نشان است
خداوندى كه صاحب اقتدار استكه مخلوقات ايشان بى‌شمار است
به كار خلق در هر جاست ناظربه هر امرى بُوَد ناظر و حاضر
بُوَد غالب به موجودات عالمجهان را هم ز قدرت كرد محكم
خدايى كز ازل يابد تعالىنشايد اين ستودن را زوالى

[۱]

2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا اميرالمؤمنين على(ع) را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است:

لك الحمد يا ذالجود و المجد و العلىتباركت تعطى من تشاء و تمنع

«ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى».

بر تو شايسته بُوَد حمد و ثنااى خداى صاحب جود و سخا
الهى لئن جلّت و جمّت خطيئتىفعفوك عن ذنبى اجلّ و اوسع

«خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر و وسيع‌تر است».

نزد تو باشد گناهانم عظيمعفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم

[۲]

3. قصيده غديريه نويسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده:

حال نياز است سخن سر كنمنام نبى زينت دفتر كنم
تا كه خدا پايه عالم نهادنام به حوّا و بر آدم نهاد
عشق از اين حادثه آغاز شدنغمه غم همره آن ساز شد

[۳]و با اين ابيات شايسته پايان يافته است:

اجر محبّان على با خداستمركز اين عشق ولى كربلاست
نام حسين است كه در روزگار شد سبب عزّت و اين افتخار

[۴]

4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است[۵]

وضعيت كتاب

براى كتاب حاضر تنها فهرست مطالب ذكر شده است. در پاورقى‌هاى كتاب نام سوره و شماره آيه ذكر شده و گاه لفظ يا اصطلاحى توضيح داده شده است.

پانويس

  1. متن كتاب، ص 9
  2. همان، ص 87
  3. همان، ص 97
  4. همان، ص 102
  5. همان، ص 125-126

منابع مقاله

متن كتاب.