۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
غاية الأصول في شرح كفاية الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =کفایه الاصول. شرح | | عنوان‌های دیگر =کفایه الاصول. شرح | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] ( | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (نویسنده) | ||
[[آقامیری دزفولی، علی بن نعمت‌‌الله]] (شارح) | [[آقامیری دزفولی، علی بن نعمت‌‌الله]] (شارح) | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''غاية الأصول في شرح كفاية الأصول''' تأليف آیت‌الله سيدعلى آقاميرى دزفولى، شرح عربى بر كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]] است. ايشان با تسلّط بر مبانى علم اصول توانسته است كفايه را به | '''غاية الأصول في شرح كفاية الأصول''' تأليف آیت‌الله سيدعلى آقاميرى دزفولى، شرح عربى بر كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]] است. ايشان با تسلّط بر مبانى علم اصول توانسته است كفايه را به سبکىشيرين و اسلوبى دلنشين شرح نمايد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
امر دوازدهم: در جواز استعمال لفظ در بيشتر از يك معناست: چنين استعمالى عقلاً از محالات است و با وجود استحاله عقلى نوبت به بحث‌هاى لفظى و وضعى نمى‌رسد. | امر دوازدهم: در جواز استعمال لفظ در بيشتر از يك معناست: چنين استعمالى عقلاً از محالات است و با وجود استحاله عقلى نوبت به بحث‌هاى لفظى و وضعى نمى‌رسد. | ||
امر سيزدهم: آيا مشتق حقيقت است در ما تلبس بالمبداء فى الحال يا اعمّ است و شامل ما انقضى عنه المبداء هم مى‌شود؟چند قول است كه | امر سيزدهم: آيا مشتق حقيقت است در ما تلبس بالمبداء فى الحال يا اعمّ است و شامل ما انقضى عنه المبداء هم مى‌شود؟چند قول است كه نویسنده به بررسى آن‌ها پرداخته است. | ||
مولّف بعد از فراغت از مقدّمات، وارد مقاصد كتاب مى‌شود: | مولّف بعد از فراغت از مقدّمات، وارد مقاصد كتاب مى‌شود: | ||