۸۱٬۷۳۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==شرح الصلاة المشیشیة== | ==شرح الصلاة المشیشیة== | ||
این اثر را [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (1050ق – 1143ق) در شرح الصلاة المشیشیة اثر [[عبدالسلام بن مشیش]](559 ق - 626ق) به سبک مزجی نوشته است. موضوع کتاب شأن و منقبت | این اثر را [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (1050ق – 1143ق) در شرح الصلاة المشیشیة اثر [[عبدالسلام بن مشیش]](559 ق - 626ق) به سبک مزجی نوشته است. موضوع کتاب شأن و منقبت رسول‌الله(ص) و درودها بر ایشان و توسل به حضرتش می‌باشد که مصنف ضمن آن‌ها برای خود از خداوند درخواست هدایت و فضیلت می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 65و71و75</ref> | ||
نابلسی صلاة مشیشیه را دربردارندۀ معارف لطیف و اسرار شریفی می‌داند که منزلت پیامبر اسلام(ص) را در میان پیامبران دیگر نمایان می‌کند و [[عبدالسلام بن مشیش|ابن مشیش]] این معارف و اسرار را با واژه‌ها و معناهای نیکو بیان کرده است و هر مقصد نورانی را در چارچوب مشخص جای داده است و هر راز شگفت و معنای شگرفی را در صلاتش آورده است و ویژگی‌ها و مقام بلند پیامبر(ص) را با عبارت‌های لطیف و اشارت‌های دقیق بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>محقق کتاب نیز شرحی را بر زندگی و آثار [[عبدالسلام بن مشیش|ابن مشیش]] و [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص60-56</ref> | نابلسی صلاة مشیشیه را دربردارندۀ معارف لطیف و اسرار شریفی می‌داند که منزلت پیامبر اسلام(ص) را در میان پیامبران دیگر نمایان می‌کند و [[عبدالسلام بن مشیش|ابن مشیش]] این معارف و اسرار را با واژه‌ها و معناهای نیکو بیان کرده است و هر مقصد نورانی را در چارچوب مشخص جای داده است و هر راز شگفت و معنای شگرفی را در صلاتش آورده است و ویژگی‌ها و مقام بلند پیامبر(ص) را با عبارت‌های لطیف و اشارت‌های دقیق بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>محقق کتاب نیز شرحی را بر زندگی و آثار [[عبدالسلام بن مشیش|ابن مشیش]] و [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص60-56</ref> | ||
==شرح حزب البحر== | ==شرح حزب البحر== | ||
این شرح را [[ازمیری، احمد بن عمر|احمد بن عمر ازمیری]] در شرح حزب البحر اثر [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن علی بن عبدالله شاذلی]] (متوفای 656ق) به سبک مزجی نوشته است. شاذلی شیخ طریقه شاذلیه و از شاگردان عبدالسلام مشیش و عبدالقادر گیلانی است. این کتاب از جمله کتاب‌های سه‌گانۀ مصنف با نام‌های حزب کبیر، حزب بر و حزب بحر است که موضوع آن تعویذ‌هایی است که برای در امان ماندن شخص از گزند رخدادها به کار می‌رود. شاذلی متن اصلی کتاب را با درخواست‌هایی در طلب هدایت و بهروزی از پروردگار آغاز کرده است. سپس دعاها و اورادی را که با حروف مقطعه قرآن (مانند کهیعص، طس، طسم، حم، عسق) آغاز شده‌اند به همراه برخی آیه‌های دیگر نوشته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 89و90و91</ref>[[ازمیری، احمد بن عمر|ازمیری]] در خلال شرح کتاب آیاتی را که در متن | این شرح را [[ازمیری، احمد بن عمر|احمد بن عمر ازمیری]] در شرح حزب البحر اثر [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن علی بن عبدالله شاذلی]] (متوفای 656ق) به سبک مزجی نوشته است. شاذلی شیخ طریقه شاذلیه و از شاگردان عبدالسلام مشیش و عبدالقادر گیلانی است. این کتاب از جمله کتاب‌های سه‌گانۀ مصنف با نام‌های حزب کبیر، حزب بر و حزب بحر است که موضوع آن تعویذ‌هایی است که برای در امان ماندن شخص از گزند رخدادها به کار می‌رود. شاذلی متن اصلی کتاب را با درخواست‌هایی در طلب هدایت و بهروزی از پروردگار آغاز کرده است. سپس دعاها و اورادی را که با حروف مقطعه قرآن (مانند کهیعص، طس، طسم، حم، عسق) آغاز شده‌اند به همراه برخی آیه‌های دیگر نوشته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 89و90و91</ref>[[ازمیری، احمد بن عمر|ازمیری]] در خلال شرح کتاب آیاتی را که در متن آمده‌اند، تفسیر کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص173-166</ref> | ||
نامیدن کتاب به حزب البحر بدین جهت بوده که شاذلی وِردها را برای در امان ماندن شخص هنگام گرفتاری در سفر به دریای قلزم (دریای سرخ) نوشته است. این کتاب را بحر صغیر نیز نامیده‌اند و برای خوانندۀ آن بهره‌ها و کراماتی را پیش‌بینی کرده‌اند و اینکه مثلاً وردها را به هنگام طلوع آفتاب، به نزد هر ستمگر، پس از هر نماز و مکان‌های خاصی بخوانند.<ref>ر.ک: همان، ص96-95</ref> | نامیدن کتاب به حزب البحر بدین جهت بوده که شاذلی وِردها را برای در امان ماندن شخص هنگام گرفتاری در سفر به دریای قلزم (دریای سرخ) نوشته است. این کتاب را بحر صغیر نیز نامیده‌اند و برای خوانندۀ آن بهره‌ها و کراماتی را پیش‌بینی کرده‌اند و اینکه مثلاً وردها را به هنگام طلوع آفتاب، به نزد هر ستمگر، پس از هر نماز و مکان‌های خاصی بخوانند.<ref>ر.ک: همان، ص96-95</ref> | ||