عقاید اسلام در قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

عقاید الاسلام من القرآن الکریم

[[سردارنیا، عطاء محمد]] (مترجم)

== انگيزه تألیف ==

#از آنجا كه ديدم مكاتب گوناگون بشرى با قرآن كريم مخالفت دارند، و قانونگذاران نظام اجتماعى، قوانين جامعه را بر اساس چنين ديدگاهى، در ستيز با احكام قرآنى، بنا مى‌نهند، و اين بنيان بى‌ريشه نسل به نسل مورد اعتماد و استناد و دست مايه آيندگان مى‌گردد، و اين امر، برخى علماى مسلمان را بر آن داشته تا به پا خيزند و با توجيهات گوناگون، بيان خداوند در قرآن كريم در پيدايش خلقت را كه زير بناى وحى در تشريع قوانين اسلام است، با ديدگاه مادّى مخلوقين، يكسان و يكسو جلوه دهند، و اين تلاشها، به نابودى بينش صحيح از بيان قرآن كريم درباره پيدايش خلقت و رابطه آن با خداى خالق و پروردگار قانونگذار انجاميد؛ اينها همه را كه ديدم، به تدوين مباحث اين كتاب همت گماشتم، و با تلاشى متواضعانه به استنباط برخى از فرموده‌هاى قرآن كريم درباره خداى خالق پرورشگر قانونگذار و اسماى حسناى او مبادرت كردم، و درباره چگونگى خلقت و ارتباط آن با خالق از بدو پيدايش تا روز قيامت- به بيان قرآن مراجعه كردم، و بدون آنكه از مسير اين بيان، به چيزى از گفتارآدميان منحرف گردم، به تحقيق و پژوهش پرداختم.

#پس از آنكه در جلد دوم كتاب (قرآن كريم و روايات دو مكتب) برخى روايات مكتب خلفا را مردود دانستم - رواياتى كه به پيامبر خدا نسبت داده و گفته‌اند: آن حضرت جا به جائى نامهاى خدا در قرآن كريم را اجازه فرموده‌اند- به اين نتيجه رسيدم كه اين مبحث چنانكه شايد نيازمند بررسى ويژه‌اى است تا، با مقايسه و تطبيق بين موارد استعمال دو نام از نامهاى خدا در قرآن كريم و شرح و تفصيل آن، حق مطلب ادا گردد. در بررسى پيرامون دو نام (اله) و (ربّ) كه در اين كتاب انجام گرفته، نادرستى نسبت اين روايات به رسول خدا(ص) و صحابه اثبات، و دور بودن چنين نسبتها از حق و صواب مبرهن و آشكار گرديده است.

== شيوه و چينش مطالب ==

1- روش بررسى اصول عقايد اسلامى- در اين كتاب- برگرفته از آيات روشن قرآن كريم است. خداى متعال قرآن را به زبان عربى فرستاده، و فرموده: "إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ" ما آن را قرآنى به زبان عربى فرستاديم باشد كه شما انديشه كنيد.  

براى شناخت بهتر تفسير آيات، به روايات سيره و حديث، مراجعه شده است. از اين رو، در مباحث كتاب، به سه گونه از انواع تفسير قرآن كريم، اعتماد شده است:

أ- تفسير روائى: تفسير آيات به وسيله روايات، مانند آنچه [[سيوطى]] در تفسير ([[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]) و بحرانى در تفسير (البرهان) خود آورده‌اند، جز آنكه من، تنها به رواياتى كه صحّتش را پذيرفته‌ام اعتماد كرده‌ام، در حالى كه [[سيوطى]] هر روايتى را كه به دستش رسيده، در تفسير خود، آورده است، آنگونه كه برخى از روايات منقوله، برخى ديگر را نقض مى‌كند، بدين سبب پاره‌اى از رواياتش را، در اين كتاب، نقد و بررسى شده است.

در فهم و درايت حديث، روش بزرگان حديث تا سده ششم هجرى را برگزيده است.  

ت- تفسير موضوعى: تفسير آيات يك موضوع در كنار هم، مانند آنچه فقها در تفسيرشان از آيات احكام آورده‌اند.

همه خوردنيها بر بنى اسرائيل روا بود، جز آنچه اسرائيل (- يعقوب) پيش از آمدن تورات بر خود حرام كرد. بگو: تورات را بياوريد و بخوانيد اگر راست مى‌گوئيد.  

ب- آنچه از مژده و بشارات درباره بعثت خاتم انبياء(ص)، در اين دو كتاب آمده، چنانكه قرآن كريم، به بشارت عيسى(ع) استشهاد كرده، و فرموده:

در ذكر مطالب، تا حد امكان، از آوردن اصطلاحات علمى دورى جسته، و تعبيرات علمى با عباراتى در خور فهم خواننده عادى، آمده است

خلاصه آنكه، سلسله عقايد اسلام در اين كتاب را، همانگونه كه در قرآن كريم آمده، ترتيب داده شده است. مجموعه‌اى هماهنگ و همگون كه، هر بخشى بخش ديگر را تكميل كرده، و مبحث پيشين راهگشاى موضوع بحث آينده مى‌گردد. و با اين اسلوب است كه عقايد اسلام و حكمت آن دانسته مى‌شود.

ولى افسوس كه، دانشمندان در تفسير قرآن، به فلسفه فيلسوفان و عرفان صوفيان و كلام متكلمان و روايات اسرائيلى، و ديگر روايات بررسى نشده منسوب به رسول خدا(ص)، اعتماد كرده، و آيات قرآن كريم را به كمك آنها، تأويل و تفسير نموده‌اند. و با اين كار، از «عقايد اسلام» طلسم و معمّا و چيستانهائى ساخته‌اند كه غير از دانايان به روش علمى علما، در فنون بلاغت و منطق و كلام و فلسفه، و مانند آنها، هيچكس را ياراى فهم آن نيست. اين روشها باعث گرديد تا مسلمانان به تفرقه گرايند، و به گروه‌هاى معتزله و اشاعره و مرجئه و... تقسيم گردند.

جلد اول  

# معناى اله در محاورات و گفتگوهاى مردم عرب زبان

# معناى اله در اصطلاح اسلامى

# آيا خداوند دختر و پسر دارد؟

در ادامه به مباحثى از اين قبيل می‌پردازد:

# تسخير مسخرات

# هدايت حيوانات با الهام

# معناى دين

جلد دوم كتاب  

أ- پاداش دنيوى

ب- شفاعت در قرآن

در قسمت بعدى از اسماء و صفات" ربّ العالمين" چون:

ت- رحيم

در بخش بعد درباره‌ى قضا و قدر حول دو امر بحث مى‌كند:

أ- معناى قضا و قدر

قرآن كريم در اين باره مى‌فرمايد: "بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ".

جلد سوم كتاب  

بدين سان هر كس كه پس از حضرت نوح مى‌آمد و به تبليغ شرايع آيين آن حضرت قيام مى‌كرد، وصى نوح(ع) پيامبر بر شريعت او بود، خواه رسولى باشد از جانب خدا مانند هود و صالح(ع) يا نباشد چون سام فرزند نوح(ع) و ديگر اوصيائى كه بعد از او آمدند؛ تا آنگاه كه خداوند حضرت ابراهيم(ع) را با شريعت حنيفيّه به رسالت برانگيخت.  

وضع بر همين منوال بود تا اينكه خداوند، خاتم پيامبران(ص) را بشير و نذير، و با معجزه قرآنى برانگيخت، تا اهالى مكه و اطراف آن را به صورت خاص، و ديگر مردمان را بطور عام انذار كند.

== نسخه شناسى ==

منابع مقاله

{{تفاسیر}}

{{وابسته‌ها}}

[[عقائد الإسلام من القرآن الکریم]]

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

[[رده:تفسیر]]

[[رده:قرآن و مباحث دیگر]]