۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الفروق فی اللغة]] | ||
[[الفروق فی اللغة]] | |||
[[أخبار المصحفین]] | [[أخبار المصحفین]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۸: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE282AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۹: | ||
اين شهر كه به دست يكى از اميران حجاج بن يوسف به جاى شهرك رستم گواد بنا نهاد شده بود، به سرعت آبادان گشت و چندين دانشمند از آن برخاستند كه شايد ابوهلال و استادش ابواحمد مشهورترين آنان باشند. ابوهلال نيز چنانكه در بررسى كتاب التلخيص او خواهيم ديد، گويى فارسى را زبان اصلى خود مى‌دانسته است. مى‌توان پنداشت كه او اصلا نژادى ايرانى داشت، زيرا نام نياى چهارمش مهران بوده است. | اين شهر كه به دست يكى از اميران حجاج بن يوسف به جاى شهرك رستم گواد بنا نهاد شده بود، به سرعت آبادان گشت و چندين دانشمند از آن برخاستند كه شايد ابوهلال و استادش ابواحمد مشهورترين آنان باشند. ابوهلال نيز چنانكه در بررسى كتاب التلخيص او خواهيم ديد، گويى فارسى را زبان اصلى خود مى‌دانسته است. مى‌توان پنداشت كه او اصلا نژادى ايرانى داشت، زيرا نام نياى چهارمش مهران بوده است. | ||
او كه ظاهرا همه عمر را در عسكر مكرم گذرانيد و همه‌ى آثار گرانمايه‌ى خويش را نيز همانجا تألیف كرد؛ اما معلوم نيست كه چرا مؤلفان كهن، چندان به او نپرداخته‌اند. ثعالبى كه نزدیک ترين | او كه ظاهرا همه عمر را در عسكر مكرم گذرانيد و همه‌ى آثار گرانمايه‌ى خويش را نيز همانجا تألیف كرد؛ اما معلوم نيست كه چرا مؤلفان كهن، چندان به او نپرداخته‌اند. ثعالبى كه نزدیک ترين نويسنده به عصر اوست، تنها دو بيت از اشعار او را نقل كرده است. حدود 2 سال بعد از ابوهلال، ياقوت به جستجوى احوال او بر مى‌آيد و اما همه‌ى اطلاعات نيز بسيار اندك است. | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
تنها كسى كه به راستى حق استادى به گردن او دارد، ابواحمد عسكرى است. او مردى نام آور و استادى ارجمند بود، كه مجموعه‌ى آثار ابواحمد، با مجموعه‌ى تأليفات ابوهلال بى شباهت نيست. | تنها كسى كه به راستى حق استادى به گردن او دارد، ابواحمد عسكرى است. او مردى نام آور و استادى ارجمند بود، كه مجموعه‌ى آثار ابواحمد، با مجموعه‌ى تأليفات ابوهلال بى شباهت نيست. نزدیک ى شاگرد و استاد به حدى رسيد كه برخى ابوهلال را پسر خواهر ابواحمد پنداشتند. اما بر اين مدعا هيچ سندى در دست نيست. | ||
ظاهرا ابوهلال، سخت در كار دانش اندوزى مى‌كوشيد. وى در قطعه‌اى كه در ستايش زمستان سروده، به شبهاى دراز درس خواندن و آموختن فقه، شعر، نحو و حديث اشاره مى‌كند؛ اما وى گويى هرگز نتوانست از دانشى كه اندوخته بود، بهره‌ى مادى ببرد و در جايى به تدريس و كسب معاش بپردازد. و اين مرد فاضل در بازار به خريد و فروش (پارچه فروشى) مشغول بوده است. | ظاهرا ابوهلال، سخت در كار دانش اندوزى مى‌كوشيد. وى در قطعه‌اى كه در ستايش زمستان سروده، به شبهاى دراز درس خواندن و آموختن فقه، شعر، نحو و حديث اشاره مى‌كند؛ اما وى گويى هرگز نتوانست از دانشى كه اندوخته بود، بهره‌ى مادى ببرد و در جايى به تدريس و كسب معاش بپردازد. و اين مرد فاضل در بازار به خريد و فروش (پارچه فروشى) مشغول بوده است. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۷: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3842 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 6، ص 403] | [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3842 دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 6، ص 403] | ||
==وابسته‌ها== | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||