طیب، سید عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |1275 ش
| data-type="authorbirthDate" |1275ش
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |اصفهان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |1370 ش یا 1412 ق
| data-type="authorDeathDate" |1370ش یا 1412ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
| data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
[[نائینی، محمدحسین|آيت‌الله نائينى]]
[[اصفهانی، محمدحسین|آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى]]
[[عراقی، ضیاءالدین|آيت‌الله آقا ضياء عراقى]]
[[بلاغی، محمدجواد|شيخ جواد بلاغى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۳۳: خط ۴۰:
</div>
</div>


'''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
'''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]]، از مشهورترین تألیفات او [[‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]  


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۴۴: خط ۵۱:
تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد.
تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد.


در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد...
در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد.


در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند.
در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند.
خط ۵۰: خط ۵۷:
==اساتید==
==اساتید==


مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ايشان خواند. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواند.
مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ايشان خواند. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواند.


حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند.
حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند.
خط ۵۷: خط ۶۴:


وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>.
وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>.
بعداز يك سال راهى نجف اشرف شد و در آن حوزه شريف خدمت اساتيد بزرگ و آيات و آيات عظم رسيد واز حوزه پر بركت درس آقايان استفاده كردم .
در نجف پای درس اصول [[اصفهانی، محمدحسین|آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى]] و درس فقه آيت‌الله سيد محمدحسين اصفهانى و درس فقه واصول [[نائینی، محمدحسین|آيت‌الله نائينى]] شركت مى كرد.
همچنين درس اصول  آقا [[حسين رجايى]] و فقه  آقا [[سيد اسماعيل يزدى]] می‌رفت.
خدمت [[عراقی، ضیاءالدین|آيت‌الله آقا ضياء عراقى]] رساله منجزات مريض را خواند و خدمت آيت‌الله [[بلاغی، محمدجواد|شيخ جواد بلاغى]] علم كلام را آموخت.


== وفات ==
== وفات ==
طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.
طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.


==تفسير اطيب البيان از زبان مؤلف==
== آثار ==
برخی تألیفات ایشان عبارت است از:
 
۱. «اطیب البیان فی تفسیر القرآن»؛ در ۱۴ مجلّد که دو بار به چاپ رسیده است.
 
۲. «الکلم الطیّب»؛ در اعتقادات، در سه مجلد.
 
۳. «العمل الصّالح فی العقاید و الاخلاق».


نگارش تفسير را از سال 1341، به صورت مداوم شروع كردم. علت نگارش هم سفارش حضرت حجت-ارواحنا فداء-بود كه در عالم رؤيا به حقير داشتند و به بنده امر فرمودند كه اين تفسير را بنگارم (جريان اين خواب و چگونگى آن در پايان جلد 14 تفسير اطيب البيان نقل شده است) كه آن زمان من بدون وقفه، به نگارش آن مشغول شدم، با پايان گرفتن هر يك از جلدها همان را منتشر مى‌ساختم، به اين ترتيب كار تأليف و انتشار، همزمان به پيش مى‌رفت.
۴. «رساله در خلل صلوه»؛ رساله اجتهادی که به دستور استاد ایشان تنظیم و تالیف شده است (غیر مطبوع).


آخرين جلد كتاب، يعنى جلد چهاردهم آن در سال 1359 منتشر گرديد كه به اين ترتيب تأليف اين دورۀ تفسير، 18 سال به طول انجاميد.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص42</ref>
۵. «تقریرات فقهی و اصولی» اساتید ایشان.


==پانویس ==
==پانویس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش