۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '،ف' به '، ف'
جز (جایگزینی متن - '،د' به '، د') |
جز (جایگزینی متن - '،ف' به '، ف') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
نويسنده كتاب آقاى حجة الاسلام [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]] است. اين كتاب قبل از اين در مجموعه‌اى پنج‌جلدى منتشر شده بود اما در اين چاپ آن مجموعه در يك مجلد گردآورى شده و در اختيار خواننده قرار گرفته است.ظاهرا نقايصى كه در چاپ قبلى كتاب وجود داشت تا حدودى در اين چاپ مرتفع گشته است.وجود اغلاط | نويسنده كتاب آقاى حجة الاسلام [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحيم عقيقى بخشايشى]] است. اين كتاب قبل از اين در مجموعه‌اى پنج‌جلدى منتشر شده بود اما در اين چاپ آن مجموعه در يك مجلد گردآورى شده و در اختيار خواننده قرار گرفته است.ظاهرا نقايصى كه در چاپ قبلى كتاب وجود داشت تا حدودى در اين چاپ مرتفع گشته است.وجود اغلاط چاپى، فقدان ويرايش دقيق و نيز نبود فهرستهاى فنى جزء نقايص طبع قبلى كتاب به شمار رفته كه در اين چاپ تا حدودى برطرف شده است. | ||
علاوه‌بر اين شماره مفسران از 2006 مفسر(در چاپ قبلى)به 2002 مفسر در چاپ فعلى تقليل يافته، اما تعداد منابع و مآخذى كه در چاپ گذشته 173 عنوان معرفى شده بود در اين چاپ به 506 عنوان افزايش يافته است. | علاوه‌بر اين شماره مفسران از 2006 مفسر(در چاپ قبلى)به 2002 مفسر در چاپ فعلى تقليل يافته، اما تعداد منابع و مآخذى كه در چاپ گذشته 173 عنوان معرفى شده بود در اين چاپ به 506 عنوان افزايش يافته است. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | ||
در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى،يونس بن عبدالرحمن و...، در قرن سوم، على ابن ابراهيم | در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى،يونس بن عبدالرحمن و...، در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى، فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، طبرسى،[[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن هفتم، قطب‌الدين شيرازى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و...در قرن هشتم، آنسى، ابن متوج، مقداد سيورى، سراجالدين جنيد و... | ||
در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى،[[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نور اللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني،[[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت اللّه جزايرى و ...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقر لنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقر تنكابنى، محمد حسين شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم،[[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمد حسين طباطبايى]]،[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى. | در قرن نهم، معين‌الدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى، زين العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى،[[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نور اللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني،[[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت اللّه جزايرى و ...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقر لنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقر تنكابنى، محمد حسين شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم،[[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمد حسين طباطبايى]]،[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
اين كتاب علاوه‌بر غلطهاى | اين كتاب علاوه‌بر غلطهاى چاپى، فاقد يك ويرايش دقيق است و بعضا بين مفسران شيعه و سنى اختلاط پديد آمده است.همچنين كتاب فاقد فهرستهاى فنى است و در جلد آخر كتاب، مترجمان را به عنوان مفسّر معرفى نموده است. | ||
==نسخه‌شناسى== | ==نسخه‌شناسى== | ||