صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۸۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
------
------


  <big>'''[[‏الثقات الأخیار من رواة الأخبار]]'''</big>
  <big>'''[[‏شیخ طوسی|طوسی، محمد بن حسن]]'''</big>


[[پرونده:NUR18502J1.jpg|بندانگشتی|‏الثقات الأخیار من رواة الأخبار|175px]]
[[پرونده:NUR00823.jpg|بندانگشتی|شیخ طوسی|175px]]




'''الثقات الأخيار من رواة الأخبار'''، اثر رجالى '''حسين مظاهرى''' به زبان عربى است. كتاب، موسوعه‌اى از روات موثق است.
«'''محمد بن حسن طوسی'''»، معروف به '''شیخ طوسی''' در ماه رمضان سال 385ق در طوس به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد. طوس در آن زمان، یکی از مراکز علمی مهمّ خراسان بود. وی تا سال 408ق؛ یعنی تا 23 سالگی، در همان طوس زیست و احتمالا علوم ادبی، فقه، اصول، حدیث و کلام را تا آن تاریخ در همان طوس خوانده است.


اين كتاب يك جلدى شامل تصدير، مدخل و سه باب است.
وی در سال 408ق به بغداد مهاجرت کرد. ورود شیخ طوسی به این شهر، در زمانی بود که مردان علم و فکر و ادب با دیدگاه‌های مختلف در آنجا حضور داشتند و علوم عقلی و نقلی را در مراکز علمی بغداد تدریس می‌کردند.


مدخل كتاب شامل ده مقدمه است.
در آن زمان، [[شیخ مفید]] (338-413ق) رهبری فکری شیعه امامی‌مذهب را بر عهده داشت و مجلس درس او محلّ حضور نخبگان فرهنگی و صاحب‌نظران برجسته آن عصر بود. حتّی عالمان سایر گروه‌های مذهبی هم در جلسه درس او حضور داشتند. [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی علم‌الهدی]] (م 436ق) نیز - که در فنّ مناظره، شاگرد [[شیخ مفید]] بود - مجلسی داشت که در آن، میان دانشمندان تمام مذاهب، مناظره صورت می‌گرفت. بنابراین، وجود فضای فرهنگی اصیل و درعین‌حال، نوآوری‌های بسیار در بغداد، موجب جلب توجّه شیخ طوسی به بغداد و مهاجرت وی به آن شهر شد، همچنان‌که سنّت سفر برای علم‌آموزی را هم نباید از نظر دور بداریم. در آن عصر، فقها برای تکمیل معلوماتشان به دیگر مناطق اسلامی برای تحصیل و تدریس سفر می‌کردند، به‌خصوص بغداد که مرکز خلافت و مرکز تمدّن اسلامی بزرگ آن روز بود؛ ازاین‌رو، بغداد، بزرگان نام‌آور و برجسته‌ای را از مذاهب مختلف در خود جای داده بود. ...[[ طوسی، محمد بن حسن|'''ادامه''']]
 
باب‌هاى كتاب به ترتيب شامل اسامى، كنيه‌ها و لقب‌ها است.
 
محتواى باب‌هاى اول و سوم به ترتيب حروف الفبا آمده است.
 
مؤلف باب دوم را به كنيه‌ها اختصاص داده و با «أب» آغاز كرده است، سپس رواتى را كه با «ابن» آغاز مى‌گردد آورده است.
 
تصدير كتاب با تعريف، اهميت و جايگاه علم رجال آغاز شده است. مؤلف در بخش اهتمام علما به علم رجال به اقسام كتب رجالى به‌تفكيك روش تأليف اشاره مى‌كند؛ هرچند كه اين نوع تقسيم‌بندى داراى مقسم واحدى نيست و داراى اشكالاتى است، ولى در مجموع ايشان در اين تقسيم‌بندى مصاديق كتاب‌هاى رجال، فهارس، جوامع و موسوعات رجالى را متذكر شده‌اند.
 
در مدخل به ده مطلب رجال و درايه و... پرداخته است كه برخى از آنها چنين مى‌باشد:
 
موثق در نظر متقدمين شامل هر آن كسى است كه در نقل روايت مورد اطمينان است و به روايتش مى‌توان اعتماد كرد، گرچه آن شخص از جهت عقيده فاسد و از نظر عمل فاسق باشد.
.......[[ الثقات الأخیار من رواة الأخبار|'''ادامه''']]




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش