۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حكيم سبزوارى' به 'حكيم سبزوارى') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
صدر المتالهين از زمرۀ فيلسوفان بزرگ متالهى است كه در هر چند سده، يكى پا به عرصۀ وجود مىنهد. در سه سدۀ گذشته وى بزرگترين فيلسوف اسلامى است كه در فلسفۀ يونانى و اسلامى سرآمد و بنيانگذار مكتبى فلسفى بوده است. فراگيرى و پژوهش فلسفى ما همواره بر آثار او مبتنى بوده، به خصوص اسفار كه از مهمترين كتابهاى فلسفى قديم و جديد به شمار مىآيد و بنيان ديگر آثار او بر آن نهاده شده است. افتخار فلاسفۀ پس از او در اين است كه در آثارشان از نوشتههاى او بهره بگيرند و خود را شاگرد مكتب او برشمارند. حتى فلاسفۀ بزرگ نيز به اين اتصال و ارتباط خود با صدر المتالهين افتخار مىكنند چنانكه از استاد بزرگ خود، محمد حسين اصفهانى (1292-1361) شنيدم كه مىگفت: اگر بدانم كسى رموز اسفار را مىفهمد، براى شاگردى به نزد او خواهم رفت هر چند در دوردستترين نقطۀ جهان باشد. گويى افتخار استاد چنين است كه فقط او به درجۀ فهم رموز اسفار رسيده يا به پايهاى از معرفت دست يافته است، كه عجز خود را از رسيدن به كنه مقاصد عالى آن درك كرده است. | صدر المتالهين از زمرۀ فيلسوفان بزرگ متالهى است كه در هر چند سده، يكى پا به عرصۀ وجود مىنهد. در سه سدۀ گذشته وى بزرگترين فيلسوف اسلامى است كه در فلسفۀ يونانى و اسلامى سرآمد و بنيانگذار مكتبى فلسفى بوده است. فراگيرى و پژوهش فلسفى ما همواره بر آثار او مبتنى بوده، به خصوص اسفار كه از مهمترين كتابهاى فلسفى قديم و جديد به شمار مىآيد و بنيان ديگر آثار او بر آن نهاده شده است. افتخار فلاسفۀ پس از او در اين است كه در آثارشان از نوشتههاى او بهره بگيرند و خود را شاگرد مكتب او برشمارند. حتى فلاسفۀ بزرگ نيز به اين اتصال و ارتباط خود با صدر المتالهين افتخار مىكنند چنانكه از استاد بزرگ خود، محمد حسين اصفهانى (1292-1361) شنيدم كه مىگفت: اگر بدانم كسى رموز اسفار را مىفهمد، براى شاگردى به نزد او خواهم رفت هر چند در دوردستترين نقطۀ جهان باشد. گويى افتخار استاد چنين است كه فقط او به درجۀ فهم رموز اسفار رسيده يا به پايهاى از معرفت دست يافته است، كه عجز خود را از رسيدن به كنه مقاصد عالى آن درك كرده است. | ||
همچنين بر اين باورم كه صدر المتالهين يكى از بزرگان فلسفۀ اسلامى است. او و معلم ثانى، ابو نصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] متوفاى حدود 340 هجرى، ابن سينا (373-427) و نصير الدين طوسى (597-672) همگى از بزرگان فلسفۀ اسلامى به شمار مىآيند. بنيان فلسفۀ اسلامى بر آراى آنها نهاده شده و صدر المتالهين كه آخرين فيلسوف بزرگ اسلامى محسوب مىگردد آثار و آراى ديگران را تفسير نموده و بزرگترين فيلسوف اسلامى است، گر چه در عرفان و مكاشفه نيز سرآمد است. | همچنين بر اين باورم كه صدر المتالهين يكى از بزرگان فلسفۀ اسلامى است. او و معلم ثانى، ابو نصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] متوفاى حدود 340 هجرى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] (373-427) و نصير الدين طوسى (597-672) همگى از بزرگان فلسفۀ اسلامى به شمار مىآيند. بنيان فلسفۀ اسلامى بر آراى آنها نهاده شده و صدر المتالهين كه آخرين فيلسوف بزرگ اسلامى محسوب مىگردد آثار و آراى ديگران را تفسير نموده و بزرگترين فيلسوف اسلامى است، گر چه در عرفان و مكاشفه نيز سرآمد است. | ||
==ولادت و تحصيلات== | ==ولادت و تحصيلات== | ||
خط ۲۱۷: | خط ۲۱۷: | ||
7. شرح الهداية الاثيرية كه در آن به پيروى از متن تنها به شيوۀ اهل بحث و نظر، بحث كرده است. اين كتاب در 397 صفحه قطع متوسط در سال 1313 به چاپ رسيده است. كتاب «الهداية» نوشتۀ حكيم اثير الدين مفضل ابهرى از فضلاى قرن هفتم هجرى است. گفته شده در سال 663 وفات يافته است. | 7. شرح الهداية الاثيرية كه در آن به پيروى از متن تنها به شيوۀ اهل بحث و نظر، بحث كرده است. اين كتاب در 397 صفحه قطع متوسط در سال 1313 به چاپ رسيده است. كتاب «الهداية» نوشتۀ حكيم اثير الدين مفضل ابهرى از فضلاى قرن هفتم هجرى است. گفته شده در سال 663 وفات يافته است. | ||
8. شرح إلهيات الشفا، در آن روش متن يعنى روش نظرى را در پيش گرفته است. اين اثر در 264 صفحه قطع بزرگ در سال 1303 با الهيات شفا در يك مجلد به چاپ رسيده است ولى كامل نيست. تا پايان مقالۀ ششم را شرح داده است. كتاب الشفاء اثر ابن سينا است. | 8. شرح إلهيات الشفا، در آن روش متن يعنى روش نظرى را در پيش گرفته است. اين اثر در 264 صفحه قطع بزرگ در سال 1303 با الهيات شفا در يك مجلد به چاپ رسيده است ولى كامل نيست. تا پايان مقالۀ ششم را شرح داده است. كتاب الشفاء اثر [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] است. | ||
9. رسالة الحدوث، بحثى است گسترده در مسألۀ حدوث عالم، در 109 صفحه به قطع متوسط، در سال 1302 در مجموعهاى مشتمل بر 8 رسالۀ ديگر به چاپ رسيده است، اين رسائل را تا شماره 17 ذكر مىكنيم. در اسفار در چند مورد به ذكر آنها پرداخته است. | 9. رسالة الحدوث، بحثى است گسترده در مسألۀ حدوث عالم، در 109 صفحه به قطع متوسط، در سال 1302 در مجموعهاى مشتمل بر 8 رسالۀ ديگر به چاپ رسيده است، اين رسائل را تا شماره 17 ذكر مىكنيم. در اسفار در چند مورد به ذكر آنها پرداخته است. |
ویرایش