۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== استادان == | == استادان == | ||
وی در حوزه علمیه اصفهان - كه در آن زمان از پر رونق ترین و با اهمیت ترین حوزه های علمی شیعه به شمار می رفت - در محضر استادان ذیل همراه با بزرگانی همانند: آیت‌الله | وی در حوزه علمیه اصفهان - كه در آن زمان از پر رونق ترین و با اهمیت ترین حوزه های علمی شیعه به شمار می رفت - در محضر استادان ذیل همراه با بزرگانی همانند: آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، علامه حاج آقا رحیم ارباب و آیت الله آقا سید حسن چهارسوقی شركت كرد. | ||
# آیت الله علامه سید محمد باقر درچه ای (م 1342 ه ق)، صاحب حاشیه بر مكاسب و رسائل | # آیت الله علامه سید محمد باقر درچه ای (م 1342 ه ق)، صاحب حاشیه بر مكاسب و رسائل | ||
# حكیم میرزا جهانگیرخان قشقایی (م 1326 ه ق) | # حكیم میرزا جهانگیرخان قشقایی (م 1326 ه ق) | ||
# آیت الله حاج آقا نور الله اصفهانی (1278 - 1346 ه ق) صاحب كتاب مقیم و مسافر و دیوان اشعار | # آیت الله حاج آقا نور الله اصفهانی (1278 - 1346 ه ق) صاحب كتاب مقیم و مسافر و دیوان اشعار | ||
# آیت الله علامه آقا نجفی اصفهانی (1262 - 1332 ه ق) صاحب تأویل الآیات الباهره و بحر المعارف | # آیت الله علامه آقا نجفی اصفهانی (1262 - 1332 ه ق) صاحب تأویل الآیات الباهره و بحر المعارف | ||
# علامه شیخ محمد علی ثقة الاسلام (1271 - 1318 ه ق) صاحب كتاب لسان الصدق و معاصی كبیره | # علامه شیخ محمد علی ثقة الاسلام (1271 - 1318 ه ق) صاحب كتاب لسان الصدق و معاصی كبیره | ||
# میرزا محمد علی تویسركانی اصهانی (م بعد 1311 ه ق) | # میرزا محمد علی تویسركانی اصهانی (م بعد 1311 ه ق) | ||
# علامه میرزا محمد علی درب امامی | # علامه میرزا محمد علی درب امامی | ||
# آیت الله آقا میرزا محمد تقی مدرس (1273 - 1333 ه ق) صاحب الرسائل التقویة | # آیت الله آقا میرزا محمد تقی مدرس (1273 - 1333 ه ق) صاحب الرسائل التقویة | ||
# آقا میرزا هاشم چهارسوقی اصفهانی (1235 - 1318 ه ق) صاحب مبانی الاصول و اصول آل الرسول | # آقا میرزا هاشم چهارسوقی اصفهانی (1235 - 1318 ه ق) صاحب مبانی الاصول و اصول آل الرسول | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
== بازگشت به گلپایگان == | == بازگشت به گلپایگان == | ||
در سال 1327 ه ق | در سال 1327 ه ق به زادگاه خویش بازگشت، و تا پایان زندگی در آنجا ماندگار شد. وی از همه مناصبی كه در حوزه های علمیه در انتظارش بود صرف نظر كرد، اوقاتش را صرح ترویج دین، تدریس، تألیف، دادرسی مظلومان، مبارزه با ستمگران، تهذیب اخلاق و آگاه كردن جامعه كرد. | ||
از جمله اقدامات او: مبارزه بی امان با انحرافات و بدعتهای دینی مانند: مبارزه با بهائیت و وتصوف، مخالفت با خانها و فئودالها، رویارویی با كشف حجاب و مفاسد دوران پهلوی و احیای شعائر دینی و بزرگذاشتهای مذهبی است كه با تلاش و كوشش وی جشنهای نیمه شعبان، و موالد ائمه اطهار (ع) و عزاداری عاشورا و ایام فاطمیه در گلپایگان رواج و رونق یافت. | از جمله اقدامات او: مبارزه بی امان با انحرافات و بدعتهای دینی مانند: مبارزه با بهائیت و وتصوف، مخالفت با خانها و فئودالها، رویارویی با كشف حجاب و مفاسد دوران پهلوی و احیای شعائر دینی و بزرگذاشتهای مذهبی است كه با تلاش و كوشش وی جشنهای نیمه شعبان، و موالد ائمه اطهار (ع) و عزاداری عاشورا و ایام فاطمیه در گلپایگان رواج و رونق یافت. | ||