۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
او دوران كودكى را در زادگاهش گذراند و آنگاه پدرش او را براى فراگيرى علوم دينى به كربلا برد. محمدتقى، مقدمات علوم دينى را نزد مدرسان بزرگ كربلا همچون سيد على نقى طباطبايى (متوفاى 1249 ق) آموخت. پس از آن به درس [[اردکانی، محمدحسین|آیت‌الله فاضل اردكانى]] (1302 ق) از استوانه هاى علم اصول در آمد. | او دوران كودكى را در زادگاهش گذراند و آنگاه پدرش او را براى فراگيرى علوم دينى به كربلا برد. محمدتقى، مقدمات علوم دينى را نزد مدرسان بزرگ كربلا همچون سيد على نقى طباطبايى (متوفاى 1249 ق) آموخت. پس از آن به درس [[اردکانی، محمدحسین|آیت‌الله فاضل اردكانى]] (1302 ق) از استوانه هاى علم اصول در آمد. | ||
سپس به همراه رفيق درس و بحث خود، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|آیت‌الله فشاركى اصفهانى]] | سپس به همراه رفيق درس و بحث خود، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|آیت‌الله فشاركى اصفهانى]] به سامرا رفت و در درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|آیت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى (ميرزاى بزرگ)]] شركت نمود و پس از چندى در شمار فاضل ترين شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]] قرار گرفت و خود نيز به تدريس پرداخت. پس از درگذشت [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|آیت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى]] 1312ق جمع زيادى از شاگردان وى جذب حوزه درسى او گرديدند و از دانش ايشان بهره مى جستند. در همين ايام بود كه وى به ميرزاى دوم شهرت يافت. | ||
==مرجعيت== | ==مرجعيت== | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
ب - عدالت | ب - عدالت | ||
از شاگردان او [[شیرازی، محمدکاظم|آیت‌الله شيخ محمد كاظم شيرازى(ره)]] | از شاگردان او [[شیرازی، محمدکاظم|آیت‌الله شيخ محمد كاظم شيرازى(ره)]] درباره عدالت ميرزا سوال شد، وى پاسخ داد: «از من درباره عصمت او پرسش كنيد نه از عدالتش»! | ||
ج - غيرت دينى | ج - غيرت دينى | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
- آیت‌الله حاج آقا حسين طباطبايى قمى (1282 - 1366 ق) | - آیت‌الله حاج آقا حسين طباطبايى قمى (1282 - 1366 ق) | ||
- [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سيد جمال‌الدين موسوى گلپايگانى]] | - [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سيد جمال‌الدين موسوى گلپايگانى]] (1295 - 1377 ق) | ||
- آیت‌الله شيخ محمد كاظم شيرازى (1292 - 1367 ق) | - آیت‌الله شيخ محمد كاظم شيرازى (1292 - 1367 ق) | ||
- [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله شيخ محمد على شاه آبادى]] | - [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله شيخ محمد على شاه آبادى]] استاد اخلاق [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] (قدس د سره) | ||
- [[مرعشی، شهاب‌الدین|آیت‌الله شهاب‌الدين مرعشى نجفى]] | - [[مرعشی، شهاب‌الدین|آیت‌الله شهاب‌الدين مرعشى نجفى]] | ||
| خط ۱۸۸: | خط ۱۸۸: | ||
ميرزا محمدتقى شيرازى، رهبر فقيه و مجاهد بزرگ انقلاب مردمى و اسلامى عراق، پس از عمرى مجاهدت و تلاش علمى و سياسى و اجتماعى و رهبرى انقلاب، نا بهنگام وفات كرد و در بحبوحه انقلاب كه او مركز ثقل آن شناخته مى شد و همه اميدها به او بود، ناگهان دعوت حق را لبيك گفت. [[شهرستانی، هبةالدین|آیت‌الله سيد هبةالدین شهرستانى]] | ميرزا محمدتقى شيرازى، رهبر فقيه و مجاهد بزرگ انقلاب مردمى و اسلامى عراق، پس از عمرى مجاهدت و تلاش علمى و سياسى و اجتماعى و رهبرى انقلاب، نا بهنگام وفات كرد و در بحبوحه انقلاب كه او مركز ثقل آن شناخته مى شد و همه اميدها به او بود، ناگهان دعوت حق را لبيك گفت. [[شهرستانی، هبةالدین|آیت‌الله سيد هبةالدین شهرستانى]] كه از نزديكان ميرزاى شيرازى بود، درباره درگذشت اين مرجع و رهبر بزرگ مى گويد: | ||
«در يكى از روزها وقتى آیت‌الله شيرازى براى خواندن نماز به صحن مطهر امام حسين عليه‌السلام مى رفت، با تعداد زيادى از جنازه‌هاى شهدا كه از جبهه‌هاى جنگ آورده شده بود، مواجه شد. اين صحنه اثر نامطلوبى بر وى گذارد به طورى كه آشكارا مى شد نشانه‌هاى درد و ناراحتى را در چهره‌اش مشاهد كرد. اين آخرين روزى بود كه وى براى اداى فريضه نماز از منزلش خارج مى شد. چون وضعيت مزاجى وى بعد از آن رو به وخامت گذاشت و به بستر بيمارى افتاد و چيزى نگذشت كه دعوت حق را لبيك گفت.» | «در يكى از روزها وقتى آیت‌الله شيرازى براى خواندن نماز به صحن مطهر امام حسين عليه‌السلام مى رفت، با تعداد زيادى از جنازه‌هاى شهدا كه از جبهه‌هاى جنگ آورده شده بود، مواجه شد. اين صحنه اثر نامطلوبى بر وى گذارد به طورى كه آشكارا مى شد نشانه‌هاى درد و ناراحتى را در چهره‌اش مشاهد كرد. اين آخرين روزى بود كه وى براى اداى فريضه نماز از منزلش خارج مى شد. چون وضعيت مزاجى وى بعد از آن رو به وخامت گذاشت و به بستر بيمارى افتاد و چيزى نگذشت كه دعوت حق را لبيك گفت.» | ||
| خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
پيكر پاك آیت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى در صحن مطهر امام حسين عليه‌السلام سمت شرقى قبله به خاك سپرده شد. | پيكر پاك آیت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى در صحن مطهر امام حسين عليه‌السلام سمت شرقى قبله به خاك سپرده شد. | ||
[[شهرستانی، هبةالدین|آیت‌الله شهرستانى]] | [[شهرستانی، هبةالدین|آیت‌الله شهرستانى]] پس از درگذشت ميرزا محمدتقى شيرازى اين بيانيه را خطاب به رهبران انقلاب عراق صادر كرد: | ||
«به شما رهبران انقلاب و به كليه مسلمين جهان، وفات حجه الاسلام و رئيس علماء اعلام و ركن نهضت عرب و روح حركت اسلامى ميرزا محمدتقى شيرازى را تسليت مى گوييم. خداوند روح او را پاكتر و ضريح او را نورانى گرداند. خورشيد زندگى مقدس او به هنگام غروب روز سه شنبه سوم ذيحجه سال 1338 غروب كرد بعد از اين كه آن بزرگوار عمرى را به احياء علم و دين و نابود ساختن نقشه هاى شيطانى كافران گذراند. آنچه امروز قلوب پيروانش را تسلى مى دهد قدرت اصول و مبادى است كه او براى آنها مبارزه كرد...» | «به شما رهبران انقلاب و به كليه مسلمين جهان، وفات حجه الاسلام و رئيس علماء اعلام و ركن نهضت عرب و روح حركت اسلامى ميرزا محمدتقى شيرازى را تسليت مى گوييم. خداوند روح او را پاكتر و ضريح او را نورانى گرداند. خورشيد زندگى مقدس او به هنگام غروب روز سه شنبه سوم ذيحجه سال 1338 غروب كرد بعد از اين كه آن بزرگوار عمرى را به احياء علم و دين و نابود ساختن نقشه هاى شيطانى كافران گذراند. آنچه امروز قلوب پيروانش را تسلى مى دهد قدرت اصول و مبادى است كه او براى آنها مبارزه كرد...» | ||