۹٬۴۵۲
ویرایش
شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، | | data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|آیت‌الله مشکینى]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] | [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شهیدی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|شهیدی (ابهام زدایی)}} | ||
'''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد 1318ق- 1395ق/1354ش)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب [[برنامه سعادت]] که ترجمه کتاب [[كشف المحجة لثمرة المهجة]] [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است. | |||
'''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۴: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، | مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|آیت‌الله مشکینى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا [[عبدالهادى شیرازى]] استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد. | ||
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود. | در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود. | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[برنامه سعادت]] | [[برنامه سعادت]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||