پرش به محتوا

شمائل النبي(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا'
جز (جایگزینی متن - '‏.' به '.')
جز (جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا')
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۰: خط ۴۰:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
از‎آنجاکه‎ وقوف بر شکل ظاهری پیامبر اکرم(ص) مانند سیره رفتاری آن حضرت برای مسلمانان اهمیت فراوانی‎ دارد، توصیف شکل ظاهری حضرت نیز شایسته توجه بسیار است. در طی قرون‎ گذشته علمای شیعه و سنی‎ اهتمام‎ زیادی به شرح شمایل پیامبر اکرم(ص) داشته‎اند؛ به‎طوری‎که کتاب‎های فراوانی در این رشته به تألیف درآمده است. در بین کتاب‎های موجود، بهترین کتاب باقی‎مانده در شمایل‎نگاری، کتاب شمائل النبي‎ ترمذی است<ref>ر.ک: محمدی، رمضان، ص162</ref>.
از‎آنجاکه‎ وقوف بر شکل ظاهری پیامبر اکرم(ص) مانند سیره رفتاری آن حضرت برای مسلمانان اهمیت فراوانی‎ دارد، توصیف شکل ظاهری حضرت نیز شایسته توجه بسیار است. در طی قرون‎ گذشته علمای شیعه و سنی‎ اهتمام‎ زیادی به شرح شمایل پیامبر اکرم(ص) داشته‌اند؛ به‎طوری‎که کتاب‌های فراوانی در این رشته به تألیف درآمده است. در بین کتاب‌های موجود، بهترین کتاب باقی‎مانده در شمایل‎نگاری، کتاب شمائل النبي‎ ترمذی است<ref>ر.ک: محمدی، رمضان، ص162</ref>.


در کتاب [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]] شمایل به دو معنای: ویژگی‎های بدنی‎ رسول‎ خدا‎(ص) و خوی و خصلت نبوی به‎کار رفته است. البته بخش مهم کتاب‎ درباره‎ ویژگی‎های ظاهری حضرت(ص) است<ref>ر.ک: همان، ص163</ref>.
در کتاب [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]] شمایل به دو معنای: ویژگی‎های بدنی‎ رسول‎ خدا‎(ص) و خوی و خصلت نبوی به‎کار رفته است. البته بخش مهم کتاب‎ درباره‎ ویژگی‎های ظاهری حضرت(ص) است<ref>ر.ک: همان، ص163</ref>.


پنج‎ باب‎ اول کتاب درباره ویژگی‎های جسمانی رسول خدا(ص) است و دارای چهل‎و‎چهار حدیث‎ است‎ که‎ در آنها به تناسب اندام، زیبایی چهره، رنگ پوست، موها و نحوه آراستن موها اشاره‎ شده‎ است‎. در بین این احادیث، دو حدیث از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره خصائص جسمی پیامبر(ص) دیده‎ می‎شود‎ و حدیثی نیز از امام حسن مجتبی(ع) است که صحت آن جای تردید دارد‎.  
پنج‎ باب‎ اول کتاب درباره ویژگی‎های جسمانی رسول خدا(ص) است و دارای چهل‎و‎چهار حدیث‎ است‎ که‎ در آنها به تناسب اندام، زیبایی چهره، رنگ پوست، موها و نحوه آراستن موها اشاره‎ شده‎ است‎. در بین این احادیث، دو حدیث از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره خصائص جسمی پیامبر(ص) دیده‎ می‌شود‎ و حدیثی نیز از امام حسن مجتبی(ع) است که صحت آن جای تردید دارد‎.  


دو‎ باب‎ مربوط به خضاب کردن، سرمه کشیدن و استعمال عطر توسط پیامبر اکرم(ص) است که نه‎ حدیث‎ را در بر دارد. در خضاب بستن پیامبر(ص) حدیثی از ابورمثة ذکر شده‎ و سپس‎ تأکید‎ گشته، روایت ابورمثة بهترین حدیث در این مورد است.  
دو‎ باب‎ مربوط به خضاب کردن، سرمه کشیدن و استعمال عطر توسط پیامبر اکرم(ص) است که نه‎ حدیث‎ را در بر دارد. در خضاب بستن پیامبر(ص) حدیثی از ابورمثة ذکر شده‎ و سپس‎ تأکید‎ گشته، روایت ابورمثة بهترین حدیث در این مورد است.  
هفت باب‎ [از باب 8-14] در مورد لباس، کفش، عمامه و انگشتری حضرت است که در این مورد پنجاه‎ویک حدیث نقل گردیده است.
هفت باب‎ [از باب 8-14] در مورد لباس، کفش، عمامه و انگشتری حضرت است که در این مورد پنجاه‎ویک حدیث نقل گردیده است.
درباره لباس پیامبر(ص) از ام‎سلمه‎ نقل‎ شده‎ که می‎گفته است: در نظر رسول خدا(ص) دوست‎داشتنی‎ترین جامه، پیراهن بود: «كان أحبّ الثياب‎ إلی رسول‎الله(ص) القميص». سپس روایات متعدد دیگری را آورده مبنی بر اینکه لباس‎ عمومی‎ حضرت قمیص بوده و به هنگام پوشیدن لباس نیز دعا می‎فرموده است.
درباره لباس پیامبر(ص) از ام‎سلمه‎ نقل‎ شده‎ که می‌گفته است: در نظر رسول خدا(ص) دوست‎داشتنی‌ترین جامه، پیراهن بود: «كان أحبّ الثياب‎ إلی رسول‌الله(ص) القميص». سپس روایات متعدد دیگری را آورده مبنی بر اینکه لباس‎ عمومی‎ حضرت قمیص بوده و به هنگام پوشیدن لباس نیز دعا می‌فرموده است.


البته بعد از ذکر سه‎ باب‎ [‎16-15-14] درباره شمشیر، زره و کلاه‎خود پیامبر(ص) که نه حدیث را‎ شامل‎ می‎شود، مجدداً دو باب [18-17] را‎ به‎ عمامه‎ و ازار حضرت اختصاص داده و در این‎باره نه‎ حدیث‎ دیگر آورده است. یک باب را به نحوه راه رفتن رسول خدا(ص) اختصاص‎ داه‎ و در آن سه روایت آورده‎ که‎ دو روایت‎ آن‎ از‎ [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] است.
البته بعد از ذکر سه‎ باب‎ [‎16-15-14] درباره شمشیر، زره و کلاه‎خود پیامبر(ص) که نه حدیث را‎ شامل‎ می‌شود، مجدداً دو باب [18-17] را‎ به‎ عمامه‎ و ازار حضرت اختصاص داده و در این‎باره نه‎ حدیث‎ دیگر آورده است. یک باب را به نحوه راه رفتن رسول خدا(ص) اختصاص‎ داه‎ و در آن سه روایت آورده‎ که‎ دو روایت‎ آن‎ از‎ [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] است.


در باب بیستم‎ تنها‎ یک روایت از انس بن مالک درباره تقنع (دستار به سر بستن‎) پیامبر‎(ص) نقل کرده است، سپس سه باب‎ را به نشستن و تکیه‎ دادن‎ حضرت اختصاص داده و ده روایت‎ در‎ این‎باره ذکر کرده است.
در باب بیستم‎ تنها‎ یک روایت از انس بن مالک درباره تقنع (دستار به سر بستن‎) پیامبر‎(ص) نقل کرده است، سپس سه باب‎ را به نشستن و تکیه‎ دادن‎ حضرت اختصاص داده و ده روایت‎ در‎ این‎باره ذکر کرده است.
خط ۵۷: خط ۵۷:
مؤلف خاطرنشان ساخته سزاوار است‎ عموم‎ مسلمانان همان طوری‎ که خصال‎ ظاهری‎ او‎ را دوست دارند، به‎ اوصاف حمیده و نحوه معاشرت حضرت که اسوه حسنه است اطلاع پیدا کنند و از آنها پیروی‎ کنند‎. لازم به ذکر است که بعضی‎ از‎ اوصاف‎ ظاهری‎ ائمه‎ اطهار(ع)، نیز مثل‎ اوصاف‎ پیامبر اکرم(ص) در کتب روائی شیعه ذکر شده است. چنان‎که سلوک و آداب معاشرت آنان نیز تحت‎ عنوان‎ «أحكام‎ العشرة» در کتاب وسائل الشيعة آمده است‎<ref>ر.ک: همان، ص164-163</ref>.
مؤلف خاطرنشان ساخته سزاوار است‎ عموم‎ مسلمانان همان طوری‎ که خصال‎ ظاهری‎ او‎ را دوست دارند، به‎ اوصاف حمیده و نحوه معاشرت حضرت که اسوه حسنه است اطلاع پیدا کنند و از آنها پیروی‎ کنند‎. لازم به ذکر است که بعضی‎ از‎ اوصاف‎ ظاهری‎ ائمه‎ اطهار(ع)، نیز مثل‎ اوصاف‎ پیامبر اکرم(ص) در کتب روائی شیعه ذکر شده است. چنان‎که سلوک و آداب معاشرت آنان نیز تحت‎ عنوان‎ «أحكام‎ العشرة» در کتاب وسائل الشيعة آمده است‎<ref>ر.ک: همان، ص164-163</ref>.


روش‎ [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]]‎ در‎ استخراج‎ احادیث‎ شمایل چنین است که گاهی نام‎های مبهم را گویا می‎کند؛ مثلا حدیثی را از ابورمثه ذکر می‎کند، سپس می‎گوید: اسم ابورمثه رفاعة بن یثربی است‎. گاهی نیز اشاره به ضعف و علت حدیث می‎کند؛ مثلا حدیث 204 درباره چگونگی آب آشامیدن حضرت است. سپس اشاره به ارسال حدیث دارد. گاهی نیز درباره‎ متن‎ حدیث قضاوت می‎کند؛ مثلاً در حدیث 103 می‎گوید: «هذا حديث غريب»، هم درباره سند حدیث مثل حدیث 302 که می‎گوید: «هذا إسناد صحيح».  
روش‎ [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]]‎ در‎ استخراج‎ احادیث‎ شمایل چنین است که گاهی نام‎های مبهم را گویا می‌کند؛ مثلا حدیثی را از ابورمثه ذکر می‌کند، سپس می‌گوید: اسم ابورمثه رفاعة بن یثربی است‎. گاهی نیز اشاره به ضعف و علت حدیث می‌کند؛ مثلا حدیث 204 درباره چگونگی آب آشامیدن حضرت است. سپس اشاره به ارسال حدیث دارد. گاهی نیز درباره‎ متن‎ حدیث قضاوت می‌کند؛ مثلاً در حدیث 103 می‌گوید: «هذا حديث غريب»، هم درباره سند حدیث مثل حدیث 302 که می‌گوید: «هذا إسناد صحيح».  


[[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]] برخی از احادیث‎ شمائل‎ را که در کتب قبل یا بعد از او مثل [[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|طبقات ابن سعد]]، [[نهاية الأرب في فنون الأدب|نهاية العرب نویری]] و [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة|دلائل النبوة بیهقی]] بوده، به جهت عدم‎ اعتماد‎ بر سند آنها نیاورده است<ref>ر.ک: همان، ص164</ref>.‎
[[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذی]] برخی از احادیث‎ شمائل‎ را که در کتب قبل یا بعد از او مثل [[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|طبقات ابن سعد]]، [[نهاية الأرب في فنون الأدب|نهاية العرب نویری]] و [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة|دلائل النبوة بیهقی]] بوده، به جهت عدم‎ اعتماد‎ بر سند آنها نیاورده است<ref>ر.ک: همان، ص164</ref>.‎


کتاب‎ شمائل ترمذی از جهاتی قابل توجه است: یکی از این جهت که قبل از او کتاب مستقلی در شمایل نوشته نشده است؛ بنابراین کتاب‎ او‎ قدیمی‎تر از سایر متون‎ است‎؛ دیگر محدث بودن مؤلف آن است که در هر باب روایات موجود را جمع کرده و متعرض سند روایات نیز شده است تا صحت ‎و سقم متن روایات با توجه به جرح و تعدیل راویان آن‎ شناخته‎ شود<ref>ر.ک: همان</ref>.
کتاب‎ شمائل ترمذی از جهاتی قابل توجه است: یکی از این جهت که قبل از او کتاب مستقلی در شمایل نوشته نشده است؛ بنابراین کتاب‎ او‎ قدیمی‌تر از سایر متون‎ است‎؛ دیگر محدث بودن مؤلف آن است که در هر باب روایات موجود را جمع کرده و متعرض سند روایات نیز شده است تا صحت ‎و سقم متن روایات با توجه به جرح و تعدیل راویان آن‎ شناخته‎ شود<ref>ر.ک: همان</ref>.


البته ابن سعد چهل‎وپنج سال قبل از ترمذی در کتاب [[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|الطبقات الكبری]] به شمائل النبي(ص) پرداخته و بعضی صفات ظاهری حضرت را مثل «أبيض العنق، گردنش چون جام سیمین‎ بود»، «قص الشارب‎، موهای سبیل خود را کوتاه می‎کرد»، «حسن الوجه، نیک‎روی بود»، «أزهر اللون، رخسارش گل‎فام‎ بود»، «ضخم القدم، پاهای ستبر»، «يبلغ شمحته أذنيه، موهای‎ سرش‎ به‎ لاله‎های گوشش آویخته بود»<ref>ر.ک: همان</ref>.
البته ابن سعد چهل‎وپنج سال قبل از ترمذی در کتاب [[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|الطبقات الكبری]] به شمائل النبي(ص) پرداخته و بعضی صفات ظاهری حضرت را مثل «أبيض العنق، گردنش چون جام سیمین‎ بود»، «قص الشارب‎، موهای سبیل خود را کوتاه می‌کرد»، «حسن الوجه، نیک‎روی بود»، «أزهر اللون، رخسارش گل‎فام‎ بود»، «ضخم القدم، پاهای ستبر»، «يبلغ شمحته أذنيه، موهای‎ سرش‎ به‎ لاله‎های گوشش آویخته بود»<ref>ر.ک: همان</ref>.


==وضعیت کتاب==  
==وضعیت کتاب==  
خط ۹۴: خط ۹۴:
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
   
   
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]]
   
   
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]]
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]]


[[رده:سال97-25مرداد الی24 شهریور]]
[[رده:سال97-25مرداد الی24 شهریور]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش